*hjQr-drótt, f. mit Schwertern bewaffnete schar, kriegerschar: sg. acc. hQfþom á skriptom .. hjQrdrótt, hjalmdrótt Gßr II 162.
hjQr-leikr, m. schwertspiel, kämpf: sg. gen. þeir sigr hafa es sea kunno hjqr-leiks hvater eþa hamalt fylkja Bm 23*.
*hjqr-lqgr, m. (schwertnass', poet. bezeichnung des blutes: sg. dat. hvé sá holmr heiter es blanda hjgrlege Surtr ok æser saman? Fm 14*.
hjqrr, m. (got. hairus, alts. heru in: heru - bendi u. a., ags. heoru) 1) schwert: sg. nom. hQfomk hjQrr komet hjarta et næsta HHv 40*, stQndomk til hjarta hjQrr Fm 1*, hendr mér fulltýþo ok minn enn hvasse hjQrr Fm 62, sleit fyr skQmmo hrafns hrælunder hjQrr Sigvarþar Sdl4, stó|> til hjarta hjQrr Sigverþe Sg 21*; gen. lenge liggja léter þú lyngve i þann enn aldna jQton, ef þú sverþs né nyter .. ok þíns ens hvassa hjQrs Fm 27*, hugr es betre, an sé hjQrs megen, hvars skolo vreiþer vega Fm 28*, sigrúnar fm skalt kunna, ef fm vill sigr hafa, ok rista á hjalte hjQrs Sd 62; dat. (Jarl) heste hleypf>e ok hjQrve brá Bß 382, esa f>at hóft, at fm hjQrve skyler kveþja Fáfne fear Bm 123, nú's blóþogr Qrn bitrom hjQrve bana Sigmundar á bake ristenn Bm 26*, (sá Guþrún) hugborg jQfors hjQrve skoma Gßr 113*, risto af magne mikla heilo Sigmundr hjQrve ok SinfjQtle FH1Q, hugþak þik, Guþrún! .. læblQndnom hjQr leggja mik i gøgnom Gßr H39*; acc. (Víþarr) lætr mege hveþrungs mund of standa hjQr til hjarta Vsp 54*, margr es så hvatr es hjQr né ryf>r annars brjóstom i Fm 243, f jarre fm gekt; meþan ek á Fáfne rauþk minn enn hvassa hjQr Fm 262; pl. dat. hnigra så hair fyr hjQrom Hqv 158*, f>eir (Granmars syner) hafa markat (merkt hafa) á Moensheimom, at hug hafa hjQrom at bregþa HH 148* H27*; 2) scharfe felskante (?): sg. dat. þik (mik) á hjQrve skolo ens hrimkalda magar gQrnom binda gof) Ls 493 50*.
Gomposita: hjQr-drótt, hjQr-leikr, hjQr-lQgr, hjQr-stefna, hjQr-undaf>r, hjQr-f)ing.
*hjQr-stefna, f. Schwerterbegegnung, kämpf: sg. gen. fara hildingar hjQrstefno til HHI 13*.
hjQrtr, m. (norw. adän. hjort, fær. hjörtur, aschwed. hiorter; ags. heorot, ahd. hiruz) hir sch: sg. nom. Eikþyrner heiter hjQrtr es stendr hQllo á HerjafQþor Grm 5 26*, hjQrtr bitr ofan Grm 353, svá vas SigVQrþr of sunom Gjúka, sem være grønn laukr ór grase vaxenn eþa hjQrtr hQbeinn of hvQSSom dýrom Gpr II23; pl. nom. hirter 'o ok flórer þeirs af hefingar á gag-10 halser gnaga Grm 33*.
Compositum: rakka - hj Qrtr. *hjQr-undaþr, part. prt. vom Schwerte verwundet: f. sg. nom. (Brynhildr) hjQr-undof) hugþe at rQf>om Sg 47*. 15 hjQrf), f. (aschwed. hiorþ, adän. hjord; got. hairda, ags. heord, ahd. herta) herde: j sg. gen. hverf til hjarþar, ef hug truer, brjótr bergdana! beitor søkja Hym 18*; acc. hjQrþ rekr handarvanr Hqv 71*; 20 pl. nom. hjarþer f>at vito, nær f>ær heim skolo, ok ganga þá af grase Hqv 21*. Compositum: hjarþar - sveinn. lijQr-þing, n. schwerterverSammlung, kämpf: sg. dat. hefr okr hvatta at hjQr-25 þinge Ghv 6*; acc. mona nu Helge hjQr-þing dvala HHI52*.
hl akk a (af>) schreien, kreischen: inf. Qrn mon hlakka Vsp 503r; prs. ind. sg. 3. are hlakkar Vsp 508. 30 hland, n. (norw. fær. land, aschwed. land in: bukka-land, geta-land; ags. hland) ham, urin: sg. acc. þér vilmeger á viþar rótom geita hland gefe! Skm 368. Compositum: hland - trog. 35 *hland-trog, n. harntopf, nachtgeschirr: sg. dat. Hymes meyjar hQff>o f)ik at hland-troge ok þér i munn migo Ls 348.
hlátr, m. (norw. laatt, laatter, fær. látur, aschwed. later, adän. latter, ladder; 40 ags. hleahtor, ahd. hlahtar) gelackter: sg. dat. at háf>e né hlátre haffm aldrege ganganda né gest Hqv 131*; acc. u. dat. hlátr vif> hlátre skyle hQlþar taka, en lausung vif) lyge Hqv 428. 45 hlaup, n. (norw. laup, aschwed. löp, adän. löb; ags. hlýp, m., afris. hlép, ahd. louf) lauf, in: brui-laup (d. i. brúf)-hlaup).
hlaupa (bljóp; norw. laupa, fær. leypa, 50 aschwed. löpa, adän. løbe; got. hlaupan in: us-hlaupan, alts. hlopan, ags. hléapan, afris. hläpa, ahd. hlaufan) laufen, springen: inf. engi hundr var svá ólmr, at á hann