Alv 34²; pl. nom. hér stendr Baldre of bruggenn mjQþr, sidrar veigar Bdr 7²; acc. hann (Ottarr) skal drekka dýrar veigar Hdl 51*, vel skolom drekka dýrar veigar, þót mist liafem munar ok landa HH II45 *, skævaþe J)á en skírleita (Guþrún) .. veigar þeim at bera Akv 38².

Compos ita: bjor - veig, minnes - veig,

óminnes- veig. veita (tt; norw. fær. veita, aschwed. veta, adän. vetæ; ahd. weizen) 1) jmd (ehm) etiv. (eht) gewähren od, leisten, ihm etiv. angedeihen lassen: inf. ek munda J)ér þá þat (liþ) veita Hrbl 95, svá kvazk (Erpr) veita mundo fulting frændom sem fótr Qþrom Hm 13¹; prt. ind. sg. 3. Eeginn veitti Sigurþi fóstr ok kenslu Bm 5; pl. 1. veittom góþom Gotþorme liþ Grt 14²; v. andsvQr antwort geben, antworten: prt. ind. sg. 3. einn (eino) f) vi HQgne andsvQr veitte Br 7¹ Sg 17¹ 45*; pl. 3. allar senn andsvQr veitto Sg 49²; vei task varar sich gelübde leisten: prt. ind. pl. 3. þau Helgi ok Sváva veittuz vårar HHv 30 pr 3;

2) jmd (ehm) beschenken: inf. auf) nam (Jarl) at skipta, Qllom veita Bþ 39²;

3) jmd (ehm) helfen, ihn unterstützen: inf. skylt's at veita, svát skate enn unge fQþorleifþ hafe ept frændr sina Hdl 9*, hvat mege fótr føte veita né holdgroen hQnd annarre? Hm 13*.

veizla, f. (norw. fær. veitsla) gastmahl: sg. gen. til þeirar veizlu kom Oþinn ok Frigg kona hans Ls 3.

veiþa (dd; norw. veida, fær. veiða, aschwed.Ye])a; ags.wæöan, vgl.ahd.weidon) jagd machen au f etw. (eht), jagen: prs. ind. sg. 3. Qrn .. sás á fjalle fiska veiþer Vsp 59*; prt. ind. pl. 3. þeir (Vælundr ok hans brœþr) skrifm ok veiddu dyr Vkv 4.

veiþe-matr, m. speise von erlegtem wild od. gefangenen fischen: sg. acc. monom at åpne Qþrom verþa viþ veiþemat vér þrír lifa Hym 16*.

veiþr, f (norw. veidd, fær. veiði, aschwed. vedhe; vgl. ags. wáð, ahd. weida) 1) jagd: sg. dat. kvam þar.af veiþe veþreygr skyte, Vølundr VJcv 5* 11*; pl. dat. varþ síþbuenn harþrájn' Hymer heim af veiþom Hym 10²; 2) jagdbeute: sg. acc. (æsir) sýndu veiþi sina Bm 15; pl. acc. ár valtivar veiþar nQmo ok sum bisam er, áþr saþer jr^eHyml¹. Compositum: veiþe - matv.

vekja (vakþa; norw. vekkja, fær. vekja, aschwed, vækia, dän. vække; got. wakjan in: us-wakjan, alts. wekkian, ags. weccean, ahd.wecchan) wecken, erwecken: prs.ind. ⁵ sg. 1. (mit suffig. pron.) vekk þik dauþra dura Ggl²; sg. 3. gól of Qsom Gollenkambe, sá vekr hQlþa at HerjafQþor Vsp 43², sá mikvekr, es af víþe kømr, morgon hverjan mQi FM2^ie; pl. 3. sva mik nýla norner 10 vekja GþrII39*; opt. sg. 3. skalk fyr vestan vindhjalms bruar, áþr Salgofner sigrþjóþ veke HHII48*; prt. ind. sg. 3. svå bra styrer stafntjQldom af, at mildinga menge vakþe HHI27², vakþe mik Atle 15 Gßr 1138³, (Guþrún) húskarla vakþe Akv 44*; pl. 3. litt munder {)ú leyfa dQþ HQgna, þás SigvQrþ vQkþo svefne or Ghv 4³, litt munder þú þá, Guþrún! leyfa dQþ HQgna, es þeir SigvQrþ þinn svefne ór 20 vQkþo Hm6*; v. vig (hilde) streit erwecken, erregen: inf. vig nam (Jarl) at vekja Bß 38*, mef) geire gjall an da at vekja gram hilde Akv 15*; part. prt. f. sg. acc. hvar hefr, hilmer! hilde vakf>a? HHII 7*; 25 v. vq unheil anrichten: prt. ind. sg. 2. vakþer vq mikla, es vått bréþr mina Am 75*.

1. vel, adv. (norw. vel, fær. aschwed. adän. væl; got. waila, alts. ahd. wela, 30 wola, ags. afris. wel) 1) wol, gut, auf treffliche weise, genau, richtig, glücklich u. ä.: viltu, at ek, Valfaþer! vel fyrtelja forn spjQll fira Vsp 1*, bua HQþr ok Baldr Hrópts sigtopter vel valtivar 35 Vsp 62* BH, veiztu ef (m vin átt þanns J)ú vel timer ok vildu af hQnom gott geta, geþe skaltu vij) þann blanda ok gjQfom skipta Hqv 44*, veiztu ef fm vin átt þanns fm vel truer, farfm at finna opt Hqv 118*, 40 fyeim es fyrþa fegrst at lifa es vel mart vito Hqv 54*, sumr es af sunom sæll.., sumr af verkom vel Hqv 69*, vei keypts litar hefk vel notet Hqv 106*, á fjalle eþa fírþe ef f)ik fara tíþer, fásktu at virþe vel 45 ₍versieh dich reichlich mit nahrung' Hqv 115*, Geirrøf)r gekk upp til bœjar, honum var þar vel fagnat Grm 13, vei mættem tveir truask Skm 5*, sagþet hQnom (Hyme) hugr vel (₍ihm• ahnte nichts gutes'), 50 þás sá gýgjar grøte á golf komenn Hym 14*, vear hverjan vel skolcr-drekka Qlþr at Æges eitt hQrmeiteþ Hym 40*, (Heimdallr) visse vel fram sem vaner aþrej¹