veitk at ek hekk vindga rneiþe á nætr 2. *níta (tt? vgl. got. naitjan in: ga-ailar nio Hqv 1382, fimbolljóþ nio namk naitjan, ahd, neizan) lästern, tadeln: inf. af enom frægja syne B<$>orns Hqv 140l, nó jþik viljak, Vøiundr! verr of nita Vkv nio kvamk heima fyr NifLhel neþan Vm 392 (es ist aber wol mit Bugge neita xu 43*, ept nætr nio . . mon Njarþar syne 5 lesen).

Gerþr unna gamans Skm 40* 42*, (amma) 1. niþ, f. (got. nidwa) rost; in: niþ-fQlr. hafþe liQfþa hundroþ nio Hym82, heima 2. ni[), n.pl. (aschwed. niþ) neumond: alla nio hefk of f aret Alv 8 b *, liþo meirr dat. (goþ) nQtt ok niþjom nQfn of gQfo at pat niQnoþr nio Bþ 6* 20* 33*, nio Vsp 6*; acc. ný ok niþ skópo nýt regen bQi'o þann (Heimdall) .. jQtna meyjar viþ 10 Qldom at ártale Vm25*. — Vgl. niþar. jarþar þrgm Hdl 37*, (Lævatein) halda Compositum: niþ-myrkr. njarþlásar nio Fj 26*, þau (NjQrþr ok 3. níþ, n. (norw. adän. nid, aschwed. Skaþi) sættaz á þat, at þau skulu vera nidh; got. neiþ, alts. afris. nith, ags. níð, niu nætr (vetr r) i Þruþheimi, en þijár ahd. nid) 1) hohn, bcschimpfung, schmä-(en þá aþra niu r) i Nóatúnum FM2e, 15 hung: sg. acc. (Guþrún) níþ sagþe Atla leiþ eromk fjQll, vaska þar lenge å, nætr Akv 38*; 2) Schandtat: sg. gen. gengr einar nio FM 212, nio emk meyja mQgr, fet nio FjQi'gynjar burr nepr frá naþre nio emk systra sunr FM 3* *, hann (sonr níþs ókvíþnom Vsp 56* (vgl. jedoch FJ, HjQrvarþs) sá ríþa valkyrjur níu HHv 5 Ark. 4, 37 und Eddal. 1,116 b). pr 15, nio íQstom es þú skylder neþarr 20 uiþar, f.pl. (norw. nedar, aschwed. vesa HHv 16*, nio Qttom vit á nese SQgo niþar, náþar, adän. næde, næ) neumond: ulfa alna HH 141 \ þeir (Helgi) sá i dat. hvaþan dagr of kvam . . eþa nQtt loptinu at valkyijur niu riþu HH II 16 pr 4, meþ 'niþom? Vm 24 *. vér vetr nio vQrom leikor Qflgar alnar fyr *niJ>-fQlr, adj. rostgelb: m. sg. nom. jQrf) neþan Ort li1. 25 slítr nae niþfQlr (are) Vsp 50* (Hj. Falk,

*níond, f. anxahl von neun, enneacle: Ark. 5,111; anders FJ, Ark. 4, 35). pl.nom. þrinnar nionder meyja HHv 281. niþ-gjqld, n.pl. busse für einen er-nionde, num. ord. (norw. niande, feer. schlagenen verwandten, wer geld: gen. niggjundi, aschwed. nionde, adän. niunde; Fáfnir ok Reginn krQfþu Hreiþmar niþ-got. niunda, alts. nigundo, ags. nigoða, 30 gjalda eptir Otr bróþur sinn Bm 9 prl. afris. niugunda, ahd. niunto) der neunte: níþingr, m. (norw. adän. niding, fær. m. sg. nom. Folkvangr es enn nionde (bør) níöingur, aschwed. niþinger; ags. níÖing, Grmte1; acc. þann (galdr) gelk J)ér enn mhd. nidine, nídung) geixhals; in: mat-nionda Og 141, enn nionda (vetr) nauþr of niþingr.

skilþe Vkv 4*; f. sg. acc. ena niondo 35 nif>-myrkr, adj. (vgl. fær. niða-myrkur, hverjo nQtt Skm 21*; n. sg. acc. þat n.) dunkel wie xur xeit des neumondes, kann ek et nionda Hqv 1541, segþu þat et stockfinster: f. sg. nom. nQtt þótte mér nionda Vm 361, þat ræþk þór et nionda niþmyrk (niþmyrkr B) vesa, es sárla satk Sd33\ of Sigverþe OßrU12\

nipt, f. (ahd. nift, vgl. got. niþjo) ver- 40 1. nipr, m. (aschwed. niþjar, m. pl.; wandte: sg.nom. nipt Nera (eine norne) got. niþjis) verwandter von männl. seite, HHI 4*, heil nQtt ok nipt! Sd 22 (vgl. schioertmage: sg.nom. sjaldan bautar-jedoch Bugge u. FJ x. st.); acc. hefk steinar standa brauto nær, nema reise niþr nauþogr m^ie(d.h.meine schwesterSigrun) at niþ Hqv 72*, niþr Ylfinga (Helge) HH grøtta HHII282. 45 II81; voc. Ylfinga niþr! (Helge) HH

liisting, f. (vgl. norw. nesting) xusam- II462, skjQldunga niþr! (SigVQrþr) Fm44*; menheftung; zusammengeheftetes; in: dat. Ylfinga niþ (Sigmunde) HHI51; vef-nisting. acc. niþ Hqv 72* (s.o.); pl.nom. Hróþ-

1. nita (tt) nein sagen; verhindern, marr skal hringom ráþa þeim es Qtto órer verweigern (ehu): inf. fæst eige þvi nita 50 niþjar HHv 112, liggja at jQi'þo allra flester (nichts möge das verhindern' Am 31*, niþjar þiner at nQom orþner HHII202, æ vilk {)vi nita Am 671; prt. ind. sg. 3. mælto marger miner niþjar,^ kvQþosk okr HQgne þvi nitte Am7*B. hafa orþet bæþe Od 21*, Iþe ok Qrner,