sås vas baztr i heime HHII 28% biþja horskoin gører hQlþa suno sa enn mqtke monk þik bønar einnar, su mon i heime munr Hqv 933, þat ræþk þér þriþja, at fm. hinzt bøn vesa Sg 642, kvaþa (Buþle) ena þinge á deilet viþ heimska hale Sd 242. óþre alna myndo mey í heime Od 15*, *heim-stQþ, f. {norw. heim-stad, ra.; drýgt Jm fyrr hafþer þats døme vissot 5 ags. hám-stede, afris. hem-sted, ahd. heimsko, harþræþe 1 heime J>essom Am heim - stat) heimstatt: sg. acc. mono haler 81*; acc. hverjan hefk heim of komet aller heimstqj) (d. i. die erde) ryj)ja Vm 433, sendu æsir um allan heim ørind- Vsp 562.
reka FM 52 Wr, fm vast, Brynhildr! . . heimt, f. heimholung; in: Hamars-heille versto 1 heim boren Hir 42, 10 heimt.
Augustus keisari lag{)i friþ of heim allan heimta (mt; norw. heimta, hein ta, fær. Ort 7; pl. nom. opner heimar verþa of heinta, aschwed. hämta, adän. hente) åsa sunom, þás hefja af hvera Orm 423; 1) heimbringen, holen: prs. ind. sg. 3. dat. (Sigurþr) biþr hana (Sigrdrifu) kenna f)vi es Qlf>r bazt, at aptr of heimter hverr sér speki, ef hon vissi tíþendi ór Qllum 15 sitt gef) gume Hqv 143, hann (hamar) enge heimum Sd 4pr 12; acc. nio mank heima maþr aptr of heimter ßrk 73 IO3; opt. Vsp 23, nio kvamk heima fyr Nifihel sg. 2. þegar mono jQtnar ásgarþ bua, nema nef>an Vm 43% Óþinn ok Frigg sátu í þínn hamar þér of heimter ßrk 17*; prt. Hliþskjálfu ok sá um heima alla Orm 15, ind. sg. 3. hon (Grimhildr) brá borþa ok Freyr .. hafþi einn dag sez i Hliþskjálf 20 bure heimte Opr 1118*; 2) einfordern, ok så um heima alla Skm 2, heima alla reclamieren: inf. leitaþi Reginn ráþa viþ nio hefek of faret Alv 8 b3, hana (Gná) Lyngheifu sy stur sina, hvernig hann skyldi sendir Frigg i ymsa heima at eyiindum heimta fqfmrarf sinn Rm 11 pr 4. sinum FM42Wr; 3) die oberweit im heipt, f. (vgl. got. haifsts, ags. hæst, gegensatxe %um totenreiche (hel): sg. dat. 26 ahd. heisti, heiftig: Beitr. 21,104) l)%orn, (skaltu) horfa heime ór, snugga heljar til grimm, hass: sg. nom. heipt at meire Skm 272, seg mer ór heljo, ek mon ór verf>r hQlf>a sunom, at f>ann hjalm (æges-heim&Bdr62, minnsk þú, SigvQrþr! hvat hjalm) hafe Fml93, heipt ox Hniflunge vit mæltom „ . at mynder min móþogr Am 833; gen. f>ik hefr Brynhildr bQl at vitja hair ór heljo, en or heime ek þín 30 gørva heiptar hvattan ((aus %orn') Br32; Ohv 20*. pl. gen. f>ann hal es mik heipta kveþr
Composita: heim-bof), heim-fQr, heim- (cder meinen grimm entfacht'), f>ann eta hage, heim-hamr, heim-kynne, heim- mein heldr an mik Hqv 1513; dat. (Bryn-stQf>; ál-heimr, jQton -heimr, Ijóþ- hildr) nam af f>eiin heiptom hvetjask at heimar, munar-heimr, up-heimr, 36 vige Sg IO1; acc. ykr's (þér's), Sinfjotle! vind-heimr. sømra miklo gunne at heyja ok glaþa Qrno,
heimska, f. (aschwed. hem ska, adän. an ónýtom orþom at bregf>ask (bregþa), hemske) wesen eines menschen der nie f>ót hringbrotar (hildingar) heipter deile aus seiner heimat herausgekommen ist HHI47* II26*, sakar ok heipter hyggjat und sich anderwärts umgesehen hat, ein- 40 svefngar vesa Sd 36*; 2) tobsucht falt, torheit: sg. acc. drýgt fm fyrr hafþer (Urning): pl. dat. heiptom skal måna þats døme vissot heimsko, harþræþe kveþja ((bei tobsucht' ?) Hqv 1361; 3) tat Am 81*. die %orn od. hass erregt, Schreckenstat:
heimskr, adj. (aschwed. hemsker, adän. sg. gen. hverr mon heiptar hefnt bf vinna hemsk; ahd. heimisc) mit heimska be- 45 eþa Baldrs bana á bål vega? Bdr IO3; haftet, einfältig, töricht: m. sg. dat. opt pl.dat. málrunar skaltu kunna, ef fm vill . fær hløges, es mef) horskom kømr, manne at mange f)ér heiptom gjalde harm Sdll2; heimskom mage Hqv 20*; acc. opt fá á acc. hirþafm hQlþom heipter gjalda Opr horskan, es á heimskan né fá, lostfagrer II 29*.
liter Hqv 923, (sw.) Ottar heimska^ Hdl 50 Composita: heipt-gjarn, heipt-mof>r, üb.(F); voc. alt's þat ætt þín, Ottarr heipt-mQgr, heipt -yrþe.
heimske! Hdl 16b 173 20* 21* 23* 245 heipt-gjarn, adj. rachgierig: m. sg. 26* 275 295 30*; pl.acc. heimska ór gen. heiptgjarns hugar hefnt skal verþa