ags. swilc, afris. selik, sullik, ahd. solih) so beschaffen, solch: m. sg.nom. ríþra þeim siþan, þót sjau aler, systorsunr slikr at þinge Sg 272; gen. sverþe munde HQgne slíks harms reka GþrIII63; dat. monk forþa fjQrve mino fyr slikom sem þú est, nema ek feigr sé Hrbl 27; acc. alt ero óskQp, nema einer vite slikan lQst saman Hqv 97*, vif) systor þinne gaztu slikan mQg Ls 363, ilt es svefn slikan at segja nauþmanne Am 222, fått es fullilla ,faret vif) gram slikan Am Sl2; pl. acc. hvi mér, HQgne! harma slika viljalausse vill of segja? Gßr II91; f. pl. acc. seg fm þér slikar sorger ár morgen Am 823; n. sg.nom. slikt es válaþs vera Hqv 10*, má at góþo gørask slikt, ef skal HHv 336; gen. getet verþr oss sliks, ef vér gQrva skolom telja vQinm enn vQr Ls 52*3, sliks erot døme Grp 42*, kvaþat sliks døme siþan mundo meyjo verþa nema mér eihne Od li3, sliks skyle syn ja aldre maþr fyr annan Od 223, sliks ek mest kennomk Am 52*, kannka sliks synja Am 66*; dat. of sik es hverr i sliko Hrbl 63, kannat hann (SigvQrþr) %vif> sliko at sea Fm 37*R, fylgþe saþr sliko Am 44*, sømf) vas at sliko Am 89*; acc. hann (fórr) sjaldan sitr es slikt of fregn Vsp 262, sva døme ek of slikt far Hrbl 117, samer eige okr slikt at vinna Sg 172, hvat ræf>r fm okr, seggr enn øre! alz vit slikt heyrom? Akv 62, goll vissak etke á Gnitaheiþe þats vit ættema annat slikt Akv 6*R, ått slikt at frétta Am 76*, sæll es hverr síþan es slikt getr féþa jóþ at afreke, sem es ol Gjuke Am 99*.
slit, n. (norw. fær. slit, aschived. slit in: lagh-slit, sifja-slit, dän. slid; ags. slit in: lah-slit, afris. slit in: aft-slit, ahd. sliz, m.) bruch, auflösung; in: flaum-slit.
slita (sleit; norw. aschwed. slita, fcer. slita, dän. slide; alts. sli tan, ags. slitan, afris. slita, ahd, slizan) 1) reissen: inf. hann (Atle) mon Gunnar grande beita ok ér HQgna hjarta slita Gpr 1132*; prt. ind. sg. 3. Fenrisulfr sleit hQnd af honum (Tý) ,biss ihm die hand ab' Ls 6; sl. frå abreissen, abbeissen (ehm eht): prt. ind. sg. 3. handar ennar høgre monk hinnar geta es þér sleit Fenrer frå Ls 38*; sl. ór ausreissen (ehm eht): inf. hrafnar
skolo þér á hQin galga slita sjoner ór Fj 452;
2) zerreissen (ehn, eht): inf. þitt skyle hjarta hrafnar slitaGßrII93; prs. ind. sg. 3. slitr nae niþfQlr (are) Vsp 50*; opt. pl. 3.
5 þess átt, Guþrún! grøte at fleire, at hjarta mitt hrafnar slite Gßr UIO*; prt. ind. sg. 3. sleit vargr vera Vsp 395, sleit fyr skQmmo hrafns hrælunder hjQrr Sigvarþar Sdl3;
3) brechen, zerstören, aufheben, ver-10 nickten (eht, eho): inf. skalk viþ mey þá
mQlom slita ((soll ich den vertrag mit dem mädchen brechen') es alz hugar unna þóttomk? Orp 323, þaun baf) (Óþenn) slita svefne minom es hverge lands hræþask 15 kynne Hlr 93; prt. ind. sg. 1. sleit ek þá satter es VQro sakar minne Am 672; sg. 3. (unpersönl.) sleit Fróþa friþ (der friede xvurde gebrochen' HHI133; 4) verbringen (eho): inf. nú's þat satt, os vit slita 20 skolom æve ok aldre saman Fj 503, vit skolom okrom aldre (unser leben im jenseits) slita SigvQrþr saman Hlr 143 ; 5) slítask af abnutzen: inf. svá kvQþo Niflunga .. slitask af brynjor, hQggva svá 25 hjalma, sem þeim hugr dygþe Am 48*. slitna (af); norw. fær. aschwed. slitna) zerreissen, zerbrechen (intrans.): inf. festr mon slitna en freke rinna Vsp 442 492 582; prt. ind.pl. 3. liQmlor slitnoþo, 30 haer brotnoþo Am343.
slíþr, adj. (norw. slid; got. sleiþs, alts. slithi, ags. slíðe, vgl. ahd. slidic) schlimm, gefährlich: f. pl. nom. urþo J>ér bráþla bréþra hefnder sliþrar ok sárar, es suno 35 myrþer Ghv 52. — Als name eines flusses Vsp 362.
Composita: sliþr-beitr, slíþr-fenglegr. slíþr - beitr, adj. schlimm beissend, scharf (epitheton des Schwertes): n.sg. 40 <jlat. hjarta skal mer HQgna i hende liggja Íblóþokt ór brjóste skoret baldriþa saxe sliþrbeito Akv 223.
*sli|)r-feng'legr, adj. unheilbringend: superl. f. sg. acc. f>á frák senno slíþr-45 fenglegsta .. es harþhugoþ hvatte at vige grimmöm orþom Guþrún suno Ohv 1*.
slQkna (aþ; norw. slokna, aschwed. slukna) erlöschen: prs. ind. sg. 3. elde heitare brinnr meþ illom vinom friþr fimm 50 daga, en þá sloknar es enn sétte kømr ok versnar vinskapr allr Hqv 513, hverer ráþa æser eignom goþa þás sloknar Surta loge? Vm50*, Víþarr ok Yále bygg va vé goþa
r\