at søkja heim Atla Akv 3*; søkja h. heimas-kviþr, m. nachrede die über hQnd ehs jmds hand ergreifen: heim jmd in seiner heimat in nmlauf ist: sg. nam (Sigrun) Helga hQnd at søkja HH nom. hætr es heimeskviþr nema sér góþan II132. gete Sd 25*.
heima, adv. (norw. heima, heime, 5 heim-fqr, f. heimkehr: sg. nom. ero feer. heima, aschwed. hema, adän. heme, þat svik ein es sea þykkjomk .. eþa's hemme; ahd. heime) daheim, zu hause: hildingom heimfQr gefen? HHI139*, esa dælt es heima hvat Hqv 52, hair es heima þat svik ein es sea þykkesk .. né's hild-hverr Hqv 362 372, (skal) heima hest ingom heimfQr gefen HHI1404. feita, en hund á hue Hqv 82*, heima glaþr 10 heim-hage, m. heimstätte: pl. gen. ek gume ok vij) geste reif r sviþr skal of sik sva vinnk, at þær (túnriþor) villar fara 'T. vesa Hqv 1021, heima letja ek munda sinna heimhaga (heim huga E) (nach HerjafQþor i gQrþom goþa Vm 21, Sif á ihrer heimstätte sich nicht zurückfinden' hor heima Hrbl 122, heima skalat hvíld Hqv 1555.
nema Alv 1*, vaskak heima þás þór heitet 15 * heim-hamr, m. die eigentl. od. natür-vas Alv 4*, mank at vér meire mæte liehe haut, im gegensatz zu der durch Qttom, es vér heil hio heima VQrom Vkv Zauberkunst angenommenen: pl. gen. ek 15*, Sváva var heima mej) feþr sínum svá vinnk, at þær (túnriþor) villar fara HHv 30 pr 4, Heþinn var heima meþ sinna heimhama edass sie die natür-fQþur sinum HHv 30 pr 5, stjúpr vast 20 liehe, ihnen angeborene hülle nicht ivider-Siggeirs, lått und stQþom heima HHI431, finden' (also die angenommene gestalt Hæmingr son Hundings konungs var behalten müssen) Hqv 155*. heima HHII10, es horskr konungr heima heim -kynne, n. pl. (norw. heim-kynne, i lande? Orp 21. aschwed. hem-kynni) heimwesen: nom.
heiman, adv. (norw. feer. heiman, 25 dQpr ero þín heimkynne Hrbl 8. aschwed. heman) von hause, von hause heimr, m. (norw. heim, feer. heimur, fort: åt ek i hvild, áþr ek heiman fór, aschwed. hember, adän. hem; got. haims, sildr ok hafra Hrbl 5, hykk á fQr vesa f., alts. hem, ags. hám, afris. hem, ham, heiman Hlórriþa Ls 552, heiman gøresk, ahd. heim) 1) heimat, heimatland: sg. HQgne! Am li1, mQrgom ræþr lítlo, hvé 30 acc. haf halfan heim harms at gjQldom, verþr leiddr heiman Am 32*, leitaþak i brúþr baugvarej)! ok hurer ^ínerHH 1134*, likna at letja ykr heiman Am 451, beiddr betr hefþer þú, bróþer! at þú i brynjo fór ek heiman at biþja þin, Guþrún! fører sem hjQlmom arengreypom at sea Am871. heim Atla Akv 172; pl. acc. fló þá Loke
heim-boþ, n. (norw. heim-bod, aschwed. 35 .. unz fyr innan (utan) kvam jQtna heima hein-buþ)einladung: sg.acc.Fróþi konungr ßrk 5a 82, hvar, hermeger! heima eigoþ? sótti heimboþ i Sviþjóþ til þess konungs HHII52, eigom heima i Hléseyjo HH er FjQlnir er nefndr Ort 14. II62; 2) weit: sg. dat. þat man folkvig
* Heimdallar-galdr, m. das lied von fyrst i heime, es Gollveigo geirom studdo Heimdall: sg. dat. enn segir (Heimdallr) 40 Vsp 211, fleygþe Oþenn ok i folk of skaut: íxsjálfum Heimdallargaldri FM32. þat vas enn folkvig fyrst i heime Vsp 242,
heime, n. (aschwed. heme) heimat: sg. hart's i heime, hórdómr mikell Vsp 45*, gen. nam ek (en hnøfelego orþ) at mQnnom hamingjor einar þærs (meyjar MQgþrases) þeim enom aldrønom es bua i heimes i heime ero, þó þær meþ jQtnom alask haugom Hrbl 114, þá gefr þú gótt nafn 45 Vm 49 *, meyjar Qstom mona þér verþa, dysjom, es J>ú kallar þær heimes hauga vise gestr! of varet, ef Jm or heime kant Hrbl 116. hverjom at segja alt þats viljak vita Alv 83,
Composita: heimes-garj>ar, heimes- segfm mér þat, Alvíss! . . hvé su jQrþ kvij)r. heiter es liggr fyr alda sunom heime
* heimes - gar J) ar, m. pl. heimatliches 50 hverjom i? Alv 9*, vgl. 11* 13* 15* 17* gehöft: gen. þás horskr ok Jjogoll kømr 19* 21* 23* 25* 27* 29* 31* 33*, sjå heimesgarj>a til, sjaldan verþr vite VQrom mon i heime hinztr fundr vesa HHv 402, Hqv 6*. fell i morgon und FjQtorlunde buþlungr