es þer hrygt i hug? Gßr IUI2; fás es fróþom vant (dem klugen fehlt es an nichts' Hqv 1062, vaut es stafs vife Am 126, statt des dat. á c. acc.: mikels es á mann hvern vant es man vits es Em27b; elds es þqrf þeims inn es komenn ok á kne kalenn chat bedürfnis nach feuer' Hqv 3\ matar ok váþa es manne f)Qrf þeims hefr of fjall faret Hqv 33, vats es J)Qrf þeims til verþar kømr Hqv 4 *, vits es f)Qi'f þeims víþa ratar Hqv 5*; ife es mér á ((ich xweifle daran'), at værak enn komenn jQtna gQrþom or Eqv 107*; betra es liffjom an sé ólifþom (ein besseres los hat der lebende als der tote' Eqv 70*; þeim es fyrþa fegrst at lifa ((fiir die ist es am angenehmsten xu leben') es vel mart vito Hqv 543, yfn* es f>at kenna ,euch ist das xur last xu legen' Am 502; mit apokope des e in der enklise (hsl. nicht überliefert): ørlQg sin vite enge fyrer, þeim's sorgalausastr sefe Eqv 56% létt's f>ér, Loke! Ls 49% þó's hQnom (Þór) ótitt viþ jQtons brúþer (hat nicht gerne mit ihnen xu schaffen' Edl 4% q11 montu lemjask, ef mér's alhugat HEv 213, mál's mer at riþa roþnar brauter EE II 48% þá's Guþrúno grimt of hjarta, es bréþr hennar þér til bana ráþa Grp 51*, glQþom's betra an sé glúpnanda Fm 293, þar's mér ulfs vqu es eyro sék Fm 35% vits ok våpna vant's jQfre at faa Sd 363, hvat's þér, Atle? (was ist dir, ivas hast du?' Gpr 1111% nu's mér enge (týja) Akv 28*; mit suffig. negat.: esa mér golz vant í gQrþom Gymes Skm 223, esa þér vamma vant (dir fehlt es nicht an lästern' Ls 30 2, esa mér ørvænt, nær óro komer, skars! upp und skipe HEv 233; mit suffig. pron.: sú eromk (d. i. es mér) likn , das habe ich xum troste' Ls 351, vQn erom (d. i. es mér) rómo EH 126*, illra orþa eromk (er mér hss.) ón at ykrom syne Skm 2*, eromk (er mér hs.) if á því, at aptr komak HEv 335; opt. sg. 3. betra es lifþom an sé ólifþom Eqv 701, glqþom's betra an sé glupnanda Fm 293; prt. ind. sg. 3. ey vas mer týja Akv 283, yggt vas þeim síþan ok et sama sunom Gjiika Am 13; vas þeim- (qsoin) vætterges vant or golle Vsp 82, þá vas vant vitre (die tveise war in Verlegenheit' Am33; (mit suffig. negat.) vasa (Brynhilde) gott
i hug Sg 471; pl. 3. Qtol VQro augo (Jarle) sem yrmlinge Bß 34opt. sg. 3. vile mér enn være at vega þik sjalfan Am81x; pl. 3. of þat róþo riker tivar, 5 hvi være Baldre baller draumar Bdr 1 mit dat. der pers. u. genet, der sache: inf. draums kveþk þér vesa EEv 19L; statt des dat. der acc. (Lund, Oldnord. ordjöjn. § 28/: prs. ind. sg. 3. hvat's (hvat 10 er hs.) mik at því? (was habe ich damit xu schaffen, was geht das mich an?' Grp 28*;
2) beschaffen sein, sich verhalten: inf. aurgo bake þú mont æ vesa cdu wirst
15 immer mit feuchtem rücken behaftet sein' Ls 483; prs. ind. sg. 2. monk forþa fjQrve mino fyr slikom sem fm est Hrbl 27; sg. 3. svá (sein JjqII) es mafjr sás mange ann Eqv 503, svá (sein Qrn) es 20 maþr es meþ mQrgom kømr ok á formæl-endr fá Hqv 62 % svá es auþr sem auga-bragþ Eqv 753, myrkt es ute SkmlO1, þeyge es sem fm þrjú bú góþ eiger , es ist nicht so beschaffen, es sieht nicht 25 danach aus, als ob . .' Hrbl 10, hundraf) rasta hann (Vígriþr) es á h vei jan veg , nach jeder richtung ist er von (beträgt seine länge) 100 meilen' Vml83, mit apokope des e in der enklise (hsl. nicht 30 überliefert): hart's i heime Vsp 453, svá's friþr kvenna .. sem ake jó óbryddom á ise hQlom Eqv 89*, daprt's at Fróþa Grt 16*; opt. sg. 2. f>at ræf)k f)ér et fyrsta, at þú viþ frændr funa vammalaust veser 35 Sd 22*; pl. 3. hitt viljak vita, hvé Vaf-þrúþnes salakynne sé Vm 3*; imper. sg.2. (mit suffig. pron.) vesfm sem þistell sås vas þrungenn i ofanverþa Qnn Skm 31*; prt. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) vask 40 (var ek hs.) vetra tolf (ich war von 12 tvintern, war 12 winter alt' Eir 73; sg. 3. svå vas minn SigvQrf)r hjå sunom Gjuka, sem være geirlaukr or grase vaxenn Gþr 117*, svá vas Svanhildr i sal minom, 45 sem være sømleitr sólar geisle Ghv 15*, var sem hann (Sigurþr) rifn i myrkva FE26; svå vas at heyra (eigentl. (beim anhören') . . sem bjQrg vif) brim brotna munde HEI29*; Agnarr var tiu vetra 50 Grm 2, fylker vas fimtán vetra HHI 102;
3) stattfinden, vorgehen, sich ereignen: inf. hvat mon enn vesa æve minnar? Grp 12* 14*, hvat mon meirr vesa minnar