623 likna
likna (aþ) sich jmds annehmen, jmd (ehn) pflegen: monk þik viþ bqlve brenna ganga, likna ok lækna, þót mór leiþr seer Ofr 1140*.
* liknar-galdr, m. heilender zauber: sg. acc. nem liknargaldr, mej)an Jm lifer Hqv 119B.
* likn-fastr, adj. fest in der gunst der leute, beliebt: m. sg. acc. góþr maj)r mon J)ik gørva mega liknfastan at lofe Hqv 122*.
likn-stafer, m.pl. 1) heilkräftige runen, heilkraft: gen. fullr es (bjórr) ljóþa ok liknstafaSd5* (lies: 1 æknstaf a?); 2)gunst, beliebtheit: acc. hinn es sæll es sér of getr lof ok liknstafe Hqv 82.
lim, f. 1) zweig: pl. nom. hvat f>at barr heiter, es breiþask of l(?nd q11 limar? Fj 13*, á berke skal þær (lim runar) rista ok á barre viþar þess' liita austr limar Sd 1.0*; dat. (Heiþrún geit, EikJjyrner hjQrtr) bítr af LæráJjs limom Orm 252 262, (mit suffig. art.) fugl sat i limunum uppi yfir honum (Atla) HHv 12; 2) Verzweigung, folge: pl. nom. ósafjra orþa, hverrs á annan lýgr, oflenge leiþa limar Bm 4*, grimmar limar ganga at trygjjrofe Sd 23*.
Composita: lim-runar; ask-limar, -lima, adj. indecl. (glieder habend'; in: af-lima.
-lime, adj. dass.; in: fagr-lime. limr, m. (nonv. adän. lim, feer. limur, aschwed. limber; ags. lim, n.) glied: pl. dat. leysegaldr lætk þér fyr legg of kveþenn, ok støkr J)á låss af limom Og 10*, hann (Gastropne) gQrvan hefk or Leirbrimes limom (d. h. aus lehm) Fj 122. Compositum: bog - lim er. *lim-rúnar, f.pl. (zweigrunen' (runen die auf ziveige geritzt werden): acc. limninar skaltu kunna, ef Jm vill lækner vesa ok kunna sqr at sea: á berke skal J)ær rista ok áb arre vij>ar þess' luta austr limar Sd IO1.
lin, n. (norw. fær. aschwed. adän. lin; got. lein, alts. ahd. lin, ags. lin) 1) flachs: sg. acc. fundu Jjeir (Vælundr ok broejjr hans) á vazstrQndu konur J>rjar, ok spunnu lin Vkv 6, droser suþrénar dýrt lin spunno Vkvl*; 2) linnen, leinwand: sg.dat. bitt [rik, Freyja! brúþar line Prk 11* bindom (bundo) fór J)á brúþar line Prk
lita 624
14* 18L, mik mono æser argan kalla, ef bindask lætk brúþar line Ak 16*, (Erna) gekk und line Bþ412, mér i hQllo Herkja sagj>e, at it Þjóþrekr und Jjake svæfeþ ok
5 léttlega line verþesk Gßr III2*.
Composita: lin-hvi tr, lín-klæf)e.
lina, f. schleier: sg. acc. (Þrymr) laut und Hno, lyste at kyssa Þrk271.
1. lind, f. (norw. aschwed. adän. lind;
10 ags. lind, ahd, linta) 1) linde: sg. gen.
lindar váf>e (das verderben der blinde' d.h. das feuer Fm 432; 2) schild (aus lindenholz): sg. acc. Hrvmr ekr austan, hefsk lind fyrer Vsp 50 \ lind nam (Jarl)
15 at skelfa Bþ 352, (Jarl) skelff>e lind Bþ 381; 3) seil aus lindenbast (?): sg. dat. lukj>e hann (Yølundr) alla lind bajiga vel Vkv 72.
2. *lind, f. quelle, f/ut: sg. gen. finn
20 mér lindar loga tfutenfeuer', d. i. gold
Bml*. — Nach Bugge, Stud. 6 aus dem irischen.
1. linde, m. (norw. aschwed. adän. linde, vgl. fær. lind) gürtel: sg. dat. skinn NíþaJje
25 sverj) á linda Vkv 191.
2. linde, n. lindenholz (?): sg. dat. linde brendo fann (Loke) halfsviþenn hugstein kono tein durch verbranntes lindenholz halbgeröstetes frauenherz'
30 Hdl 43 \
lin - livitr, adj. weiss wie linnen: f. sg. dat. (sw.) li{)S þíns værak J)á Jmrfe, Þórr! at ek helda þeire enne linhvito mey Hrbl 94; acc. (sw.) lék ek vij) ena linhvito ok
35 launjring háþak Hrbl 91.
lín-klíéþe, n. (nonv. adän. lin-klæde, aschwed. lin-klajþe) gewand aus linnen: pl. nom. liggja línklæj)e þaus ér litt rékeþ Am 15*.
40 linn-venge, n. (schlangenlager', poet. bezeichnung des goldes: sg. gen. linn-venges bil (göttin des goldes', d. i. frau Od 312.
Iinr, adj. (nonv. aschwed. lin, fær.
45 linur, adän. lin, len; hair. len) milde, hold, freundlich: n. sg. acc. (adv.) opt vas så leikr betre, þás J)au (Atle ok. Guþmn) lint skyldo optarr umb faþmask fyr Qjriingom Akv 43*.
50 lit, n. (blick'; in: å-lit, and-lit.
lita (leit; norw. lita, fær. lita, adän. lide; ags. wlitan) 1) sehen, blicken: prs. ind. sg. 2. þat es annat (heill ef .. tvaa