síz (d. i. síþ es) conj. u. praep. A. conj. 1) seitdem: eino nafne hétomk aldrege siz ek mef) folkom fór Qrm 48% austrfQrom f)inom skaltu aldrege segja seggjom frá, siz í hanzka þumlunge hnúkþer fm, ein-here! Ls 60³, mákak, Grimhildr! glaume bella né vigrisnom váner telja, siz Sig-varþar sárla drukko hrægifr hugenn hjartbloß saman Oþr 1130% hljótt Qttom sjaldan, siz kvamt i hendr ossär Am 52¹; 2) da, weil: f>ege fm, Freyja! fm'st fordæþa ok meine blanden mjQk, siz f)ik at bréþr f)inom stóþo bliþ regen Ls 32³, faþer vastattu fenresulfa .. siz þik geldo .. fmrsameyjar á Þórsnese^ HH 142³. (mit suffig. pron.) f>ege fm, Ifmnn! f)ik kveþk allra kvenna vergjarnasta vesa, siztu arma þina lagf>er . . umb f)inn bróþorbana Ls 17⁸; B. praep. c. acc. nach (tempor.): sofna ek minzt siz mina suno dauþa Vkv 33² (Bugge x. st.).

síþ, adv. (norw. sid; got. seiþs in: f>ana-seif)s, daxu auch seif>us, alts. sið, ags. síð, ahd. sid) spät: mikilste snimma kvamk i marga staþe, en til síþ i suma Hqv 66², sunr es betre, f>ót sé sif) of alenn ept gengenn guma Hqv 72% síþ mont, Helge! hringom ráþa .. ef æ f>eger HHv6% nu kveþk enskes ørvænt vesa sif> ne snimma . . es fm á arme ólifþom sefr HHII47², engr skal gumna i gøgn vega sif) skinande systor Måna Bm 23². — Über siz (d. i. sif> es) s. diesen art.

Compositum: sif) - buenn.

1. síþa, f. (norw. sida, fær. síða, aschived. siþa, adän. sithæ; alts. sida, ags. side, afris. side, ahd. sita) seite: pl. acc. ganga nam gunnarfúsom (Sigverþe) sundr of síþor serkr iarnofenn FH4^b.

2. síþa (seiþ und sidda) xaubern: inf. þik síþa kvQþo Sámseyjo i Ls 24¹; prt. ind. sg. 3. (vQlva) seif) hvars kunne seif) hugleikenn Vsp 22³ (s. seiþr). —> Vgl. Heimskr. FJ I, 150⁸: þat's vq litel, at vér sif)em karla bQrn ok kerlinga, es RQgn-valdr siþr réttelbeine; ib. I, 29¹³: þá var enn fengit at seif) ok sijþit til þess, at f>eir skyldu mega drepa fQfmr sinn; ib. I_} 27^ie: Drífa keypþi at Huld seiþkonu, at hon skyldi sif)a Yanlanda til Finnlands (₍dass sie ihn durch xauberkünste nach Finnland schaffen solle'); ib. 1,29⁷; stjúp-móþir Dómalda lét siþa at honum ógæfu;

FMS10, 378^2G: var hann (RQgnvaldr) kallaþr seiþmaþr, þat er spámaþr, ok var staþfastr á Haþalandi ok sidde fiar; Sn. F. I, 236²²: seiþ Yggr til Rindar (_t suchte die

5 Bind durch xauberkünste xu verführen').

síþan, adv. (nor%v. sidan, fær. síðan, aschwed. siþan, adän. sithæn; vgl. ags. siÖðan) 1) dann, darauf: hverjan (þjór) léto liQfþe skemra ok á seyþe síþan bQro Hym 10 15², søkfjesk sif)an sá fiskr i mar Hym 25% bQro þó lieilan (kalk) fyr Hyme siþan Hym 30*, siþan gekk Loki inn i hQllina Ls 5 prl, þá var Gleipnir siþan gQrr ór sex hlutum FM 8*, (valkyrjor) SQto siþan 15 sjau vetr at f>at Vkv 4¹, snif)ef) ér hann (Yølund) sinva magne ok setef) hann síþan i SævarstQf) Vkv 18⁵, urf)om siþan Sæmorn Vapa HHv 5³, kvQddo siþan Sigmundar bur auþs ok hringa Hundings syner HH 20 111¹, mon Gunnare til gamans ráþet síþan verþa ef)a sjQlfom mér? Orp 44*, mon horskr Gunnarr at hvQton hennar (Bryn-hildar), Gotf)ormr ok HQgne ganga sifjan? Orp 50², f)á varf)k hapta ok hernuma 25 sams misseres síþan verþa Opr 18², lægak siþan, né sofa vildak, þrágjarn i kQi* Opr 1145% (Hunar) øxto einmæle, yggt vas þeim siþan Am 1 % f ovo þá siþan sendemenn Atla fjQrf) Lima yfer Am 4³, sæing fóro 30 siþan sina þau HQgne Am IO¹, SQOsk til síþan áf>r i sundr hyrfe Am 33 % ut gekk hón (Guþmn) siþan Am 44¹, brófjor hjó (Guþrún) Atla, bera varf) þann síþan Am 47², tókk þeira (maga) hjQrto ok á 35 teine steikþak, seldak þér síþan Am 78², vit síþan á Sviþjóþo framvisar tvær i folk stigom Ort 13 % siþan rif>r Sigmar ok hefir Gram i hendi FH2¹; 2) hinfort, seitdem, in xukunft, ferner, später, mehr: 40 Agnarr var þar konungr lengi siþan Orm 54 pr 7, J>ar skaltu ganga es þik gumna syner síf>an æva sea Skm 26% þau (augo Þjaza) ero merke mest minna verka, fmus aller menn síþan oi sé Hrbl 54, ek f)vi 45 ræf), es þú riþa sérat síþan Baldr at SQlom Ls 28*, upp ek f)ér verp ok á austrvega, siþan þik mange sér Ls 59% q1 gørf)er f)ú, Æger! en fm aldre mont siþan sumbl of gøra Ls 65 % hon (Sváva) gaf Helga nafn 50 f>etta ok hlífþi honum opt síþan i orrostum

6 HHv 9 pr 3, hann (Helgi) feldi Hunding konung ok var síþan kallaþr Helgi Hund-ingsbani HHII 4 pr 2, at øngo verþr ynþe