hüllen: prt. ind. sg. 3. svein ól Móþer, Jm þá, vesall! hvé f)ú vegr Ls 42*, ok silke vafþe Bþ 34*. veit at þú vegr Ls 64*; sg. 3. daufr vegr

f. zusammengenähtes xeug, ok duger Hqv 71², opt enn betre bilar þás segel: pl. dat. siklingar snøro upp viþ tré enn verre vegr Hqv 124⁶; prt. ind. sg. 3. ,vefnistingom HHI27^b. 6 fórr einn Jjar vá þrungenn móþe Vsp 26*;

vefr, m. (norw. vev, fær. vevur, aschwed. pl. 3 frik 1 flets strae finna né niQtto þás væ ver, dän. væv; ags. web, n.; vgl. alts. vQgo verar Ls 46*, morgen mest VQgo webbi in: godo-webbe, ahd. weppi in: unz miþjan dag lidde Am 49*; part.prt. gota-weppi) gewebe, gewebtes zeug; in: n. sg. acc. Hnikar héto mik. þás hugen vef-nisting, goþ-vefr. 10 gladde, VQlsungr unge! ok veget hafþe

vega (vå; nonv. fær. vega, aschived. Bml8², år vas þats SigvQrþr sótte Gjúka, vægha, adän. væghæ; got. wigan in: ga- VQlsungr unge, es veget hafþe Sg l², vel wigan, ags. ahd*. wegan, afris. wega) hQfom vit veget Hm 30*; vegask mit 1) in bewegung setzen; führen, bringen: einander kämpfen: prs. opt.pl. 2. vilkak prs. ind. sg. 3 (mit suffig. negat.) byrþe 15 at it vreiþer vegezk Ls 18*; vega vig betre berrat maþr brauto at an sé manvit einen streit auskämpfen: part. prt. n. sg. miket, vegnest verra vegra hann velle at nom. J>a vas vig veget vQlsko sverþe Od an sé ofdrykkja qIs Hqv li³; part. prt. 17*; vega ehn ér sko gQ jmd durch kämpf f. sg. nom. vask þrimr verom vegen at aus dem exil befreien: prt. ind. pl. 1. húse Ohv IO²; vegask sich bewegen, 20 vQgom ór skóge þanns vildom syknan sich schwingen: inf. (ek gef þér) þat Am 93⁸; vega til ehs etw. durch kämpf sverþ es sjalft mon vegask, ef så 's horskr zu erwerben suchen: prt. ind. sg. 3. (Jarl) es hefr Skm9³; prs. opt. sg. 3. (gefjm vå til landa Bþ 38*; vega viþ ehn mit mér þá) þat sverþ es sjalft vegesk vif> jmd kämpfen: inf. Oþenn ferr vif) ulf vega jQtna ætt Skm 8^s; 2) jmd (at ehm) mit 25 Vsp 53², gengr OJ>ens sunr viþ ulf vega der waffe angreifen: inf. kømr .. Viþarr Vsp54*Wr 55*R, åtta hundroþ einheija vega at valdýre Vsp 54²; prt. ind. sg. 3. ganga ér einom durom, þás þeir fara viþ Sigurþr vá at Fáfni FH3*, Sigorþr vá at vitne at vega Orm 23*, þá þorer þu etke, orme FH3³; pl. 3. (Gjuka synir) vógu at es þú skalt vij) ulf vega Ls 58³; 4) etw. honum (Sigurfri) liggjanda ok óbúnum 30 (eht) durch kämpf erringen, etw. erfechten: Br 20 pr 7; part. prt. n. sg. nom. være þá inf. hvatan mann sák harþla vega meþ at f)ér vreifjom veget Ls 27*; 3) kämpfen: slævo sverfje sigr Fm28³, (Oþinn) kvaþ inf. nam (mon) 0{>ens sunr einnætr vega hana (Sigrdrifu) aldri skyldu sij>an sigr vega Vsp 33* Bdr 11², ek hins get, ef it Gymer i orrostu Sd 4 pr 9; part. prt. n. sg. acc. finnesk vigs ótrauþer, at ykr tíþe vega 35 nu. hefr Jm sigr veget Fm 23*; 5) jmd Skm vega vér þar knQttom ok val (ehn) erschlagen, töten: inf. mont einn fella Hrbl^]39, vega þú gakk, ef þú vreiþr vega orm enn frána Orp 11*, eggjaþi Reginn seer Ls 15³, hon (Ylfinga man) skævaþe Sigurþ (til) at vega Fáfni Bm 14 pr 8. 26 skýjom øfre ok vega J)orJ)e sem vikingar pr 2, vile mér enn være at vega f>ik sjalfan HHII4*, engr skal gumna i gøgn vega 40 Am 81*; part. prs. m. pl. dat. qII VQro sij) skinande systor Måna Bm 23*, ef Jm SQþoldýr sveita stokken ok of vanej) våse vaxa næj>er fyr J>inna vina brjóste, sæe und vegQndom ₍unter den mör der n' Oþr ma^r þik vreij)an vega Fm 7², ægeshjalmr H4*; prt. ind. sg. 2. vakþer vq mikla es bergr einunge, hvaré skolo vreiþer vega vått bréþr mina Am 75*; sg. 3. Sigorþar Fm 17², hugr es betre an sé hjQrs megen, 45 .. folkom grims es Fáfne vá Hdl 25*, hvars skolo vreij>er vega Fm 28², fornjésnar Reginn var á brot horfinn, meþan Sigurþr augo J)urfo fira syner, hvars s^olo vreiþer vá Fáf ni Fm 22 prl, sunr vå HQgna (Atla) vega Sd 27², J)eim SigvQrþr reij> i sinne, ok sjQlf Guf>mn Am 84*, hverr vå sun VQlsungr unge, ok vega kunne Sg 3³ Buþla? Am 85*; pl. 1. af være nu haufoj), (vgl. Sijmons, Zx24, 24), vas á hvQrfon 50 ef Erpr lifþe, brój)er okkarr enn bQþfrékne, hugr minn of þat, hvárt skyldak vega eþa es vit á braut VQgom Hm28²; pl. 3. så val fella Sg 38²; , prs. ind. sg. 2. es (harmr vas) sárastr, es SigVQrþ minn .. Múspelz syner riþa MyrkviJ) yfer, veizta i sæing VQgo Ohv 17²; part. prt.m. sg'