lireysom mef) Hymo austan folkdrótt fara fjQlhQfþaþa Hym 36*, mik veizt verþa vergjarnasta, of ek ek meþ þér í jQtonheima Þrkl2ö, monk auk meþ þer ambQtt vesa Þrk202, lát liann (ulf þinn) rinna meþ runa minom Rdl 52, hleypr, eþlvina! úte á nQttoin, sem meþ hQfrom Heiþrún fare Hdl 47* 48*, þeir (Vœlundr ok brœþr bans) liQffm þær (valkyrjur) heim til skåla meþ ser Vkv 10, i husinu fann hann (Atli) Sigrlinn konungs dóttur ok ÁIqíu jarls dóttur ok hafþi þær báþar braut mef) sér HHv 5 pr 8, Mýsingr hafþi mef) sér Grótta ok svá Fenju ok Menju Ort 28, hina vilt heidr, Helge! es ref) hafner skoþa fyrre nQtt meþ firom HHv 262, frå . . dQglingr at þvi diser suþrénar, ef vilde heim meþ hildingom fm nQtt fara HHI 17*, hykk at eigem afnar syslor an mef) baugbrota bjór at drekka HHI 18*, bauþ Oþinn honum (Helga) qIIu at ráþa mef> sér HHII37 pr 2, segge vilk alla i sal ganga þína meþ minom Sg 43 *, lát svá breiþa borg á velle, at und oss Qllom jafnrúmt see, þeim es sulto mef) Sigverþe Sg 645, viljak eige mef) vere ganga Opr II281; 2) den gegenständ der als teil od. Zubehör eines andern das mit diesem vorgenommene mitmacht, der als eigentum einer person das schicksal derselben teilt u. ä. (mit, mitsamt, zugleich mit): hvaþandagr of kvam . . eþa nQtt mef) niþom? Vm 24*, baug ek þér þá gef þanns brendr vas meþ ungom Oþens syne Skm 212, haug ek þikkak, þót brendr sé mej> ungom Oþens syne Skin 222, (Hlórriþe) vatt meþ austre upp lQgfáke', einn mej) Qrom ok austskoto (mej) austsk. R) bar til bøjar brimsvin jQtons Hym 282'*, (teiner) rifner mej) rótom Opr H 41 *; fimm hundroþ golfa ok of fjorom tøgom, svá hykk Bilskirne mej) bugom Qrm242 (s. bugr), åt Sifjar verr .. einn mej) qIIo ((mit allem was dazu gehört, ohne etwas übrig zu lassen') yxn två Hymes Hym 15*, nion fláræþe fylgja annat atalt mej) qIIo (einanschlag der in allen seinen einzelheiten, der durch und durch verderblich ist' Orp 38*; 3) den gegenständ, den jmd (als waffe, kleidung, gerät usw.) mit sich führt od. bei sich hat (mit): Surtr ferr sunnan meþ sviga læ ve Vsp 52í, lá maj)r ok svaf meþ Qllum hervápnum Sd 5, J)eim
hétomk þá J)jóþkonunge, es mej) golle sat á Grana bógom Sg 362, Atle mik hingat sende .. at bij)ja ykr, Gunnarr! at it á bekk kømef) meþ hjQlmom arengreypom 6 Akv 3*, út gekk J)á GuJ)rún Atla i gøgn mef) gyldom kalke at reiþa gjQld rQgne Akv 362; 4) ein charakterist. kennzeichen od. eine hervorstechende eigentümlichkeit eines dinges (mit): Glaser stendr mej) 0 gollno laufe fyr Sigtýs SQlom FM 7*, lyf mej) lækning (heilkräftige mittel') Orp 17*; 5) die person zu der jmd in feindl. od. freundl. beziehungen tritt (mit): veita gQrla sås of verþe glisser, þót hann 5 mej) grQmom glame Hqv 31*, (einherjar) fara mef) vitne at vega Orm 23*r, auj)r mon ørenn, ef eflek svá vig mef) virþom Orp 122, hvé mon at ynþe epter verþa mægþ mef) mQnnom? Orp442; 6) cha-0 raktereigenschaften mit denen jmd behaftet ist: emka ek mef) bleyf>e borenn Sd 212, alt es vant: ef þú viþ þeger, f)á fjykker þú mef) bleyþe borenn Sd252, esa mej) lQstom iQgþ æve þér Orp 231; 5 7) art u. weise, begleitende umstände einer handlung u.ä. (mit, unter): und rander ek gel, en f)eir (langviner) mef) rike ((unter mächtigein schütz'; andersFJ, Ark. 14, 203) fara heiler hildar til, heiler hilde 0 frå Hqv 1563, vaxe þór tqr meþ trega Skm 292, (skaltu) leiþa mef) tQrom trega Skm30*, þeir (Guþmundr) sjalfer .. meþ hermþarhug her kQnnoþo HHI32*, f>at var trúa þeira í forneskju, at orf) feigs manns mætti mikit, 5 ef hann bQlvaþi óvin sinum meþ nafni ({mit nennung des namens') Fm 1 pr 3; 8) das mittel od. Werkzeug dessen sich jmd bedient (mit): mef) hQlf om hleife ok mef) hQllo kere fekk ek mér félaga 0 Hqv 52*, mef) brinnondom ljosom ok bornom viþe, svá vas mér vilstigr of vitaþr Hqv 99 *, hann (Loki) var bundinn mef) þQrmuní sonar sins Nara Ls 65 pr 2, bure mundak þá binda mef> boga strengjom 5 Hm 21*, Sigtrygg sló (Halfdanr) meþ svQlom eggjom Hdl 152, hann (Dagr) lagþi i gøgnum Helga mej) geirnum HHII27 pr 4, (f)ú mont) brynjo rista mef) bana Fáfnes Orp 15*, Loki laust hann (Otr) 0 meþ steini til bana Rml2, lagfu Sigurfjr hann (Fáfni) meþ sverþi til hjarta Fm 6, hvatan mann sák harþla vega meþ slævo sverþe sigr Fm 28*, (Reginn) skar hjarta