þás forþom mik fødda hQfþo Vsp 2í, þat mau folkvig fyrst i heime, es Gollveigo geirom studdo Vsp 211, þat ek fyrst of man, es så enn fróþe jQtonn á vas lúþr of lageþr Vm 353, (mit suffig. pron.) nio 5 mank heima, nio iviþe, mjQtvif) mæran fyr mold neþan Vsp 23, þat mank gQrva Oþr II45 2, morgen mér sagþer, mank enn þann gQrva Am 76*, fjQlþ mank bQlva Ohv 183; sg. 2. segþu þat .. hvat fm 10 fyrst of mant eþa fremst of veizt Vm 34*, fjQlþ ek þér sagþak, en fm fått of mant Grm 521, vake fm, Groa! . < ef þú f>at mant, at fm þinn mQg bæþer til kumbl-dysjar koma Gg 1*, iþgnóga heill skaltu 15 of aldr hafa, meþan þú min orf) of mant Og 16*, fått mant, fylker! forn ra sp j alla, es Qþlingom ósQnno bregþr HHI371, (mit suffig. pron.) mantu þat, Oþenn! es vit i árdaga blendom blóþe saman? Ls 91, 20 (mit suffig. negat.) mantat horska Heimes fóstro Grp 31*, mantat, Gunnarr! til gQrva þat, es blóþe i spor báþer rendof) Br 18 prt. opi. sg. 1. førfje mér Grimhildr full at drekka svalt ok sárlekt, né sakar mynþak 25 Gßr II222; b) ohne object: prs. opt. sg. 1. faþer vastattu fenresulfa Qllom ellre, svát ek muna (soioeit ich mich erinnere' HHI422; c) mit at c. ind.: prs. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) mank at vér meire 30 mæte Qttom, es vér heil hio heima vqrom Vkv 15*; d) mit indir. fragesatze: prs. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) mank hvat mælter mein of aptan Od II1; sg. 3. seg Hæminge at Helge man, hvern i brynjo-35 bragnar feldo HHI111; 2) inne iver den, bemerken (eht): prSj, ind. sg. 3. (mit suff. negat.) ofdrykkja veldr alda hveim, es sina mælge né manat Ls47*.
Compositum: fyr-muna. 40
2. muna (af>; norw. fær. muna, adän. monne \got. munan, -aida) gelüsten (ünper-sonl.): prs. ind. sg. 3. hQtt mono hlæja Hundings syner .. ef meirr tyggja muuar at søkja hringa rauþa an hefnd fQþor Bm 15*. 45
munar-heimr, ni. holde heimat: sg. dat. sáttu Sigrlinn .. mey ena fegrsto i munarheime? HHv l2, mælt haff)ak þat i munarheime, þás mér Helge hringa valþe: myndega losteg at liþenn fylke jQfor 50 ókunnan arj?ie verja HHv 42 \
munar-lauss, adj. freudelos: superl. f. sg. acc.mik veitk á moldo munarlausasta GþrI42.
mund, f. (aschwed. adän. mund; alts. ags. afris. mund, ahd. munt) hand: sg. dat. (Viþarr) lætr mego hveþrungs mund of standa hjQr til hjarta , stösst ihm mit der hand das schwert ins herz1 Vsp 54*; pl. gen. bøta skal þér þat þá munda bauge (?) sem jafnendr unno þeirs okr vilja sætta Hrbl 109.
Compositum: munn - laug. mundr, m. (aschwed. munder) mahl-schatz (das geld das der bräutig am den verwandten der braut zu zahlen hat): sg. dal. monk mey naa munde kaupa? Orp 30*, hefr dýrr konungr dóttor alna, þá mont, SigvQiþr! munde kaupa Fm 41*; acc. Atle kvazk eige vilja mund aldrege at mege éjuka Od 20*, mund galt ek mærre, meiþma fjQÍf) þiggja Am 891.
mun - gát, n. (norw. mun-gaat, aschwed. mun-gat, adän. mund-gåt) schwächeres bier, dünnbier (eigentl. (seelenkost'?) : sg. dat. surner Gotþorme gQfo gera hold viþ mungáte Br 4b* (s. 353 anm.).
munn-laug, f., älter mund-laug (norw. mund-laug, aschwed. mul-lögh) (hand-bad', Waschschüssel, schale: sg.nom. c. art. er munnlaugin var full, bar hon (Sigyn) ut eitrit Ls 65 pr 6; dat. (Sigyn) lielt muunlaug undir eitrit Ls 65 pr 5.
munr, m. (norw. mun, fær. munur, aschwed. adän. mon; got. muns, ags. myne) 1) leidenschaftl. verlangen, be-gier de,sehnsucht, wünsch: sg. nom. malet hQfom, Fróþe! sem munr of hvatte Ort 243; pl. nom. langer 'o manna muner Gg 42; dat. alfrQþoll lýser of alla daga, ok þeyge at minom munom ((nicht auf das was ich ersehne, nicht auf die er-füllung meiner wünsche') Skm 4*, eple ellifo ek þigg aldrege at manzkes munom ((irgend jmd zu) gefallen') Skm, 202, ánauþ þola ek vilja aldrege at manzkes munom Skm 242, ek þik temja mon, mær! at minom munom Skm 262, éþre drykkjo fá þú aldrege, maér! af þínom munom, mær! at minom munom ((wider deinen, nach meinem wünsch') Skm36*'b; acc. mune þina hykkak svá mikla vesa, at fm mér, seggr! né seger Skm51; 2) bes. verlangen nach liebesgenuss, (geschlechtl.) liebe: sg. nom. heimska or horskom gørør hQlþa suno sá enn mátke munr Hqv 93*; gen. þrár hafþar es ek hef til þins gamans,