kallaþr síþan Rml, hest enn hraþféra lát enn øre! alz vit slikt heyrom? Akv 62;
hinig rinna Ohv 192, (mit suffig. art.) opt.pl. 3. heyre jotnar, heyre hrimjmrsar,
Skirnir mælti vij) hestinn Skm 9 pr 1; .. hvé ek fyrbýj) .. manna glaum mane pl. nom. Hrafn ok Sleipner hestar ágæter Skm 341; imper. sg. 2. heyr nú, Loke!
FM 103, þessir eru hestar talþir i Þor- 6 hvat ek nu mæle Þrk 22, (mit suffig. grimsjmlu FM IO2A, þessir hestar eru pron.) heyrfm, MenglQþ! hér's maþr taljúr í Kálfsvísu FM121A; gen. hesta komenn, gakk Jm á gest sea Fj 44 1, heyrþu
baztr þykker hann (Skinfaxe) meþ Hreiþ- nú, Hrimgerþr! ef ekbøte harma þér, seg
gotom Vm 123, fm skalt, Hundingr! . . þú gørr grame HHv 271; prt. ind. sg. 1.
hesta gæta HH II383; dat. (Jarl nam) 10 hvar namtu þesse en hnófelego orþ es ek hestom ríþa Rp 355, heldr mætteþ ér heyrþa aldre in hnøfelegre? Hrbl 112,
hestom ríþa Rp 48% frå hestom FM12LU, heyrfja ek f)á (hesta) nefndai^Jf 20® (v. 1),
h verer rif>a þar Rævels hestom (t auf des (mit suffig. pron.) of mnar heyrþak døma
seekö?iigs rossen% d.h. auf den schiffen) Hqv 110*, heyrþak segja svá Hqv 110*,
Rml6% né vildak þat at mik verr ætte, 15 getet heyrþak Sota FM IO5, heyrþak Fáks
áþr Gjukungar riþo at garþe, þrír á hestom of getet FM109, heyrþak segja í SQgom
þjóþkonungar Sg 353; acc. (Jarle borner) fornom, hvé mær of kvam til Morn al ands
hesta tQmþo Rp433. Odl1; *sg.3. er hann (Geirrøfjr) heyrþi
Compositum: hesta-heite. at Oþinn var þar kominn, þá stóþ hann
heyja (háþa; ags. hégan) ins leben 20 upp ok vildi taka Óþin frå eldinum Orm
rufen; erregen, veranstalten (KO, Efterl. 54 pr 2, hann (Sigurþr) heyrþi at igþur
skr. I, 138; %ur etymol. Rugge, K% 19, kl^kujm á hrisinu Fm 31 pr 6, heyrþi
411 ff.): inf. ykr (þér) 's, SinfjQtle! sémra Sigurþr hvar igþur mæltu Fm 39 pr 3,
miklo gunne at heyja ok glaþa Qrno, an lag heyrþe (GlaumvQr) orþa, hvat á laun ónýtom orþom at bregþask (bregþa) HR 25 mælto Am 32, Qtol vas þá Guþrún, es
1472 II262, bjóþeþ HQgna ok Hrings ekka heyrþe Am 433; pl. 3. óþer þá urþo
sunom .. þeir 'o gjarner gunne at heyja (Hunar) es þat orþ heyrþo Am 421, hvater
HHI543; prt. ind. sg. 1. (mit suffig. fyr hQllo heyrþo þræl segja Am432, hló
pron.) lék ek vij) ena línhvíto ok launþing J>á HQgne, heyrþo dagmeger Am 618;
háþak Hrbl 91. 30 opt. sg. 3. hvárke J)ú J)á þorþer fyr hræzlo
heyra (r{); norw. høyra, fær. hoyra, þínne físa né hnjósa, svát JBjalarr heyrþe
aschwed. höra, adän. høre; got. hausjan, Hrbl 80, hét (Fróþe) hváregre hvílþ né
alts. horian, ags. hieran, afris. hera, ahd. ynþe, áþr hann heyrþe hljóm ambátta
horan) hören: inf. menn lofujm mjQk Ort 2*; part. prt. n. sg. acc. ér heyrt
hversu gójur þjónustumenn Ægis váru; 35 hafeþ . . hver af hraunbua hann (Þórr)
Loki mátti eigi heyra þat Ls 13, svá vas laun of fekk Hym391; h. á eht auf etw.
at heyra, es saman kvQmo Kolgo syster hören: inf. hvi mynem hér vilja heyra
ok kiler langer, sem bjQrg vij) brim brotna á þá skrækton? Am 60*; h. til ehs etw.
munde HHI291, hló þá Brynhildr . . es durch das gehör vernehmen: inf. til gota
til hvilo heyra knátte gjallan gråt Gjúka 40 etke gørf)ot heyra Hm 182; prs.ind.sg. 1.
dóttor Sg 303, Grane rann af J)inge, gnyr hvat's J)at hlymja es ek heyre til ossom
vas at heyra Oþr II 41, hlymr vas at rQnnom i? Skm l41; part. prt. n. sg. acc.
heyra hófgollenna, þás i garþ riþo Gjúka (fugl) haf{)i heyrt til, at hans (Atla) menn
arfar Od 26L, namk at heyra or Hléseyjo, kQlluJm vænstar konur þær er HjQrvarþr
hvé þar af stríþom strenger mælto Od 283, 45 konungr åtti HHv 12.
hQrpo tok Gunnarr .. klukko J)eir karlar heþan, adv. (nortv. hedan, fær. hiðan,
es kunno gørst heyra Am 623; prs. ind. aschwed. haþan, adän. heden) von hier,
sg. 2. J)at's et þriþja (heill), ef Jm þjóta von hier aus: þær (ár) falla gumnom
heyrer ulf und asklimom Rm221, heyrer nær, en falla til Heljar hef)an Orm 28%
Jm hrafna gjalla .. of vere J)inom Oþr 50 Árvakr ok AlsviJ)i* Jjeir skolo upp hej)an
II82; sg.3. lifa mon J>at epter á lande svanger sol draga Orm 3 71, eyrinde min
hverjo þeira J)rámæle, hvarges þjój) heyrer viljak q11 vita, áþr ek rij)a heim heþan
Am 99*; pl. 1. hvat ræþr þú okr, seggr Skm392, hér monk standa ok þín hef>an