stimmte persönlichkeit (den Gotþormr) varla, adv. kaum: vargynjor VQro hin, da Sig. diesem weder den vater noch þær (brúþer berserk ja), en varla konor den bruder erschlagen hatte. Hrbl 102.
var - gefenn, part. prt. unglücklich ver- varmr, adj. (norw. dän. varm, feer. mählt: f. sg. nom. Brynhildr þykkesk brúþr 5 varmur, aschived. varmber; alts. afris. vargefen Grp 45*. ahd. warm, ags. wearm; vgl. got. warmjan)
*varg-ljóþ, n. wolfsgeheul: pl. dat. warm: m. sg.nom. hvaþan vetr of kvam lått . . vargljóþom vanr á viþom ute eþa varmr sumarr? Vm26*; acc. en HHI43 *. — Richtiger wol varg-hljóþ: kvistskéþa kømr of dag varman Hm 44; FJ, Ark. 14, 200. 10 f. sg. dat. hann (Yilmundr) varþe mey
vargr, m. (norw. varg, feer. vargur, (Borgnýjo) varmre blæjo Od 54; pl. acc. aschwed. vargher, got. wargs in: launa- Oþens haukar es val vito, varmar bráþer wargs, alts. warag, ags. wearg, wearh, HHII42*.
ahd. warc) 1) wolf: sg.nom. sleit vargr varna (af>; norw. feer. varna, aschwed, vera Vsp 39*^ vargr hanger fyr vestan dyrr 15 varna, værna, dän. værne; alts. wernian, Orm 10* (hiernach Valt. Quðmundsson, ags. wyrnan, afris. warna, werna, ahd. Frivatbol. 154 ein aus holz geschnitztes warnon, warnen, warnen) 1) etw. (viþ wolfsbild), þá være hefnt þér Helga dauþa, eho) zurückhalten:prt.ind.sg.3. (Guþrún) ef værer vargr á viþom ute HHII322, varnaþe vif) tQrom Akv 314; 2) jmd (ehm) armr es våra vargr ((der wolf der ge- 20 etw. (ehs) vorenthalten, jmd etw. miss-lübde', d. i. der eidbrüchige) Sd 234; dat. gönnen: prt. ind. pl. 3. Hundings syner Våli sonr hans (Loka) varþ at vargi Ls 65 þeirs Eylima aldrs vQrnoþo Rm 152 EF; pr 3, Heþinn . . fann trollkonu, sú reif) 3) sich vor jmd (viþ ehm) vorsehen, vor vargi ok hafþi orma at taumum HHv 30 jmd hüten: prt. ind. sg. 3. (mit suffig. pr 7, reiþ á varge .. fljóþ eitt HHv 35 % 26 negat.) varnaþet hann (Atle) viþ Guþrúuo (mit suffig. art.) hann (Heþinh) sá konuna Akv 432.
ríþa varginum HHv 34 pr 3; pl. gen. sá 1. varr, adj. (iiorw. aschwed. adän. var, (Helge) 's varga vinr HHI64, hvarfk ein feer. varur; got. alts. war, ags. wær, ahd. þaþan andspille frá á viþ lesa varga leifar war in: gi-war) 1) aufmerksam auf etiv. Gßr II112; dat. fm hefr vQrgom .. manz 30 (ehs): m. sg. nom. varf) hann (Þórr) þess blóþ gefet Hlr2*Nþ; acc. heyrer þú .. varr ((er wurde gewahr, bemerkte'), at varga þjóta of vere þínom GþrII84; stóllinn fór undir honum upp undir ráfit 2) geächteter Verbrecher (der wie ein wolf FM 615; 2) vorsichtig: m. sg. nom. gætenn straflos erschlagen werden darf), ver- ok geymenn skyle gumna hverr ok varr bannter: sg.nom. dríf þú nú vargr ((wie 35 at vintrauste Hqv 652 (nur in pap. hss.), ein geächteter') at vege Fj 44. (sw.) enn vare gestr, es til verþar kømr,
Composita: varg-drope,vargs-hár, varg- þunno hljóþe þeger HÓV71; dat. sjaldau Ijóþ, varg -tró, varg - qld; morf)- vargr. verþr vite VQrom Hqv 64; acc. varan bif)k vargs-hár, n. wolfshaar: sg. acc. til þik vesa ok eige ofvaran Hqv 1304; superl. jartegna sendi hón (Guþrún) HQgna hrin ginn 40 m. sg.nom. ves þú viþ q! varastr ok viþ Andvaranaut ok knýtti i vargshár DrlO. annars kono ok viþ þat et þriþja, at þik *varg-tré, n. (alts. warag-treo, ags. þjófar né leike Hqv 130*; 3) scheu, furcht-wearg-tréow) bäum an dem man ge- sam: m. sg. nom. (Hpgne) hugþe litt vægja, ächtete (varga) aufhängt, galgen: pl. acc, varr at vettoge Am 372; f. sg. nom. ein vargtré vindkQld Hm 17*. 45 fm værer (vammalaus), ef þú svá værer
vargynja, f. (ags. wyrgen in: grund- vq r ok grQm at vere Ls 542; superl. m. vtyxgQTi)wöljin:pl.nom. vargynjor VQro þær sg. nom. þú 'st vif) vig varastr ok skjarrastr (bmþer berserkja), en varla konor Hrbll02. viþ skot Ls 13*.
varg-Qld, f. (wolfsalter', verderbte Composita^ ó-varr, of-varr. zeit: sg. nom. hart's i heime, hórdómr 50 2. várr, pron. (norw. vaar, feer. vor, mikell, skeggQld, skalmQld, skilder 'o aschwed. var, vor, adän. var; got. ahd. klofner, vindQld, vargQld, áþr verQld unsar, alts. usa, ags. üser, afris. use) steypesk Vsp 456. unser: m. sg. nom. bróþir várr RmlO;