aske Yggdrasels Grm 3 V; dat. ek hekk aþrar VQro okrar spekjor, es vit hQrmog .. á þeim meiþe es mange veit, hvers tvau hnigom at runom Gßr III4á, huna hann af rótom rinn Hqv 138*, þat mange livassa hétk mer at rúnom Ghv 122; veit, hvers hann (Mimameiþr) af rótom 3) die als geheimnisvoll und xauber-rinn Fj 142, þat kann ek et setta, ef mik 5 kräftig angesehenen germanischen sehrift-særer þegn á rótom rás viþar Hqv 1512, zeichen, runen: nom. viþ bQlve (taka) þór vílmeger á viþar rótom geita hland rúnar Hqv 1368; gen. kend vas Kostbera, gefe Skm 36% ór bergs rótom ok ór bjarnar kunne skil runa Am 9*; dat. þat es f)á sinom, ór þvi vas hann Gleipner gQrr reynt, es fm at runom spyrr enom regen-FM 8% (teinar) rif ner mef) lotom Gpr 1141*. io kunn om þeims gørf)o ginnregen ok fáþe Compositum: rót-lauss. fimbolþulr: þá hefr hann bazt, ef hann

* rot -lauss, adj. (norw. rot -laus) wur- þeger Hqv 78% svá ek rist ok i runom zellos: m. sg. dat. rýtanda svine, rótlausom fák, at så gengr gume (virgelnár) ok mæler viþe .. verþet maþr svá tryggr, at þesso viþ mik Hqvl57*, hann (Lævatein) g0rþe true Hqv 84*. 15 Loptr rúnom (verfertigte ihn mit hilfe

roþe, m. (norw. rode, feer. roði; vgl. ags. zauberkräftiger runen' Fj 26l, Guþrún rudu, f.) röte; in: víg-roþe. vissi velar ok sendi meþ rúnum orf), at

roþna(aþ; fær. rodna, aschwed. rudhna) þeir (brœþr) skyldu eigi koma Dr 8; acc. rot werden, sich röten: prt. ind. sg. 3. namk upp mnar,épande \\am\(vgl.sp.728*) hlýr roþnaþe GßrI142. 20 Hqv 139*, runar mont fm finna ok ráþna

roþra, f. blid: sg. acc. slQtrom sýslega, stafe Hqv 142% (Rigr) runar kende Rp362, seom f)á roþro Am 19% Konr un gr kunne runar JRß 441, hann

rúm, n. (norw. rom, rum, fær. rúm, (Konr) vif) Rig Jarl runar deilde Bß461, aschwed. adän. rum; got. rums, m. oder (Konr) øf)laf)esk ok eiga gat Rigr at heita, rüm, n., alts. ahd. rum, ags. rum, m.) 25 runar kunna Bß 46% (Brynhildr) mon ramn, platx: sg. gen. rata munn letomk rikjom f)ér runar kenna allar es alder rums of få ok of grjót gnaga Hqv 104%' eignask vildo Grp 17% runar nam (Guþrún) da,t. hræddr vas hvergæter, helta in lengr rista, rengþe þær Yinge Am 4% réþ ek rúme Am581. f)ær rúnar es reist þin syster Am 11*.

Composita: rúm-brugþenn; mal-rum. 30 Composita: aldr-rúnar, bjarg-mnar, bók-

* rúm -forugþenn, adj. geräumig: m. sg: runar, brim - runar, gaman-runar, acc. á minn faþer móþogr ketel, mm- hug-runar, lim-runar, mal-runar, brugþenu hver, rastar djúpan Hym 5*. megen-runar, sak-runar, sig-rúnar,

rúmr, adj. (nonv. rom, rumra, fær. val-runar, æven-runar, ql-runar,

riimur, aschwed. rumber, dän. rum; got,.35 rune, m. (nonv. rune, rone, aschwed. rums, ags. rum, ahd. rumi) geräumig, runi und orni, dän. orne) eber: sg. dat. weit: n.pl. acc. láttu hlif) rum Fj431. nu tak ulf f)inn einn af stalle, lat hann Compositum: jafn-rumr. rinna meþ runa minom Hdl52. — Zur

-rúna, (raunerin, flüstrerin3; in: etymol. vgl. E. Hellqvist, Etymol. bemer-eyra-1'úna. 40 kungen (Gefle 1893) s. VIII.

rúnar, f. pl. (norw. runer, fær. rúnir, ruþr, m. (norw. runn, fær. runnur) aschwed. run und runa, f. sg.; got. alts. gestr äuclx, gebüsch: sg.dat. kvam þar ór ahd. runa, ags. run, f.) 1) geheimnisse, runne Rigr gangande Bp 36% geheimnisvolle Weisheit: dat. frå jQtna Compositwhi: át-ruþr. runom ok allra goþa seger þú et sannasta, 45 rymr, m. (aschwed. rymber) lärm, ge-enn alsvinne jQtonn! Vm42*, frá jQtna tose: sg.acc. lidde randa ryrn HH1182. runom ok allra goþa ek kann segja satt rýna (nd; ags. mnian, ahd. runen; vgl. Vm 43*; acc. (æser) minnask f)ar (å got. runains in: bi-rünains) heimlich mit Iþavelle) á megendóma ok á Fimboltýs einander reden: prt.ind.pl. 3. (Þræll ok fornar runar Vsp 60*, of runar heyrþak 50 fir) røddo ok rýndo Bßll*; part.prs. døma Hqv 110*; 2) heimliche, vertraute m. pl. nom. niþjarge hvQtto Gunnar ne unterredung: dat. nam hann (Gunnarr) ^ nQungr annarr, rýnendr ((vertraute rat-ser HQgna heita at ninom Sg 16* 43% geber') ne ráþendr Akv 92.