njorþr, m. gott (tirspri. eigenname, s. das register); in: geir-njQrþr. — Als erstes glied von eompositis dient das loort (wie regen) da%u, den begriff des zweiten gliedes %u verstärken, so in: 5 njarþ-láss.

norn, f. (vgl., fær. norna) schicksals-göttin, norne: sg. nom. aumleg norn skópomk í árdaga, at skyldak i vatne vaþa Rm 2*; gen. (rúnar ristnar) á nornar 10 nagle Sd 17*; pl. nom. norner kvQmo þærs Qþlinge aldr of skópoHHI2¹, hverjar 'o f>ær norner es nauþgQuglar 'o ok kjósa frá møfjrom mQgo? Fm 12*, sundrbornar mjQk hykk at norner sé Fm 13¹, ljotar 15 norner skópo oss langa f)i'Q Sg 7% svá mik nýla norner vekj a GþrII39*; gen. norna dóm þú mont fyr nesjom hafa Fm 11¹ (s. dómr, 2), måt sigrdrifa svefne bregþa .. fyr skQpom norna Fm 44*, grey 20 norna ₍die hnnde der nornen% d.h. die wölfe Em 29*, kveld lifer maf>r etke ept kviþ norna Hm 30*; dat. grQm vask nornom Ghv 13¹; aee. kveþk nekkve norner valda HEII18², sundrbornar hygg 25 ek norner vesa Fm 13¹U, nár nauþfQlva léter norner grata Akv 17* (s. når).

norþan, adv. (norw. nordan, feer. norðan, aschwed. norf>an, adän.norden; ags. noröan, ahd. nordana) von norden her: kjóll ferr 30 norþan (austan hss.) Vsp 51¹; fyr n. nordwärts : stójþ fyr noif>an á NiþavQllom salr ór golle Sindra ættar Vsp 37¹.

norpr, adv. (norw. nord, fær. norður, aschwed. norf), adän. nør; alts. afris. 35 north, ags. norð) nach norden: norþr horfa dyrr (salar á NástrQndo) Vsp 38². Composita: norþr-land, norf>r-vegr. norþr-land, n. (norw. nord-land, adän. norder-land, nord-land; ags. norö-land) 40 im norden gelegenes land, im pl. die nordischen lande, Skandinavien: pl. dat. Fróþi var allra konunga ríkastr á norþr-lQndum Grt 9.

*norf>r-vegr, m. (ags. norö-weg) nach 45 norden führender weg: pl. acc. brå nipt Nera á norþrvega (₍nordwärts') einne feste, ey baf) halda EEI4*.

nú, adv. (norw. nu, no, feer. nu, aschwed. adän. nu; got. alts. ags. afris. ahd. nü, nu) 50 nun, jetzt. Das wort ist A. reines tem-poraladverb und bezeichnet 1) mit nachfolg. praes. dass in der gegenwart eine

handlung geschieht oder ein zustand fortdauert, dass für den gegeniuärtigen augen-blick eine handlung möglich od. unmöglich ist; a) ohne beziehung auf eine andere zeit: Geirrøfr fostri minn er konungr ok sitr nu at landi Grm 18, þar (í Þrúþ-heime) nú Þjaze býr Grmll^LU, núknáttu Óþen sea Grm 53*, hvat's þat hlymja es ek heyre nu til ossom r^nnom i? Skm 14*R, hins vildu nu geta, es vit Hrungner deildom Erbl 33, þess vildu nu geta, es þú fort oss óljúfan at bjóþa Erbl 108, heyr nú, Loke! hvat ek nu mæle ßrk 2², nú vill dyljask dQglingr fyr mér EEII12% nu 's røkr røkra Edl 1 *, faer sea nú fram of lengra an Oþenn mon ulfe møta Edl 45³, nu berr BqJ) vildr brúþar minnar .. bauga rauþa Vkv 19 vilnomk ek þess nú, at vif> Vølund dømak Vkv 33*, nu gengr Bq{)vildr barne auken Vkv 38 % duleþr estu nu, Atle! EHv 19*, dagr's nu, Hrímgerþr! ERv 30 % nú 'mk svá fegen funde okrom sem átfreker Oþens haukar EEII42¹, nu 'ro brúþer byrgþar i hauge REII45*, nu kveþk enskes ørvænt vesa .. es Jm á arme ólifþom sefr HEU47¹, nu fær mér ekka orf> þats mælter Grp20¹R, nu vill yist vita, þót vilket sé, hvat á sýnt Sig-VQrþr sér fyr hQndom? Grp 26*R, nu. mått kalla karl af berge Feng eþa Fjqlne Rml8*, f) vi bregþr þú nu mér, Fáfner! at til fjarre seak minom feþrmunom Fm 8¹, glafjr estu nú, SigvQrþr! ok gagne fegenn, es fm þerrer Gram á grase Fm 25*, ek veit gQrla, hvi gegner nu Sg 27* (s. gegna), ÓQrt mælek nu Sg 61*R, seinat 's nu, syster! at samna NifLungom Akv 18% morgenn 's nu, Guþrún! Am 64% lýgr fm nu, Atle! Am 91% lýgr fm nu, Guþrun! Am96¹; b) im ausgesprochenen gegensatz zur Vergangenheit: fullar grindr sák fyr Fitjungs sunom, nu bera f>eir vánarvQl Hqv 75% Þrymheimr heiter en sétte (bør), es Þjaze bjó .. en nu Skaþe byggver .. fornar topter fQþor Grm 11% Oþenn nu heitek, Yggr áfrnn hétk Grm 54% kiptiz hann (Loki) svá hart vif), at þaþan af skalf jQrf) q11: þat eru nu kallaþir land-skjálptar Ls 65 pr 8, nauþog sagfmk, nú monk þegja Bdr 7⁵ 9⁶ li⁵, hQrg (Óttarr) mér gørf>e of hlaþenn steinom, nú es grjót f>at at giere orþet Edl IO ², f)at var trua i forneskju, at menn væri endrbornir,