511 hQr hQr-meiteþr 512

1) hoch, hochgeiuachsen, hoch empor- 3) in übertr. sinne, schwer, drohend, ragend: m. sg.nom. hQrbaþmr (Yggdrasels furchtbar: n. sg.nom. ey svá hqtt foraþ askr) Vsp 19², esat svá maþr hQr, at þik kømr at hQlþa sunom, hverjan þær (meyjar af heste take V/cv 39*; dat. horsker Menglaþar) ór nauþom nema, Fj 40*; hrafnar skolo þér á hQm galga slita sjoner 5 4) erhaben, herrlich: compar. f. sg. nom. ór Fj 45¹, hrafn . . sat á hQm meiþe ek þóttak ok þjóþans rekkom hverre hære HHI5a¹, sat hann (Knefrøfr) á hekk Herjans dise GþrI18²; superl. m. sg. hQvom Akv 2*, (sw.) hvat så hane heiter nom. vas .. Halfdanr fyrre hæstr Skjoldes sitr i enom hQva viþe? Fj 17*; acc. unga Hdl 14², Jm mont maj)r Vesa mæztr ek sé hQvan loga sal of sessniQgom Hqv 10 und sólo ok hæstr borenn hverjom jQfre 152¹, HQþr berr hQvan hróþrbaþm þinig Orp 7²; 5) laut: n.sg. acc. (adv.) hQtt Bdr 9^L; pl. acc. stóþ af mQuom f>eira blæss Heimdallr Vsp 46*, hQtt mono hlæja (mara) dQgg i djupa dale, hagl i hQva Hundings syner Bm, 15% hrafn at meiþe. vij)0 HHv 28⁵; f. sg. gen. hliþverþer hQtt kallade Br 5², hQtt hrikþo grinder, hQrar borgar grind upp luko Gpr II3 7^L ; 15 es HQgne knijje Am 35*, hQtt fyr hQllo dat. (Odrún) lét mar fara mold veg sléttan, heyr|)o J>ræl segja Am 43 ²B; compar. unz at hQre kvam hQll standande Od 3², n. sg. acc. (adv.) ulfe hæra hykk þik (sw.) Buþla greppar standa á borg enne øpa mono, ef fm hlýtr af hamre hQgg hQvo Akv 14², megot tveir menn einer tio Hrbl 120.

hundroþ Gotna binda ej>a berja i borg 20 Composita: hQ-beinn, liQ-fjall, Iiq-enne hQvo Hm 23*; acc. fórk af fjalle segl, hQ-timbra, hQ-tún; jafn-hQi\

fimm døgr taleþ, unz IiqII HQalfs hQva hQr-gefn, f. ₍göttin des flachses', þekþak Oþr II 14²; pl. acc. (meyjar?) poet. be%eichnung einer frau: sg.nom. h Q var und hjQÍmom HHI16²; n. sg.dat. af>ra feide hQrgefn (d.i. Brynhildr) hale lirise vex ok Iiqvo grase vegr es vætke 25 an (Oþenn) hafa vilde Fm 43*. trøj>r Hqv 118^g, hrise vex ok Iiqvo grase horgr, m. (nonv. horg ₍felsspit%e', Yiþars land Yiþe Orm 17 \ hann (Oþenn) aschwed. hargher-, ags. hearg, ahd. harug) kvam at hQvo Heljar raune Bdr 3 salr's heidnisches heiligtum (tempel od. altar?): á hQvo Hin darfj alle Fm 42 \ þann (galdr) sg.dat. manna þengell (d.i. NjQrþr) enn gelk f)ér enn sjaunda, ef þik søkja kømr 30 meins vane hQtimbroþom hQrge ræþr Grm frost á fjalle hQ Og 12²; acc. (adv.) ek .. 16*; acc. hittosk æser á Iþavelle þeirs at lopte liþ á Hófvarpne þeinis hQtt strýkr hQrg ok hof hQtimbroþo Vsp 7², 'hQrg mér ₍der in der höhe dahinfährt' FM4^V*U; (Freyjo) gørfe (Ottarr) of hlaþenn steinom compar. m. sg. nom. stóþ of vaxenn vQllom — nu es grjót þat at giere orþet —, rauþ hære mær ok mjQk fagr mistelteinn Vsp 35 i nýjo nauta blóþe Hdl 10^l; pl. dat. 32*; superl. m. sg. acc. hlaþeþ ér, jarlar! hofom ok hQrgom hann (NjQrþr) ræþr eikekeste, láteþ und himne hæstan verþa hundmQi'gom Vm 38*; acc. hof monk Ghv 21²; n.sg. acc. (adv.) sér Sigvarþar kjosa, liQrga marga HHv 4¹. — Vgl. über snQr bi'Qgþ fyrer þaus hæst fara (₍die die bedeutung des wortes MytJi. ⁴ I, 54. hoch emporsteigen') und himens skautom? 40 III, 32; B.Keyser, Saml. afh. 324; Sig. Grp 10*; 2) hoch empor schlagend (von Vig fússon, Arbók hins isl. fornleifafélags wogen und flammen): m. sg. nom. leikr I (1880 — 81) s. 89 ff.; KG, Efterl. skr. liqr hite viþ himen sjalfan Vsp 57*, hryte I, 214 fg.; FJin der (Strassb.) Festschrift hQr loge hus minn i gøgnom Am 15², für Weinhold s. 13 ff. _v ⁽

nam _v hQr loge viþ himen gnæfa FH2^%; 45 *liQr-meitel)r, m. flachsernte (??): sg. acc. (Oþenn) lét of sal minn sunnanverþan acc. vear hverjan vel skolo drekka Qlf>r liQvan brinna her alz viþar Hir IO²; at Æges eitt hQrmeiteþ Hym 40*. — Die f. pl. nom. liana (Guþruno) mono hefja stelle ist sicherlich verderbt; jß schlägt hQvar bQror til Jónakrs óþaltorfo Sg 61*, (briefl.) vor, das fisl. eitt ha/rmeitiþ (B), hófomk né drekþo hQvar bQror Ghv 13*; 50 eitt hQrmeit (A) in eitr-hQr-meite %u acc. hverer riþa þar Rævels hestom liQvar bessern: _t eitr - liQrr = eitr- þvengr, orinr; unner ? Bm 16²; compar. m. sg. nom. fellr meita = skera, saxa, drepa; eitr-hQr-bratr breke brQndomhære (hévYaF)Bml7*; meiter (nomen agentis) = orms bani,