möchte') Am 16*, bróþor hjó (Guþrún) Atla, bera varþ þann síþan; skapþe svá skéro Am 47³, getr fm f>ess, Atle! gørf>er svá fyrre Am 53 *, gættesk f>ess HQgne — gørva svá fære — at árna ánauþgom Am 60*, hló þá HQgne .. keppa svá kunne Am 61*, sums est sjalfskapa at hafe svá genget Am 64*, glýja J>u né gáj)er: Gunnarr þér svá vilde Hm 7*, Mýsingr hafþi mej) sér Grotta ok svå (₍ebenso') Fen ju ok Menju Ort 29, kømea Grotte or grea fjalle .. né møle svå mær bergrisa, ef vissem vit vætr til hennar Ort IO³; b) auf etwas nachfolgendes hinweisend (auf folgende weise, folg ender massen): heyrþak segja svá: Hqv llO⁶, enn héto (bQrn) svá Qþrom nqfnom: Rþ 25*, nam hón (Brynhildr) svá bert umb at mælask: Sg 6², svå mik nýla norner vekja: Gßr 1139*, svá er kveþit: FH 2 \ svá segir i Sigurþar-kvijm FH4¹; 2) darauf, alsdann: hér sté hón (Sváva) land af lege ok feste svå yj)varn flota HHv 26⁶; 3) daher: svá J>ar of aptan i UnavQgom flaust fagrbuen fljota knQtto HHI32*; 4) svå — et sama ebenso: Mundeifere .. hann's Måna faþer ok svá Solar et sama Vm 23²; 5) svå — unz so lange — bis: ér ElevQgom stukko eitrdropar, svå ox unz or varf> jQtonn Vm31², hal tu svá til vinstra vegsens unz Jm hitter Yerland Hrbl 137; 6) svå — sem (svå sem) so — wie (so wie): esa svå gott sem gott kvef>a q1 alda sunom Hqv 12*, svå es auf>r sem augabragf) Hqv 75³, sva's friþr kvenna .. sem ake jó óbryddom á ise hQlom Hqv 89*, svå ek J>at af rist sem ek f>at á reist Skm 3 7³, svå bar Helge af hildiugom sem ítrskapaþr askr af þyrne HHII 37 *_} nú 'mksvá fegen funde okroni sem átfreker Oþens haukar HHII42*, auj>r mon ørenn, ef eflek svá vig mej) virþom sem vist seger Orp 12*, rauj)0 golle hykk mik ráþa mono svå lenge sem ek life Rm 9², ástrQþ J)in vilk q11 hafa svå lenge sem ek life Sd 21*, esat svå horskr hildemeij)r sem hers jafmr hyggja mundak Fm 36*, nu 'mk svå litel sem lauf see opt i jQlstrom Gpr 118⁹, svå ér lýþom lande i eyJjeJ), sem of unnoþ eiþa svarþa Opr 120*, svá hjalpe þér hollar vætter .. sem fm felder mér får af hQndom Od 8*, svå skal frøkn verj ask fiQndom sinom sem HQgne varþe hendr

Akv 20³, svå skaltu, Atle! augom fjarre, sem mont .. menjom verþa Akv 27*, svå gange f>ér, Atle! sem fm vif) Gunnar åtter eij)a opt of svarþa Akv 32*, svå kvQ{)0 5 Niflunga .. skapa sókn sverþom .. hQggva svå hjalma, sem þeim hugr dygþe Am48³'⁶, sva kvazk (Erpr) veita mundo fulting frændom sem fótr Qf>rom Hm 13*; ef fyr titan værak svå sem fyr innan emk Æges 10 hQll of komenn, hQfof) þítt bærak i hende mér Ls 14*, Guþrún . . hefndi bræj>ra sinna svå sem frægt er orfnt Akv 1, sva sem hér er (um) kvefnt: FM 7*Wr. Vkv 16, svå sem kveþit er: FH3², svå sem 15 kveþit er i Káruljófmm HHII50 pr 5, svå sem segir i YQlsungakvifm inni fornu (i Sigurþarkviþu inni skQmmu): HHII 12 pr 10. Oþr 125 pr 5, sva sem fyrr er ritat i Helgakvifm: HHII 16 pr 8; der 20 naehsat% mit sem ist zuweilen verschwiegen: ef ek øf)le ættak sem Ingunar-Freyr ok svå sællikt setr {seil. sem hann å), merge smæra mølf)ak fm meinkrQko Ls 43², ein fm værer (vammálaus), ef fm svå 25 værer vqi- ok grQm at vere (seil. sem þú estat) Ls 54*; 7) sva — sem (svå sem) so — als wenn (so als toenn): svå vas at heyra, es saman kvQmo Kolgo syster ok kiler langer, sem bjQrg vif) brim brotna munde 30 HHI29*, sva hafþe Helge hrædda gQrva fiandr sina alla ok frændr þeira, sem fyr ulfe óþar rynne geitr af fjalle HHII36*, vikr hér svå til, sem f>eir dræpi hann (Sigurþ) úti Rr 20 pr 2, svå vas minn 35 SigvQrþr hjå sunom Gjuka, sem være geirlaukr or grase vaxenn Opr 117*, svå vas SigvQrþr of sunom Gjuka, sem være grønn laukr or grase vaxenn Opr 112*, svå skalt låta, sem life báþer SigvQrþr ok 40 Sigmundr, ef suno føf)er Gßr II 29³, svå vas á visat, sem under være bane ykkarr beggja, ef bráþla kvæmeþ Aml2³, svá vas Svanhildr i sal minom, sem være sømleitr solar geisle Ghv 15³; á fjallinu 45 så hann (Sigurþr) ljós mikit, svå sem eldr bi'ynni Sd 2; 8) svá -rr þá es so — wie damals als: ligge okkar enn i mille egg-hvast ísarn svå endr laget, f)ás vit bæþe beþ einn stigom Sg 67²; 9) svå — es 50 so — wenn: svá komer manna meirr aptr á vit, es lauss Loke líþr ór bQndom Bdr 14²; 10) svå — at so — dass: fankak mildan mann eþa svá matargóþan, at været