m. sg. nom. veþreygr skyte (Yølundr) Vkv 5¹ 11* (vgl. Bugge, F/cv. 405^h fg.; anders H. K. Friðriksson, Ark. 16, 95 fg.).

*vel)r-glase, sw. adj. von gewitterschein umleuchtet: m. sg. nom. hann (Viþofner) 6 stendr veþrglase á meiþs kvistom Mima Fj 18*.

*veþr-megen, n. ₍ivetterkraft', poet. bexeichnung der wölke: sg. acc. (sky kalla) alfar veþrmegen Alv 18*. 10

vif, n. (norw. adän. viv, fær. viv, aschwed. vif; alts. afris. wif, ags. wif, ahd. wib) weib: sg. nom. vaknaþe vif (Brynhildr) or svefne Orp 16²; gen. IiqJ)-ungar hverrar leitaþe mer et horska man, 15 ok hafþak þess vætke vifs (Billings meyjar) Hqv 101*, (GollrQnd) vatt venge fyr vifs (Guþrúnar) kneom Gpr 112², eggjak yþr, jarlar! auka harm stórom vifs ens veglega (Guþrúnar) Am 54²; dat. varþ hilme 20 (Helga) hugr á vife (Sigrúno) HHII 13% vélar vér vife (Brynhilde) gørJ>om Orp 46², at øngo verþr ynþe síþan vitro vife (Guþruuo) Orp 51% fq kant, fostra! þót fróþ seer, ungo vife (Guþruno) andspjQll 25 bera Opr 111*, hverr hefr vife (Borguýjo) vamms of leitat? Od 5% vant es stafs vife (Guþrúno) Am 12*; acc. vif konungs (Brynhilde) vélom beittoj) Orp 49*; pl. nom. vif valnesk (vqro) hafeþ i vagna 30 Oþr II36²; gen. vinspell vif a mest (Brynhildr) Opr 123*. — Als weibl. eigenname Bp 25³.

vig, n. (norw. vig in eigennamen, fær. viggj, aschwed. adän. vigli; alts. afris. 35 ahd. wig, ags. wig) 1) totschlag, mord: sg. gen. mon Yrso sunr vigs Halfdanar hefna Fró f) a Ort 22²; dat. kalda kjapta hann (Yiþarr) klyfja mon vitnes vige at Vm53*, (Brynhildr) nam af þeim heiptom 40 hvetjask at vige Sg 10% vit skolom Got-þorm gørva at vige Sg 20*, vaþet hefr at vige Am 86*, hvatte at vige grimmom orþom Guþrún suno Ohv 1 *, (diser) gørj)-omk (d.i. g0rþo mik) at vige Hm 28*; 45 acc. auþr mon ørenn, ef eflek svá vig meþ virþom Orp 12% ferr þú vig lýsa Am 65*; 2) kämpf, streit: sg.nom. þa vas vig veget vqlsko sverþe Od 17*; gen. ek hins get, ef it Gym er finnesk vigs 50 ótrauþer, at ykr tíþe vega Skm 24*, ljósan lea skaltu i lúþr bera þanns liggr i Yiþofnes VQlom, SinniQro at selja, áþr hón SQm

telesk vápn til vigs at lea Fj 30% skamt lét vise (Helge) vigs at bíþa HHI 10% vesall lézk (Hjalle) vigs þeira, es skylde váss gjalda Am 58*; dat. hvé så vqIIi* heiter es finnask vige at Surtr ok en svqso goþ? Vml7*, Vígríþr heiter vqllr, es finnask vige at Surtr ok en svqso goþ Vin 18*, val þeir (einherjar) kjosa ok ríþa vige frå Vm41% vantat vige HHII20*, þat's far miket, ef J>u føte drepr þars þú at vige veþr Bm 24², knátt, mQgr! sea mey und hjalme J)ás frå vige Yingskorne reiþ Fm 44²; acc. ósnjallr maþr hyggsk mono ey lifa, ef hann viþ vig varask Hqv 16², Jm'st vij) vig varastr ok skjarr-astr vij) skot Ls 13*, Jm kunner aldrege deila vig mej) verom Ls 22², vig nam (Jarl) at vekja Bp 38*, vig lyser Jm HH 119*; pl. gen. flugu f>ær (valkyrjur) at vitja viga Vkv 12; dat. Viþorr (hétomk) at vigom Orm 49*, vask á Yallande ok vigom fylgþak Hrbl 70.

Composita: vig-band, vig-djarfr, vig-drótt, vig-liþ, all-vig-mój)r, vig-nest, vig-risenn, vig-risne, vig-roþe, vig-skår, vig-spjall, víg-þrima, vig-þrot; folk-vig. *vig - band, n. kriegsband, kriegs-fessel: pl. acc. þá kná Yála vigbQnd snúa (heidr vqro harþgqr hQpt) ór þQrmom Vsp 35 *H.

vig -djarfr, adj. kühn im kämpfe: n. sg. nom. þagalt ok hugalt skyle þjóþans barn ok vigdjarft vesa Hqvl5².

vig-drótt, f. kriegsschar: sg. nom. en nyta vas vígdrótt q11 of vaken Hqv 99².

vigg, n. (alts. wigg, ags. wieg) ross: sg. acc. hon (Grimhildr) frétte atþví, hverr fara vilde vigg at SQþla Opr II19*. — Als nam e eines p ferdes FM IO¹. — Vgl. KO, Njála II, 394 ff. und Janus Jonsson, Ark. 5, 278 ff.

Composita: hlunn-vigg, segl-vigg. vigja (g{); norw. vigja, fær. viga, aschived. vighia, adän. vighæ; got. weihan, alts. wihian, afris. wia, wiga, ahd. wihan) weihen: inf. berej) inn hamar brúþe at vigja! Þrk30²; v. saman durch weihe vereinigen: imper.pl. 2. vígeþ okr saman Vårar hende! Prk 30*.

viglegr, adj. (ags. wíglíc, ahd. wiclih) von streitbarem aussehen: m. pl. nom. þegnar vigleger Am 50*.