lýgr á mik lofsæl kona? Grp 48*; acc. um þessa SQgu er hér kveþit Od 4; pl. nom. opt sitjanda SQgor of fallaskÅ*&£3; dat. svá segja menn i fornum SQgum Bp 1, hann (Vælundr) var hagastr maþr, svá at menn yiti i fornum SQgum Vkv 15, heyrþak segja i SQgom fornom, hvi mær of kvam til Mornalands Odl1, vake þú, Fróþe! ef vill hlýþa SQngom okrom ok SQgom fornom Ort 18*.
Compositum: her - saga. sakask (af>; norw. fær. aschwed. saka; got. sakan, alts. ags. sacan, ahd. sahhan) 1) sich anklagen: imper. sg. 2. sakask eige þú I HHv 33*; 2) mit einander streiten: inf. ef vit einer skolom sár-yrf>om sakask, auþogr verþa monk i and-svQrom Ls 52, hvi it æser tveir skoloþ inne hér sáryrþom sakask? Ls 192, ulf a døme hykkak okr vesa, at vit mynem sjalfer of sakask sem grey norna Hm 292.
sak-lauss, adj. (norw. sak-laus, fcer. sak-leysur, aschwed. sak-lös, adän. sak-løs; ags. sac-léas) schuldlos, unschuldig: m. sg. acc. (Agnarr) sagþi, at konungr gørj)i illa, er hann lét pina hann (Grimni) saklausan Orm 34.
sakna (aþ; norw. fcer. aschwed. sakna, dän. savne) etw. (ehs) vermissen: prs. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) saknak i sesse ok i sæingo mins málvinar Gßr I191; prt. ind. sg. 3. vreiþr vas f)á Vingþórr, es vaknaþe ok sins hamars of saknaþe Aki2 bauga talþe alfa Ijóþe, eins saknaþe Vkv 122.
*sak-rúnar, f. pl. runen die hass und streit xu erregen vermögen: acc. einn veldr Óþenn <?llo bQlve, þvít meþ sifjungom sakmnar bar HHII33 *.
* sala-kynne, n.pl. hauswesen, ivohn-sitx: nom. hitt viljak vita, hvé Yafþruþnes salakynne sé Vm 34 — Vgl. sal-kynne.
såld, n. {nonv. adän. saald, aschwed. sald) mass für getreide u. flüssigkeiten, eimer, tonne: pl. acc. drakk Sifjar verr SQld þriu mjaþar Ak 245.
*sal-drótt, f. hausvolk, gesinde: sg. nom. ok nær morne, es ek vas enn of komenn, þá vas saldrótt of sofen Hqv 100 2.
sal-garþr, m. hausivand: sg. acc. hann (Níf>Qþr) á salgarþ settesk at hvilask Vkv 323.
*sal-hús, n. (adän. sal-hus) ximmer: pl. acc. sjau eigom vit salhús, sverþa full hverjo Akv 71.
sal - kona, f. hausmagd: pl. nom. verþat 5 salkonor sømj) at vinna Sg 49*; acc. (Brynhildr) leit of alla eigo sina, soltnar þýjar ok salkonor Sg 46*.
sal-kynne, n.pl. hauswesen, ivolinsitx, haus: gen. meirr settesk hann (Rigr) miþra 10 fletja, en á hliþ hvára hjón salkynna Rþ 33 173 293, meirr lagþesk hann (Rigr) miþrar rekkjo, en á hliþ hvára hjón salkynna Rp 54 19* 32*; acc. mjQk es auþ-kent þeims 'til Oþens koma salkynne at 15 sea Orm 92 IO2, hvi þú einn of kvamt eikenn fur yfer or salkynne at sea? Skm 17*, ek einn of kvamk .. yþor salkynne at sea Skm 18*. — Vgl. sala-kynne. salr, m. (norw. aschwed. adän. sal, 20 fær. salur; alts. seli, m., ags. sæl, n., sele, m., ahd. sal, n.) 1) halle, saal (sowol das ganze gebäude, dessen innen-räum eine einxige halle bildet, als dieser innenraum selbst, daher häufig einfach 25 durch (haus' zu übersetzen): sg. nom. stóþ fyr norþan á NiþavQllom salr ór golle Sindra ættar Vsp 372, sá's undenn salr (a NástrQndo) orma^ hryggjom Vsp 38*, skjQldom es salr (Oþens) þakeþr Grm 9°, 30 Glitner heiter salr, hann es golle studr ok silfre þakeþr et sama Grm 151Sn.E., allr åsa salr under bifþesk Akl22, hvat så salr heiter es slungenn es visom vafrloga? Fj 313, salr 's á hQvo Hindarfjalle, 35 allr es utan elde sveipenn Fm 421; gen. seþu hvar (Þórr ok Týr) sitja und salar gafle Hym 12 *, (segger Níþaþar) stigo or SQþlom at salar gafle Vkv 9*, fell SQiie at salar gafle Hm 31*; dat. koma meyjar .. þriar 40 ór þeim sal es und þolle stendr Vsp 202, hvat's þat manna, es i minom sal verp-omk orþe á? Vm 7*, farþu i sess i sal Vm92, J>ar (i Folk vange) Freyja ræþr sessa kostom i sal Grm 142, kvam hann 45 (Rigr) at sal Rp 262, svalt alt i sal Br 162, réþ til hefnda hergjarn (SigvQrþr) i sal Sg 22 *, þá gleymþak es getet hQfþo, bQl qII jQfors, bjórbjúg i sal Gjpr II252, vask upp alen i jQfra sal Od 13*, svá vas Svan-50 hildr i sal minom, sem være sømleitr solar geisle Úhvl53, sofeþ eige lengr au of sal gaukar (?) Ort 73; acc. sal sa standa solo Ijarre NástrQudo á Vsp 38*,