skaltu i gøgn hafa Skm 30*; 2) praep. c. dat. gegenüber, entgegen: en gr skal gumna i gøgn vega síþ skinande systor Måna Bm231, út gekk f>á Guþrún Atla i gøgn Akv 36 1.
gøgnom (nur in der Verbindung i gøgnom; norw. i gjenom, fær. i gjögnum, aschwed. i genom, adän. i gennum) praep. c. acc. durch: svel-fnt stóþ i gøgnum hann (Geirrøf)) Orm 54 pr 5, heim hvale haf til bøjar ok holtriþa hver i gøgnom Hym 27% (fórr) slo sitjande súlor i gøgnom Hym 30% (Þórr) i gøgnom ste golf nif>r i sal Hym 352, meyjar flugo sunnan myrk-vif> i gøgnom Vkv 1% hann (Dagr) lagþi i gøgnum Helga mef) geirnum HHH27 pr 4, reist hann (Sigurþr) meþ Gram frå hQfuþsmátt brynjuna i gøgnum niþr ok svá út i gøgnum báþar ermar Sd 8. 9, tqr flugo tresk i gøgnom OþrI152j skalt i gøgnom ganga eige grjóte studda garþa mina Hir 1% hugþak þik, Guþrún! .. læblQndnom hjQr leggja mik i gøgnom Oþr H39% hryte hqr loge hus min i gøgnom Aml52, geir hugf>ak standa i gøgnom þik miþjan Am 22% gengom i gøgnom gráserkjat liþ Ort 13 4.
gøla (ld; norw. gjøla, aschwed. gölja; got. goljan) jmd (durch kitzeln) zum krächzen od. kichern bringen (vgl. KG, Efterl. skr. 1,144 fg.), jmd lachen machen: inf. verþk mik gøla af grimmom hug (ich werde aus wut kreischen oder lachen müssen' Sg 94; vgl. Band, saga str. 5: mik gøler þat (das zwingt mich zum lachen\ — Gausativ von gala.
gørr, adv. compar. vollständiger, genauer: hverr kann of þat goþmqlogra gørr at skilja? Hym 392, seg fm gørr grame HHv 272, seg, gegn konungr! gørr an spyrjak Orp 81; superl. gørst (aschwed. görst, adän. gørst) am genausten: klukko þeir karlar es kiumo gørst heyra Am 623; ganz und gar: fm skalt, Gunnarr! gørst of låta mino lande ok mer sjalfre Sg IO2.
gørsime, f. (aschwed. görsem, adän. gørsom; ags. ^ersum, gersuma) kostbar-keit, kleinod: pl. nom. fjqlf) vas þar menja es þeim mQgom sýndesk, at være goll rautt ok gørsimar Vkv 214; pl. acc. smiþ-af>i hann (Vælundr) konungi allzkyns gørsimar Vkv 18 pr 3.
gørva, gøra (rþ; norw. gjera, fær. gera, aschwed. göra, adän. gøre; alts. garuwian, ags. gearwian, ahd. garawen) 1) tun: prt. ind. pl. 3. sendu æsir um allan heim 5 ørindreka at bi|>ja, at Baldr væri grátinn ór helju, en allir gørjm J>at FM55Wr; 2) verfertigen: inf. (nam Jræll) byrþar gørva Bp 9% (Karl nam) arþr at gørva Bp 222, karta at gørva Bp 22% brimrunar 10 skaltu gørva Sd 9lVs; prt. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) sverþs . . es sjalfr g0rþak Fm 27*; sg.3. Yeorr vif> velar vaþ gørfe sér Hym 22% hann (Lævatein) g0rþe Loptr runom Fj 26% hverr þat 15 gørfe es ek fyr garþ sák innan ásmága? Fj 33s; prt. ind. sg. 3. Reginn gørfi Sigurþi sverþ er Gramr hét Bm 14 pr 3; pl. 3. (æser) tanger skópo ok tól gørfo Vsp 74, gqltr gloar gollenburste, Hilde-20 svine, es mér hager gørfo dvergar tveir Hdl 7% hana (Prymgjpll) frir gørfo Sól-blinda syner Fj IO1; 3) machen, zurecht machen, bereiten: inf. laug skal gørva þeims liþner 'o Sd 341; prs. opt. sg. 2. 26 biþk þik, Sváva! . . at fm Heþne hvilo gørver HHv 41*; prt. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) Gunnare gørfak drekko Od li2; sg. 2. Qlgørfer fm, Æger! Ls 65 sg. 3. (Rigr) rekkjo gørf>e Bþ322, gørfi 30 Sigurþr grQf mikla á veginum Fm 2; pl. 3. rekkjo gørf>o Þræll ok fir Bp ll*h hju gørf)0 hvilo sem þeim høgst fjotte Am84; 4) schaffen: prt. ind.pl. 3. f>eir (þar Wr) manlikon mqrg of gørfjo (gørfjosk 35 Wr) dvergar i jQrþo Vsp 10*, (runom) þeims gørfjo ginnregen Hqv 78% (stafe) es fáþe fimbolfjulr ok gørf>o ginnregen Hqv 1424, or hans (Ymes) brqm gørfjo hliþ regen miþgarþ manna sunom Qrm411; 40 5) anlegen, errichten: prt. ind. sg. 2. gakk fm til smifjjo fjeirars f>u gørfjer Vkv 361; sg. 3. hqrg (Óttarr) mér gørfje of hlafjenn steinom Hdl 101; pl. 3. (Karl ok SnQr) bu gørfjo Bß 23% þeir (Yælundr ok brœþr 45 hans) kómu i Úlfdali ok gørfu sér þar hus Vkv 4; 6) ausrichten, veranstalten: inf. fm skalt Qsom opt sumbl gørva Hym 2% þú aldre mont síþan sumhl of gøra Ls 652, vask enn faren eino sinne til Geirmundar 60 gørva drykkjo Od 282, (Gufjrun) øxte q1-drykkjor at erfa brøfjr sina, samr lézk ok Atle at sina gørva Am 712; prt. ind. pl. 3. frétt hefr Qld ófq f>ás endr of gørfjo segger