nom. hón (trollkona) visse J>at, at vegenn munde Sigrlinnar sunr HHv 35*, vegenn vas þá Atle Am 843; aee. hann (Helge) harþan lét Hunding vegenn HHI IO3, (Grimhildr) bure heimte .. þess at spyrja, hverr vilde sun systor bøta eþa ver vegenn vilde gjalda Gþr II184; n. sg. aee. settesk vise, Jms veget hafþe Alf ok Eyjolf, und arasteine HHI141, SigvQrþr heitek .. es hefk þik vQpnom veget Fm 44; vega ehn á bíil jmd durch totschlag auf den Scheiterhaufen bringen: inf. hverr mon heiptar hefnt of vinna eþa Baldrs bana á bål vega? Bdr 104.
Compositum des part. prt.: full-vegenn.
vege, n. (xu veggr); in: Qnd-uge (d.i. and-vege).
*vegg-berg, n. fetswand: sg.gen. stynja dvergar fyr steindurom veggbergs viser Vsp. 48 4.
veggr, m. (norw. vegg, fær. veggur, aschwed. vægg, f., dän. væg, c.; got. waddjus, alts. weg, ags. wág, wæg, afris. wach) wand; in: vegg-berg.
veglegr, adj. (fær. vegligur) ansehnlich , von schönem äusseren: n. sg. gen. (stu.) eggjak yþr, jarlar! auka harm stórom vifs ens veglega Am 542.
*veg-nest, n. reisevorrat, wegxehrung: sg. acc. vegnest verra vegra hann (maþr) velle at an sé ofdrykkja qIs Hqv li3.
vegr, m. (norw. veg, fær. vegur, aschwed. vægher, adän. vægh, vagli; got. wigs, alts. ags. ahd. weg, afris. wei, wi) 1) weg, strasse, pfad: sg. nom. hrise vex ok hQvo grase vegr es vætke trøj>r Hqv 1187; dat. drif þú nu vargr at vege Fj 4\ býr fordæþa vammafull á vege Sd 262, (mit suffig. art.) þar gørjn Sigurþr grQf mikla á veginum Fm 3; pl. nom. yfer ok under stóþomk jQtna veger ((riesenwege', d. i. feisen) Hqv 104*, ek veit gQrla hvaþan veger standa (woher die wege kommen', d. h. was die Ursache daxu ist Sg 19x, skilþosk veger þeira Am 332; gen. varþk villi* vega Hqv 472; dat. óvist es at vita, nær verþr á vegom úte geirs of J>Qrf guma Hqv 383; acc. af hans (Eikþyrnes) horo om drýpr i Hvergelme: þaþan eiga VQtn q11 vega Grm 264, segþu þat, hirþer! es þú á hauge sitr ok varþar alla vega Skm 112, (jQrþ) kalla vega vaner Alv IO2, vrQkomk vindkalda vego Fj472, (rúnar vqio) sendar
á víþa vega (vego Fs) Sd 183; 2) weg, fahrt, reise: sg.nom. ylfskr es vegr okkarr at ríþa eyrinde Akv 84; dat. nu's sunr komenn til sala þinna sas vit vættom af 5 vege lQngom Hym li3, þat ræþk þér et ellipta, at Jm viþ illo seer . . at vege Sd 3720; acc. (gengr) YiJ>arr of veg at valdýre Vsp 542 Wr, fjyrstr ek køm f>essai hallar til, Loptr, of langan veg Ls62, 10 kvam .. Yølundr líþande of langan veg Vkv 52 li2; pl. dat. á vegom allr hykk at ek verþa muna Gg 53, þann (galdr) gelk þér annan, ef fm arna skalt viljalauss á vegom Gg 72; 3) richtung: sg. gen. 15 (mit suffig. art.) haltu svå til vinstra vegsens Hrbl 137; acc. hundraþ rasta hann (Vígríf>r) es á hverjan veg Vm 183, hendr ok haufof) hné á annan veg, en fóta-hlutr fell aptr i staþ Sg 233, hné vif) 20 bolstre hón (Brynhildr) á annan veg Sg 473; pl. dat. Urþar lokor halde þér Qllom megom (assim. aus vegom) Gg 73, Qþrum megum sundsins ((auf der anderen seite des sundes') var ferjukarlinn mef) skipit 25 Hrbl einl. 1; acc. þriar røtr standa á þria vega und aske Yggdrasels Grm31x; 4) art und iveise: sg. acc. Helgi mátti eigi forfmz annan veg, en tók klæþi ambéttar ok gekk at mala HH III pr 3, þat ræþk 30 þér et ellipta, at f>u vif) illo seer hvern veg at vinom Sd372, (Guþrun gekk) telja .. móþog spjq11 á margan veg Ghv 94. Composita: veg-nest; austr-vegr, borf>-vegr, far-vegr, fold-vegr, gagn-vegr, 35 galg-vegr, goJ)-vegr, hel-vegr, her-vegr, mold-vegr, nifl-vegr, norþi-vegr, suþr-vegar, J)jóþ-vegr; einneg, hinig, hvernig, þanig, þinig. Yegtams - kviþa, f. das gedieht von 40 Vegtamr: sg.nom. Bdr. üb. (papierhss.). veifa (fþ; norw. veiva, aschived. vefva; got. waibjan in: bi-waibjan, ags. wæfan, ahd. weibjan in: zi-weibjan) schwingen, werfen; drehen (eho): prt. ind. sg. 3 45 (Hymer) veif{>e réþe veþrs annars til Hym 264; v. fram nach vorwärts schwingen: prt. ind. sg. 3. (Þórr) veifþe MjQllne morþgjQrnom fram Hym 3 72. veig, f. (vgl. norw. veigja {saft, flüssig-50 keit') berauschendes getränk (bier, met): sg. nom. skapker fylla hón (Heiþrún) skal ens skira mjaþar, knaat su veig vanask Grm 254; acc. (q1) kalla veig vaner