Fj 26*, váru hjá þeim (valkyrjum) álptar-hamir þeira Vkv 7, eina nøtt kná hon (Hrimgerþr) hjá jQfre sofa, f>á hefr hón bQlva bøtr HHv 24 % ambótt Sigrun ar gekk um aptan hjå haugi Helga HHII38 pr 1, nu 'ro brúþer byrgþar i hauge, lofþa diser hjå oss liþnom HHII 45⁶, mon góþa kvQn Gunnarr eiga .. þót hafe J>rjár nætr þegns brúþr hjå mér snarlynd sofet? Orp 42*, fm mont hvila, hers odvite mærr! hjå meyjo, sem móþer sé Orp 43², unþer hvárke úte né inne, syster min! nema hjáSigverþe OþrI16⁵, sofnoj) vas Guþrún i sæingo sorgalaus hjá Sigverþe Sg 24²; 2) neben (im vergleich mit): ulfa þytr þóttomk illr vesa hjå SQngve svana FM 2¹*, svá vas minn SigvQrþr hjå sunom Gjuka, sem være geirlaukr ór grase vaxenn Qþr 117*; B. adv. dabei, in der nähe: leiþ eromk fjQll, vaska þá ek lenge hjå FM 2¹¹U.

hjala (af>; norw. hjala) plaudern: inf. mæla nQmo ok mart hjala, þás ráþspaker rekkar fqndosk Orp 6

hjaldr, m. kämpf lärm, kämpf: sg. dat. høg vasat (Guþrún) at hjaldre, hvars hón hendr feste Am 46*.

*hjalm-drótt, f. schar von heimträgern, krieg er schar: sg. acc. hQfþom á skriptom .. hjQrdrótt, hjalmdrótt OþrlI16².

hjalmr, m. (norw. hjelm, fær. hjálmur, aschwed. hiälmber, adän. hjælm; got. hilms, alts. ags. afris. ahd. helm) helm: sg. dat. reiþ ein fyrer hvit und hjalme mær HHv 28², ute stóþ HQþbrodr hjalme fal denn HHI 50*, (Sigrun) kyste ok k vadde konung und hjalme HHII13*, knátt, mQgr! sea mey und hjalme þás frå vige Vingskorne reif) Fm 44 *, héto mik aller i HlymdQlom Hilde und hjalme, hverr es kunne Hir 6²; acc. (ský) kalla i heljo hjalm huleþs (d.i. hulens-hjalm ₍den unsichtbar machenden helm') Alv 18*, gaf (Herjafaþer) fíermóþe hjalm ok brynjo Hdl 2*, heipt at meire verþr hQlþa sunom, at þann hjalm (d. h. den ægeshjalmr) hafe Fm 19*, á bjarge stóþ (Hróptr) meþ Brimes eggjar, hafþe sér á hQfþe hjalm Sd 14², hann (Buþle) Brynhilde baþ hjalm geta Od 15*, minn veitk .. hjalm ok skjQld hvitastan Akv 7^b, (mit suffig. art.) hann (Sigurþr) tók fyrst hjálminn af hQfþi honum Sd 6; pl. dat. hQvar und hjQlmom HH I16², hvi skal und hjQlmom hrátt kjQt

eta? HHII 7*, hjQlmom arengreypom Akv 3* 17², segja fóro ærer jQrmonrekke at séner VQro segger und hjQlmom Hm-19⁹; acc. steypþa hjalma Gþr H 20⁵, hjalma 6 gollhroþna Akv 4², kvQþo Niflunga . . hQggva svá hjalma, sem þeim hugr dygþe Am 48⁵. ' _r

Composita: hjalm - drott, hjalm - staf r, hjalm - stofn, hjalm - vitr; vind- hjalmr, 10 æges-hjalmr.

* hjalm - stafr, m. _t helmstab', poet. bezeichnung eines kriegers: pl. dat. heilla auþet verþr þér af hjalmstQfom, efþúsér þá fyrre fara Bm 22³.

15 hjalm-stofn, m. _t helmstumpf', poet. benennung des kop fes: sg.nom. heill vas karle hjalmstofn ofan, en vinferell valr rifnaþe Hym 32*.

* hjalm-vitr, f. ₍helmwesen', poet. be-20 nennung der walküren: pl. nom. kvQmo

ór himne hjalmvitr ofan HHI56*.

hjalpa (halp; norw. hjelpa, fær. hjálpa, aschwed. hiälpa, adän. hjælpe; got. hilpan, alts. ags. helpan, afris. helpa, ahd. helfan) 25 helfen: inf. hjQlp heiter eitt (ljóþ), en þat þér hjalpa mon viþ sorgom ok SQkom ok sútom gQrvQllom Hqv 146*, hétk ok efndak es hinig mæltak, at hvivetna hjalpa skyldak Od 9*, (Guþrún) vilde þeim (bréþrom) 30 hjalpa Am 3 *; prs. opt. sg. 2. vittu ef hjalper ₍siehe %u ob du helfen kannst' Od 4*; pl. 3. svá hjalpe þér hollar vætter .. sem Jm felder mér får af hQndom Od 8*. hjalt, n. (norw. hjolt, fær. hjalt, aschwed. 35 hiält, adän. hjalte; ags. hilt, m.n., ahd. helza, f.) das obere oder untere ende des schwertgriffes (knopf oder parierstange): sg. dat. hringr's i hjalte HHv 9*, sigrúnar þú skalt kunna, ef Jm vill sigr hafa, ok 40 rista á hjalte bjors Sd 6²; pl. knopfund parierstange, schwertgriff: nom. sjau eigom vit salhús sverþa fullhverjó, hver ero þeira hjglt ór golle Akv 7², (mit suffig. art.) sverþit slapp or hendi honum (Geir-45 røj>i) ok vissu hjQltin niþr Orm 54 pr 4. hjarta, n. (norw. fær. hjarta, aschwed. hiärta, adän. hjarte; got. hairtö, alts. herta, ags. heorte, afris. herte, ahd. herza) 1) herz: sg.nom. blóþogt es hjarta þeims 50 biþja skal sér i mål hvert matar (₍sein herz blutet', d. h. er fühlt bitteres leid) Hqv 37*, hold ok hjarta vas mér en horska mær (_clieb wie mein eigen fleisch und