Hel) ór heime bauf). In den nafnafmlur .. es til hvilo heyra knátte gjallan gråt der Sn. Edda erscheint Hv. unter den Gjúka dóttor Sg 30*; acc. biþk þik, jQtna heiti (1, 549), aber auch unter den Sváva! .. at þú Hefme hvilo gørver HHv heiti Óþins (11,472). 41³, hefk þér, Helge! hvilo gQrva angr-

hvi, part. interrog. (eigentl. dat.sg.n. 5 lausa mjQk HHII46¹, hio gørf>o hvilo des pron. hvá; norw. kvi, fær. hvi, aschwed. sem þeim høgst þótte Am 8*. adän. hvi) 1) wie? a) in direkt, frage: 2. hvila (ld; norw. kvila, fær. hvila, hvi gegner þat wie stimmt das zusammen? aschwed. hvila, adän. hvile; got. beilan, ags. Orp 38V b) in indir. frage: ek veit hwílan, ahd. wilön) ruhen, schlafen: inf. gQrla hvi gegner nu Sg 27*, opt undromk 10 fm mont hvila .. hjå meyjo, sem móþer sé f>at, hvi epter mák .. life halda Od 31¹; Orp 43¹; prt. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) 2) warum? a) in direkt, frage: hvi hvíldak hjá þeim systrom sjau Hrbl 47; freisteþ min? Vsp 28*, hvi fm þá, Gagn- hvilask sich ausruhen: inf. þær (meyjar) ráf>r! mælesk af golfe fyrer? Vm9¹, hvi á sævarstrqnd settosk at hvüask Vkv 1*, þegeþ er svá, þrungen gof)! at ér mæla 15 hann (Nif)Qf>r) á salgarf) settesk at hvilask né megof)? Ls 7¹, hvi it æser tveir skolof) Vkv 32*, hendr skolo hvilask Ort 17 \ inne hér sáryrþom sakask? Ls 19¹, hvi né Compositum: hvíl-beþr. lezkattu, Loke? Ls 47², hvi þraser fm *hvíl-heþr, m. ruhebett: sg. gen. (eiþa sva, Þórr? Ls 58², hvi fm einn sitr end- svarþa at) hQlkve hvilbeþjar ₍beim rosse langa sale, dróttenn minn! of daga? 20 des ruhebettes', d. h. beim schlafgemach Skm 3*, hvi of segjak þér, seggr enn Akv 32*. Vgl. skaldische Umschreibungen unge! mikenn móþtrega? aSkm4¹, hvi fm wie veggjar vigg (Sn.R I, 290), golf-einn of kvamt eikenn fúr yfer or salkynne hQlkver (Sn. E. I, 372), golfhjqrtr (Lex. at sea? Skm 17*, hvi 'st einn komenn i poet.259^h), fletvargr (Sn.E. II, 196), fLet-jQtonbeima? frk 6², hvi er gull kallat 25 bjQrn (Sn. E. I, 302) u.a. barr Glasis ef>a lauf hans? FM7¹, hvi's hvílþ, f. (norw. kvild, fær. hvild) ruhe: þér, stiller! støkt ór lande? HHv 31*, sg.dat. át ek i hvílþ, áþr ok heimanfor, hvi's hermþarlitr áHniflungom? HHI50*, sildr ok hafra Hrbl 5; acc. heima skalat hvi skal und hjQlmom hrátt kjQt eta? hvilf) nema Alv 1*, gaf hann (Frófú) þeim HH II 7*, hvi skolom ski pta litom ok 30 (ambáttum) eigi lengri hvild né svefn, en lQtoin es á leiþ erom? Orp 38¹, hvi hvetj- meþan gaukrinn þagþi ef>a ljóf) mátti ask lézt mino fjQrve at fara? Fm 5¹, hvi kveþaÖrí 23, hét (Fróþe) hváregre (ambQtt) hafnar f>ú enom hvita lit? Sg 31*, hvi hvilf) né ynþe, áþr hann heyrþe hljóm mér, HQgne! harma slika viljalausse vill ambátta Ort 2*, nú mona hQndom hvilf) of segja? Opr II9ⁱ, hvi hlær æva? Oþr 35 vel gefa, áþr fullmalet Fróþaþykke Ort 17³. III1², hvi mynem hér vilja heyra á þá hvinr, m. (norw. kvin, aschwed. adän. skrækton? Am 60*, hvi sitef) kyrr er? hvi hvin) lärm, ges ehr ei, klage, jammer; in: sofeþ life? hvi tregrat ykr teite at mæla? hy-nQtt (<* hvin -nQtt). Ohv 2^1,2, hvi er gull kallat mjQl Fr of) a? hvita-hj^rli, m. (norw. kvite-bjørn, Ortl; b) in indir. frage: of þat réþo 40 fær. hvita-björn, adän. hvide-bjørn) eis-riker tivar, hvi være Baldre baller draumar bär: sg. acc. hvitabjQrn hugþer, f)ar mon Bdr 1*; 3) woher? wodurch? a) in direkt. hregg austan Am 17². frage: hvi 'ro Qndótt augo Freyjo? Þrk *hvít-armr, adj. weissarmig: f. sg. dat. 27*, hvi 'stu svá ÍQlr umb nasar? Alv 2¹, huge ek hverfe hvitarmre kono Hqv 161*. hví's brynja þin blóþe stokken? HHII7*, 45 hvi tingl', m. (norw. kviting ₍weiss fisch', hvi bråk svefne ? Sdl¹, hvi'ro Borgnýjar fær. hvitingur) tier von weisser färbe bráþar sótter? Od5²; b) in indir. frage: (zum opfer bestimmt?): pl. acc. mono segfm þat et tolfta, hvi fm tiva røk q11, segger of søing døma ok hvitinga hQfþe Yafþrúþner! viter Vm42¹. næma OprII44².

1. livila, f. (norw. kvila, fær. hvila, 50 hvítr, adj. (norw. kvit, fær. hvitur, aschwed. hvila, adän. hvile; got. heila, aschwed. hviter, adän. hvid; got. heits, alts. ahd. hwila, ags. hwil, afris. hwile) alts. ags. afris. hwit, ahd. hwíz) weiss, ruhestätte, bett: sg. gen. hló þá Brynhildr glänzend: m. sg.nom. (sw.) sveinn enn