mono faer kunna Alv 5³; prs. ind. sg. 1. asa ok alfa ek kann allra skil (s. skil) Hqv 159⁸, (mit suffig. pron.) pege pú, Freyja! pik kannk fullgQrva Ls 30¹; sg. 3. ósvipr map r kann ævage síns of mal maga Hqv 21³, purra skipa ok pakenna næfra, pess kann mapr mjQt Hqv 60², fár kann ósnotr svá Hqv 159*; pl. 2. eipa skaltu mór ápr alla vinna .. at pú kveljat kvQn Vølundar .. pot vér kvQn eigem pás ér kunnep Vkv 35⁶; pl. 3. ek mon okkor øpre pykkja, hvars øplo menn okkart kunno Hir 3*E (kunna RF); prt. ind. sg. 1. (mit suff. pron.) kunnak bápa Brodd ok Hørve Hdl22³; sg. 3. héto mik aller i HlymdQlom Hilde und hjalme, hverr es kunne Hir 6'², kend vas Kostbera, kunne skil rima (s. skil) Am9¹; opt. sg. 1. bapat hann (Hildolfr) hlennemenn fly tja .. gópa eina ok pás ek gQrva kunna Hrbl 18; 2) bemerken: prs. ind. sg. 2. hvars þú b(?l kant, kvefm pat bíjlve at Hqv 126*; 3) verstehen, kundig sein, a) e. acc.: inf. (Konr) eiga gat Rigr at heita, rúnar kunna Rþ46*, sigr un ar fm skalt kunna, ef fm vill sigr hafa Sd 6¹, Qlrúnar skaltu kunna, ef fm vill annars kvæn vélet f)ik i trygf), ef Jm truer Sd 7¹, bjargrúnar skaltu kunna, ef {ni bjarga vill ok leysa kind frå konom Sd 8% brimrunar skaltu kunna, ef þú vill borget hafa á sunde seglmQrom Sd 9¹, limrúnar skaltu kunna, ef Jm vill lækner vesa Sd IO¹, málmnar skaltu kunna, ef fili vill, at mange f>ér heiptom gjalde harm Sd li¹, hugriinar skaltu kunna, ef þú vill hverjom vesa gepsvinnare guma Sd 12¹; prs. ind. sg. 1. ljop ek pau kann es kannat þjóþans kona ok manzkes mo gr Hqv 146¹, þat kann ek annat, es fmrfo ýta syner peirs vilja læknar Ufa Hqv 147¹, pat kann ek et pripja (fjórpa, finita usiv. bis átjánda) Hqv 148¹ 149¹ 150¹ 15V 152¹ 153¹ 154¹ 155¹ 156¹ 157¹ 158¹ 159¹ 160¹ 161¹ 162¹ 163 sg. 3. at auga-bragþe verþr sas etke kann ok mef) snotrom sitr Hqv 5³, enge pat veit, at hann (ósnotr rnaþr) etke kann, nema hann mæle til niart Hqv 2 7³, heill sås kann Hqv 13 7³, alt es betra es einn of kann Hqv 163³, (mit suffig. negat.) ljóþ . . es kannat þjóþans kona Hqvl46^x; prt. ind. sg.3. Konr ungr kunne rúnar Rþ 44¹; b) c. dat. prt. ind. sg. 3. får kunno þeim fljóþa l^toin Gering, Edda - Wörterbuch.

Br 15² (vgl. jedoch Bugge, Norr. skr. 44); c) mit nachfolg. inf. (der zuw. suppliert werden muss): inf. kunna SQr at sea Sd 10²; prs. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.)

5 þann kannk galdr at gala Hqv 152*; sg. 2. fQ kant, fostra! . . ungo vife andspjQll bera Oþrlll²; sg.3. frófn' sá þykkesk es fregna kann ok segja et sama Hqv 28¹, (maþr) kann fregna at fq Hqv 33*, fimbol-10 fambe heiter sás fått kann segja Hqv 102 hverr kann of f>at gofmiQlogra gørr at skilja? Hym 39¹, hann (Saxe) kann helga hver vellanda Opr III 7², (mit suffig. negat.) (fiskr) kannat sér vif) vite varask 15 Rml², kannat bann (SigvQrfSr) vif) svikom at sea Fm 37*; pl. 3. þeir (Danr ok Danpr) kunno vel kjól at ripa, egg at kenna, under rjúfai^^P³, peir sigr hafa es sea kunno .. epa hamalt fylkja Rm 23³; 20 prt. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) skinn Nípape sverp á linda pats ek hvesta sem hagast kunnak (seil. hvessa) Vkv 19², ek vætr hQnom (Vølunde) vinna kunnak Vkv 43*; sg. 2. pege pú, Ópenn! pú 25 kunner aldrege deila vig mep verom Ls 22¹, pege pú, Týr! pú kunner aldrege bera tilt mep tveim Ls 38¹, pege pú, Byggver! pu kunner aldrege deila mep mQnnom mat Ls 46¹; sg.3. Rigr kunne 30 peim 1-qP at segja RJ3¹ 5¹ 17¹ 19¹ 29¹ 32¹, meirr kunne hann (Konr) mQnnom bjarga, eggjar deyfa, æge lægja Rþ 44³, hann (Konr) vip Rig Jarl runar deilde, brQgpoin beitte ok betr kunne (seil. beita) 35 Bþ 46², bar hann (Yølundr) hana (Bqp-vilde) bjóre, pviat hann betr kunne (seil. bera) Vkv 29¹, par vas sundvQrpr sås svara kunne ok vip Qplinga orpom skipta HHI 34³, peim SigVQrpr reip i sinne, 40 Yqlsungr unge, ok vega kunne Sg 3³, slå hann (Gunnarr) sva kunne, at snóter gréto Am 62², (Guprán) kunne of hug mæla Am 70³; opt. sg. 3. horskr pøtte mér (SigVQrpr), 'ef hafa kynne ástráp miket 45 ypvar systra Fm35¹; 4) können, vermögen, im stande sein (c. inf.): prs. ind. sg. 1. frå jQtna rúnom ok allra gopa ek kann segja satt Vm43¹, su mon erfp epter, ek kann pér segja: ilz gengsk per 50 aldre, nema ek ok deyja Am 65³, (mit suffig. pron. u. negat.) kannka sliks synja Am 66^x; sg. 2. meyjar Qstom mona pér verpa .. of varet, ef pii ór heime kant 19