sehen erwecken kummer' Hm 1*; pl.nom. nom. øng es sótt verre hveim snotrom

þifme sorger Ohv 21*, snótom Qllom sorger manne an ser øngo at una Hqv 948; acc.

minke Ghv 22*; dat. þat (ljóþ) þer hjalpa heil verþr liver, þót hafe árs sótt, ef þat

mon viþ sorgom ok SQkom ok sútom gQrv- (Lyfjaberg) klífr kona Fj363; pl.nom. Qllom Hqv 146*; acc. (Konr nam) sefa 5 hvi 'ro Borgnýjar bráþar sótter? Od 52;

of svefja, sorger lægja Bp 4o'\ seg þú f)ér dat. jgrþ tekr vif) Qldre en eldr vij) sóttom

slikar sorger år morgen Am 82*. Hqv 1365; acc. þat frá Odrúo .. at su

Composita: sorg-fullr, sorga-fullr, mær (Borgný) hafþe miklar sotter Od 22.

sorga-lauss, sorg-inóþr; ó-sorg. Composita: sót-dauþr; bit-sótt, hug-sótt.

sorga-fullr, adj. (aschwed. sorgha- 10 so]>, n. (norw. sod, fær. soð,. aschwed.

fulder) schmerxerfiillt, betrübt: m. sg. soj), suþ) ivasser in dem fleisch abge-

nom. ferr Jrd sorgafullr at sofa Hqv 113*. kocht ist, fleischbrühe: sg. nom. soþ vas

— Vgl. sorg-fullr. i bolla Bp4*; acc. Jm skalt, Hundingr! sorga-lauss, adj. (norw. sorga-laus, .. gefa svínom soþ, áþr sofa ganger HH

sorg-laus, aschived. sorgh-lös, dän. sorg- 15 1138*. — Zu sjóþa. løs; ags. sorh- léas, mhd. sorge -los) lcum- spaklegr, adj. (norw. spakleg, fær. merlos: f. sg.nom. sofnoþ vas Guþrún i spakuligur, aschwed. spakliker) von wei$-sæingo sorgalaus lijá Sigverþe Sg 242; heit xeugend: n.pl. acc. (Herfaþer) fekk superl. m. sg. nom. ørlQg sin vite enge spjQll spaklog ok spQ ganda Vsp 302. fyrer, J)eim's sorgalausastr sefe Hqv 56*. 20 spakr, adj. (norw. adän. spak, fær.

sorg-fullr, adj. (norw.soxg-fw\\,aschived. spakur, aschwed. spaker) weise, verstän-sorgh-fulder, dän. sorg-fuld; ags. sorh-full, dig: m. sg. nom. þú mont maj>r vesa .. itr ahd. sorg-fol) kummervoll, betrübt: f. sg. álite ok i orf>om spakr Grp 7*, spakr þótte nom. Guþrún gørfjesk at deyja es sorgfull mér spiller bauga (SigvQrþr), ef fjQrsega sat of Sigverþe Gpr II2. — Vgl. sorga-fullr. 25 fránan æt§Fm323; f.pl.dat. sparkar Qttom sorg-móþr, adj. (vgl. norw. sorg-modig) vér konor, ef oss at spQkom yr{)e Hrbl 42. betrübt: m. sg. gen. hjQrto hugþak þeira Composita: full-spakr, jafn-spakr, ráþ-(hauka) vif) hunang tuggen, sorgmóþs sefa spakr.

Gþr II42*; f. sg. nom. nam at setjask spår, adj. (aschived. spar; alts. ahd. sorgmóf) kona (Odrun) at telja bQl af trega 30 spåhi) fähig in die xukunft xu schauen; stórom Od 123. in: vel-spår.

sortna (aþ; norw. svartna, svortna, fær. spara (af), rþ; norw. fær. aschwed. sortna, aschwed. svartna, dän. sortne) ^ spara, dän. spare; ags. sparian, afris. schwarx werden, sich verdunkeln: inf. spara, ahd. sparon, sparen) 1) sparen: sol tér sortna Vsp 57l; prs. ind. sg. 3. 35 prs. ind. sg. 3. opt sparer leifjom þats hefr Yiþarr ok Yále byggva vé goþa þás sortnar ljiifom hugat Hqv 393; 2) schonen, ver-Surta loge Vm512Wr. schonen: pr(s.ind. sg. 3. mjQk's (SigvQrþr)

sót, n. (norw. aschived. sot, fær. sót, ósviþr, ef hann enn sparer fianda enn dän. sod; ags. sot) russ; in: sót-rauþr. folkskaa Fm 371; prt. ind. sg. 3. (mit

— Zur etymol. vgl. Bugge, Beitr. 13, 331. 40 suffig. negat.) sparþet hilmer (Helge) liodd sót-dauþr, adj. (vgl. aschwed. sot-döia) blóþrekna HHI9*.

an einer krankheit gestorben: m. pl. nom. *sparkr,adj.(vgl. norw. sparka,xappeln', þat ræf)k f)ér et nionda, at þii nQom bjarger, dän. sparke tmit dem fusse ausschlagen') hvars fm á foldo fiþr, hvárz ero sótdauþer lebhaft, munter: f. pl. acc. sparkar Qttom eþa ero sædauj)er eþa ero vápndauþer verar 45 vér konor v ef oss at spQkom yrþe Hrbl 42. Sd 333y speke, f. tveisheit: sg. acc. (Sigurþr)

*sót-rauþr, adj. bräunlich rot wie russ: biþr hana (Sigrdrifu) kenna sér- speki m. sg. nom. geir fyr jQiþ neþan sótrauj)r Sd 4 pr 12.

hane at SQlom Heljar Vsp 43*. Composita: gej)-speke, goþ-speke, orþ-

sótt, f. (norw. sott, fær. sótt, aschwed. 50 speke. adän. sot; got. saúhts, alis. ags. ahd. suht, * spekja, f. vertragliches gespräch: pl. afris. sechte, siochte) krankheü, durch nom. aþrar VQro okrar spekjor, es vit krankheit hervorgerufener schmerx: sg. liQrmog tvau hnigom at runom Gpr 1II43.