xur belebung der rede (nun, denn, freilich, numenn, æ kvef a bandingja bifask Fm 7^a, in der tat, wirklich), bes. aber bei im- Atla sjalfan léter fú i ormgarf koma, nú's perativis und imper at. ausdrücken xur sá ormgarf r ykr of folgenn Akv IT¹; stärkeren hervorhebung des befehls (nun, D. öfter wird durch nu nur der fort-denn, doch u. ä.): frófr estu nú, gestr 5 schritt der handlung angedeutet (nun, Vml9\ fat seger fú nú (_cdas gerade dann, darauf): kallaf e nu Nif Qf r Vkv 14³, sagst du') es hverjom fykker mest at vita, nú skýtr Sinfjqtli blófreflinum fyrir ofan at min mófer dauf sq Hrbl 9, ørr estu nu helluna ok dregr fast FH1¹, Sigmundr (nu orf enn U) Loke (om. TJ)! .. es fú fær tekr nu blóf refilinn, ok ristu nu i milli fér Gefjon at greme Ls 21^XWU, hvat's 10 sin helluna FHV ³, nu verfr gnyr mikill, nii ant minom einga syne, hverjo estu er eldrinn tok at œsaz FH2³; nu bQlve borenn? Og 2¹-², esa sá nu hýrr E. an einigen stellen ist die temporale es or holte ferr Vkv 17⁴, nu hefr h<?rf bedeutung von nu bereits im begriffe in d&me hildingr feget, es vise skal val bygg die causale überzugehen: ves heill, Hymer! mala HHn3\ lif na mundak nú kjosa es 10 i húgom gófom: nu's sunr komenn til lif ner'0, ok knættak fó fer i faf me felask sala finna (_{denn dein sohn ist gekom-HHII21³, hvar 's nu SigvQrfr . . es men') Hym li², standef upp, jqtnar! ok frændr miner fyrre rifa? Br 6³, hvers straef hekke: nu føra mér Freyjo at kvQn bifr fu nu, Gufrún! es fu at gråte né frk22³, uppe estu, dvergr! of dagafr: færat? Hm 9⁴; ráf fú mér nu, Frigg! 20 nu skinn sól i sale Alv 35*, fjQr sitt låta alz mik fara tifer at vitja Vaffrufnes hykk at Fáfner myne: fitt varf nu meira Vml¹, heill fu nú, Yaffrúfner! Vmß¹, megen Fm 22⁴, heill fu nu, SigvQrfr! heill ves fu nu heidr, sveinn! ok tak vif nu hefr fu sigr veget Fm 23\ segge vilk hrimkalke Skm 38'¹, heill ves fu nu, alla i sal ganga fina mef minom: nu's Loke! ok tak vif hrimkalke Ls 53¹, heill 25 fQrf mikel Sg 43³, es und einom mér q11 fu nu, SigvQrfr! Fm 23¹, farfu nu far of folgen hodd Niflunga: lifera nu HQgne er smyl hafi fik! Orm 11, farfu nú fars Akv 28², ýkvef ér hvélvQgnom, haptr 's fik hafe allan gramer Hrbl 145, ristu nu, nu i bQndom Akv 30¹, seinat 's at segja, Skirner! ok gakk at beifa okkarn måla svá es nu ráfet Am26^x, kostom drepr mQg Skm l¹, ristu nu, FjQrner! Akv IO¹, 30 kvenna karla ofrike .. nu (₍daher') mått visa fu mér nu (nii om. A) leifena, alz einn, Atle! qIIo hér raf a Am 69⁴. fu vill mik (nú add. A) eige of vágenn numa, f. gefangene; in: her-numa. ferja Hrbl 134, hættu nu, NjQrfr! haffu nume, m. gefangener; in: her-nume. á hófe fik Ls 36¹. heyr nu, Loke! hvat ný, n. (norw. aschived. ny ₍neumond') ek nu mæle frk 2² nu tak ulf finn einn 35 vollmond: sg. acc. ný ok nif skópo nýt af stalle Hdl 5¹, nu låt forna nif ja talfa regen Qldom at ártale Vm 25³. Hdl li¹, far fu mi æva fars foraf fykker *ný-feldr, part. prt. jüngst gefällt: m. Og 15¹, vel fii nu komenn! Fj 48¹, heyrfu sg. dat. vqIo vilmæle, val nýfeldom .. nu, Hrimgerfr! HHv 27¹, littu nu austr, verfet mafr svá tryggr at fesso true Hrimgerfr! HHv 29\ sit fu nú, SigvQrfr! 40 Hqv 86².

Fm 31¹, søksk fú nu, rQg (rQg om. F) gýgr! nýla, adv. soeben: svá mik nýla norner Hlr 14⁴Nþ, heiler faref nu ok horsker Akv vekja Oþr II39¹.

12⁴, gørfu nii, Gufriin! af gøzko finne okr nýlega, adv. (norw. nylege, feer. nyliga, til ágætes, es mik ut hefja Am96³, nu aschwed. nyliga, nylika, vgl. adän. ny-skaltu kjósa, alz fér 's kostr of bofenn 45 ligens) dass.: Gjjr 1139^. Sd20¹, nii skolo ganga færs goll vile ok nýlegr, adj. neu: n.pl. acc. feir (fiandr) minna f vi at mér figgja Sg 48¹, sé nu sér hafa svárt ok dått en nær numet nyleg segger, sykn emk orf en OprHI8^s; rQf Sg 26⁴.

0. xuweilen wird durch nú an stelle nýr, adj. (norw. adän. ny, feer. nýggjur, des xeitlichen gegensatxes der sachliche 50 aschwed. nyr; got. niujis, alts. ahd. niuwi, betont (statt dessen): veitk ef fu vaxa ags. niwe, afris. nie) 1) neu: n.sg. gen. næfer fyr finna vina brjóste, sæe mafr fat vann næst nys nifr Ylfinga fyr vestan fik vreifan vega: nu estu haptr ok her- ver, ef vita lyster, es ek bjQrno tók i