Orm 8, Fróþi konungr lét ambáttirnar leiþa til k vernarinn ar Ort 21; til góþs vinar liggja gagn veger Hqv 34*, liggja til Gjiika grønar brauter Fm 41*; Frigg sendi eskimey sina Fullu til Geirr0þar Orm. 21, Hundingr konungr sendi menn til Hagais EE111 pr 2, Atle sende år til Gunnars kunnan segg at ríþa Akv 1*; mér hefr stiller steint til eyrar EEv 33*, (Sigurþr) stefndi suþr til Frakklands Sdl; þeir (dvergar) es sótto frå salar steine aur van ga sjqt til j^ro valla Vsp 14*, sóttu þeir (æsir) gisting til Hreiþmars (sucliten herberge bei Er.' Rm 14, Fróþi konungr sótti heimboþ i Sviþjóþ til þess konungs er FjQlnir er nefndr Ort 14; dem regierten casus nachfolgend: gøddak (Svanhilde) golle ok goþvefjom, áþr hana gæfak Gotþjóþar til Ohv W2; langt es at leita lýþa sinnes til Akv 18 *; (Hymer) v e i f þ e réþe veþrs annars til Hym 264; sótti Helgi sverþit er Sváva vi saf) i honum til (die part. er vertritt hier den genet.) EEv 11 pr 3; c) nach den verbis des greif ens, fassens, stossens, schneidens u. ä.: brá hón (Guþrún) til bots bjqrtom lófa Oþr III81; (móþer Atla) Gunnare gróf til hjarta Od 30*; lagþi Sigurþr hann (Fáfni) meþ sverþi til hjarta Fm 6; hló þá HQgne, es til hjarta skQro kvikvan kumblasmiþ Akv 25*; naþra stakk hann (Gunnar) til lif rar Dr 16; jó lætr (maþr) til jarþar taka Skm 152; dem regierten casus nachfolgend: sá (vas harmr) hvass-astr, es hjarta til konung óblauþan kvikvan skQro Ohv 18*; d) nach den vbis des leuchtens, sehens, horens, ruf ens, Sprechern, xählens: til gota etke gørf)ot heyra t hörten nichts in der richtung der rosse, von den rossen' Em 182; kall ara fm síþan til knea þínna Erp né Eitel Akv 40*; Sigurþr kvaf) til heklumanns Rm 18 pr 2Nþ; á fjallinu så hann (Sigurþr) ljós mikit, svá sem eldr brynni, ok ljómaþi af til hi mins Sd 3; (SinfjQtli) mælti til Sigmundar Sf9; Helgi for ok njósnaþi til hirþar Hundings konungs á laun HH 119; ey sér til gildes gjQf Eqv 1452; buf)om vit þegnom bauga rauþa, at þeir eige til Atla segþe Od 24*; ísolfr ok Qsolfr Qlmóþs syner . . skalt til telja skatna margra Edl 21 *; dem regierten casus nachfolgend: hvat's þat hlymja es
ek heyre til ossom rQnnom i (die Partikel es vertritt hier den genet.) Skm 141; skaltu .. snugga heljar til Skm 272; e) nach substantivis: afhvarf miket es til 5 ils vinar, þót á brauto bue Eqv 34*, mon hón (FjQrgyn) kenna hQnom (for) Qttunga brauter til Óþens landa Erbl 139; 2) die (örtl. oder %eitl.) grenxe einer handlung od. bewegung (bis xu): mål es dverga i 10 Dvalens liþe ljóna kindom til Lofars telja (bis xu L. hinauf' Vsp 142, Geirrøf)r .. haff)i sverf) um kné sér ok brugþit til miþs Orm 54 pr 2, stund es til stoksens, Qnnor til steinsens Erbl 136, fee ráþa 15 skal fyrf>a hverr æ til ens eina dags Fm 102, (Brynhildr) til hvilo heyra knátte gjallan gråt Gjuka dottor Sg 30*, sva skylde hverr Qþrom verja til aldrlaga sverþe sárbeito, at sér né striddet Em 8*; 20 3) Verrichtung, geschäft oder vergnügen, xu denen man sich begibt od. anschickt, andere begleitet, führt oder antreibt: hnékat af því til hjal par J>ér, at værer þess verþ, aldrege Od 9*; vats es f)Qrf 25 þeims til verþar kømr Eqv4\ enn vare gestr, es til verþar kømr, fmnno hljóþe þeger Eqv 7*, koper afglape es til kynnes kømr Eqv 17*, at augabragþe skala maþr annan hafa, f)ót til kynnes kome Eqv 302, 80 árlega verþar skyle maþr opt fá, né án til kynnes kome Eqv 332, til þeirar veizlu kom Oþinn ok Frigg Ls 3, hugþe mik til hjalpar sér kynrikr konungr of koma mundo Od 27*, (Menja) vas til meldrs 35 komen Ort 4*; þat kann ek et ellifta, ef ek skal til orrosto leiþa langvine Eqv 156*; nu skal Sigverþe segja gQrva, alz þengell mik til þess neyþer Orp 252; réþ til hefnda hergjarn i sal Sg 221 ; 40 svå segir .. at Sigurþr ok Gjúka synir hefþi til f)ings r i f) it Br 20 pr 6; dem regierten casus nachfolgend: drífr drótt q11 draumf)inga til EEII49*; þeir (lang-viner) meþ rike fara heiler hildar til 45 Eqv 156*, fara hildingar hjQrstefno til EEI13*; kømr fylker fåra nátta .. nema liQuom viser valstefno til EE 120 *; mit at und dem inf. (der hier die stelle des genet, vertritt): eggjaþi Reginn Sigurþ 50 til at vega Fáfni Rm 26 pr 2, hon (Guþrúu) var búin til at springa af harmi Br 20 pr 10; 4) den xiveck od. die bestimmung einer person od. sache: var þar einn
r