sums est sjalfskapa, at liafe svá genget Hym 13*; acc. horsker hrafnar skolo þér

Am 64*. á hQm galga slita sjoner or, ef þú þat

sjár, m. s. síér. lýgr, at hér sé langt komenn niQgr til

sjau, num. card. (norw. sjau, fcer. sjey, minna sala Fj 45², (G-uþrún sá) fránar

aschwed. adän. siu; got. ahd. sihun, alts. 5 sjoner fylkes lifmar Gpr 113³. — Vgl. sýn.

sih un, ags. seofon, afris. sigun) sieben: Compositum: undr-sjóner.

hvildak hjáþeim systrom sjau Hrbl 47, þau sjór, m. s. sær.

(die drei paare) bjuggu sjau vetr Vkv 12, sjóvar - strand, f. (fcer. sjóvar-strond,

(valkyrjor) SQto síþan sjau vetr at þat, en enn aschived. sioa- strand) meeresufer: sg. dat.

åtta allan þrqþo Vkv 4*, miner sjau syner 10 (Heimdallr) fór ferþar sinnar ok fram meþ

sunnanlands, verr enn åtte, i val fello Gpr sjóvarstrQndu nQkkorri Bp2.

16³, rekr þik alda hver illrar skepno, sorg sjóþa (sauþ; norw. sjoda, fcer. sjóða,

såra sjau konunga Gprl23^b, (Guþrún) var aschwed. siuþa, adän. siude; ags. séoðan,

{jar meþ Þóru .. sjau misseri Gßr 125pr 3, afris. siatha, ahd. siodan) sieden, kochen:

ríþra þeim siþan, þót sjau aler, systorsunr 15 inf. VQro þjórar þrir of tekner, baþ senn

slikr at þinge Sg27², satk meþ Þóro sjau jQtonn sjóþa ganga Hym 14*; part.prt.

missere . . i DanmQrko GJ>rlI14³, vér m. sg.nom. vas kalfr soþenn kråsa baztr

sjau daga svalt land riþom en aþra sjau Bp 4^b 18*; acc. Andhrimner lætr i Eld-

unner kniþom en ena þriþjo sjau þurt land hrimne Sæhrimne soþenn Grml8²; f. sg.

stigom Gßr II36³* ⁵, sjau eigom vit sal- 20 nom. svins lifr soþen Gpr II24*.

hus, sverþa full hverjo Akv 7*, sjau hjó sjúkr, adj. (norw. sjuk, fcer. sjúkur,

HQgne sverþe hvQSSO, en enom åtta hratt aschwed. sitiker, adän. siukær; got. siuks,

hann i eld heitan Akv 20*, mund galt ek alts. sioc, ags. séoc, afris. siak, ahd.

mærre, meiþma fjQlþ fnggja, þræla þria sioh) krank: m. sg. dat. sjúkom kalfe,

tøgo, þýjar sjau góþar Am 89²; sjau 25 sjalfráþa þræle .. verþet maþr svá tryggr

hundroþ siebenhundert: sqo þeir á baste atþesso true Hqv 86*; pl. dat. þat (Lyfla-

bauga dregna, sjau hundroþ allra es sá berg) hefr lenge veret sjukom ok sQrom

seggr åtte Vkv 9*, sjau hundroþ manna i gaman Fj 36².

sal gengo Gpr III 7³; sjau fmsunder Composita: fjQr-sjúkr, kele-sjúkr.

siebentausend: ganga fimtán folk upp á 30 sjqt, n. 1) sitz, wohnsitz: sg. acc.

land, þó's i Sogn út sjau þúsunder HH (dvergar) sótto frå salar steine aurvanga

151*. sjQt til j Qro valla Vsp 14*, (tungls tjúgare)

sjaunde, num. ord. (norw. sjaunde, fcer. rýþr ragna sjQt rauþom dreyra Vsp 41²,

sjeyndi, aschwed. siundi, adän. siundæ; utan garþa sá hann upp of koma þursa

got. sibunda, ags. seofoöa, afris. sigunda, 35 þjóþar sjQt segþu mér þat, FjQlsviþr!

ahd. sibunto) der siebente: m. sg. acc. .. hvárt sé våpna nekkvat þats knege

þann (galdr) gelk þer enn sjaunda Gg 12*; Yiþofner fyrer hniga á Heljar sjQt? Fj 25*,

f. sg. nom. in sjaunda (igþa) kvaþ Fm monat mætre maþr á mold koma und

38 üb.; n. sg. acc. þat kann ek et sjaunda solar sjQt an Sigorþr þykke Gry 53*;

Hqv 152*, segþu þat et sjaunda Vm32*, 40 2) volk (?): pl. dat. þann kveþa stille

þat ræþk þér et sjaunda Sd 31*; pl.nom. (Heimdall) stórúþgastan Sif sifjaþan, sjQtom

Breiþablik ero en sjaundo Grm 12*. gQrvQllom Hdl40*.

sjautjánde, num. ord. (norw. sjauttande, * sjQt oll, m. beileger, beendiger: sg. acc.

fær. seytjandi, aschwed. siutandi, adän. drQgom dolgs sjQtol ₍ivir drehen den been-

siutandæ) der siebzehnte: n.sg. acc. þat 45 diger des streits', d.h. die mühte Grotte,

kann ek et sjautjánda Hqv 162*. auf der frieden gemahlen wurde Grt 16*.

sjÓn, f. (norw. sjon, fcer. sjón, adän. skafa (skóf; norw. fcer. aschwed. skava,

siun; got. siuns, alt$. siun, ags. sien, sion) dän. skave; got. ahd. skaban, ags. scafan)

1) blick: sg. dat. sundr stQkk súla fyr sjón 1) schaben: prs. ind. sg. 3. þat hefr eik

jQtons Hym 12³; 2) auge: pl. dat. flýgra 50 es af annarre skefr Hrbl 62; sk. a f ab-

hann (fleinn) svá stint at ek stQþvegak, ef schaben: part.prt. f.pl. nom. allar (runar)

ek hann sjónom of sék Hqv 150*, forn jQtonn VQro af skafnar fjærs VQro á ristnar Sd 18 *;

(Hymer) sjónom leidde sinn andskota 2) durch schaben glatt machen, glätten: