reyr                                                           465                                                              rif

reyrr, m, (-ar), rørstængel, Pul IV kk 2, r. randa, sværd, setr randa r-ar, skjold, Am 2, 14, leggr r-ar, sten, Húsdr 6; = reyr, koll., sitja i r-i Håvm 96; reyr (acc.) undlagar /ór 3 kan også henføres til reyr; Skpglar r-a (rettelse for dyra) hríð, kamp, (jfr hríðfimr), HolmgB 1. Jfr hnig-, holm-, hring-, orð-, ol-, olun-.

reyrþvengr, m, 'siv-tvinge', slange, rost r-s, guld, HSt 2, 2.

Ré, /(?), Rugen, á Ré Am 3, 9.

1.  rétta, .(-tta, -ttr), 1) göre lige (réttr), göre glat, r. bug, göre en krumning lige, overført: rÃ¥de bod pá, Ólfiv 5, 2, boginn r-isk Od 14, r. ennis ósléttur Eg Lv 13; r. ranga hóttu Od (3 16, hann r-isk svá, han forbedrede sig sÃ¥ledes, Has 49, r. ráð sitt Mv III 25; r. óðar lag, digte, Leid 3, r. (ved rettelse) Grimnis sylg, d. s., Ry 7; — upers., ef hann við r-i, hvis han fik lov til at leve, Am 63. — 2) række, give, r. e-m faðm sinn Likn 42, r. hond Pet 17; r-umk risti, viste mig sin vrist, Korm Lv 1.

2.  rétta, (-tta, -ttr), drive i fold (rétt), r. Víðblinda svíni, at drive hvalen ind hvor den er som indelukket, Anon (XIII) B 62.

réttari, m, dommer (ungt ord), om en bisp, Od 51.

réttdæmr, adj, ret dommende, retfærdig (i sin dom), r. konungr Öd 13, r. sért Hsv 13.

réttendi, n. pi, ret, standa fyr r-um, hindre at man får sin ret, fón, barnaz r-a sinna, gå glip af sin ret, Vitn 19.

réttferðugr, adj, retfærdig (ungt låneord), ret, tilborlig, r-ast mål LU 3.

rétti, n, eller f(?), lige retning, r. rifja, fáa rifja r., få sine (krumme) ribben gjort lige, trykt flade, HHj 22.

réttilbeini, m, 'med lige ben' (eller 'som strækker sine ben"?), tilnavn til Rognvald, Viig.

réttir, m, udstrækker, giver, r. seims BGils 3, 5.

réttlátr, adj, retfærdig, Mv III 12.

réttliga, adv, rigtig, med rette, heita r. Od 56.

réttligr, adj, ret, rigtig, r-g undirstaða LU 97, r-g vaka, ret advarsel, EOils 2, 14; retfærdig, Anon (XIV) Lv 3.

réttlæti, n, retfærdighed, Has 57, r. guðs, retfærdighed for (mod) gud, Od 49; r-is sunna, Kristus, ESk 6, 4, r-is sól, d. s., Od 13, jomfru Maria, Mey 3, r-is dýr Merl II 50.

1. réttr, adj, 1) ret, lige, skapti r-ara Heidr 8, rétt rœði ÞjÓðA 4, 20, r-ar brautir Rþ 14. 26, r. fetilhams, om skeden, Ht 6, halda rýnnis reið réttri, lige i vejret, oprejst, St 19, r. vindr, vind som fører lige frem, Ht 20 (modsat bverr vindr, fra siden), rétt rif : gengr af r-u rifi, som går ud over det lige ribben (efter at det er gjort lige, jfr i. rif, eller er réttr her part. til rétta, rettet?), Hsv 46. — 2) ret, rigtig, r-ir dómendr Hálfs IX 14, rétt vétt

Likn 36, rétt regla Od 11, rétt raun Bjhit 2, 10, rétt lof Ótt 1, 1, r. Regins drykkr, der er som den skal være, Hårf 1, rétt trúa LU 6, r. dómr LU 19, rétt óðal, odel, som man har ret til, Valg 6 (her kunde rétt også være adv), et rétta ol, det rigtig tillavede, gode øl, Ht 23 (jfr H. Kr. Fridriksson, Arkiv XVIII, 77), rétt es Sigv 1, 6, esat rétt Eg Lv 29, rétt segir Gripir Grip 11, et réttra Eindr; at r-u Ólhv 2, 12, nå r-u, få sin ret, Hsv 101 (v. 1. rétti). — 3) retfærdig, Anon (XIV) Lv 3. — 4) rigtig, sand, virkelig, haukr r. est bu Am 2, 1. — 5) rétt, adverbielt, lige, rétt á stag Valg 6, stýra r. til jarðar Sturl 3, 16; — ret, rigtigt, kjósa r. Sigv 11, 5, geta r. ESk 6, 31, segja r. LU 59, Leid 36, telja r. Vsp 12, Grip 21, r. skiptu því TorfE 2, skilja r. ÞKolb Lv 9, visa r. SnE II 212, halda r. Sigv 3, 17, Nj (XII) 9 er r. vist fejl (for rógs?); lige, netop, ESk 6, 10, r. af hjarta Od 66, bandi r. ens nezta fjanda LU 23, r. af magni EOils 2, 7, r. af prýði EOils 2, 5.

2.  réttr, m, (-ar), ret, r. klerka Od 30, setja rétt Od 29, gefa brognum rétt Gisl 1, 7, nÃ¥ r-i, v. /. til réttu, Hsv 101, ræna kirkjur sinum rétt Gd 40, verðr sliks r-ar Porm 2, 10, goðs r. Hskv 2, 2; sannvinr r-a, om en biskop, Ã