SJcm 11% (Þrymr) greyjom slu om gollbQnd snøre ßrk 55.
Compositum: grey-stóþ. greypr, adj. (vgl. fær. greipt, f. Verbindung, verschnürung') drückend, pressend; in: aren-greypr, mél-greypr, of-greypr.
grey-stóþ, n. schar von hunden: sg. dat. gamna greystóþe (??) Akv 11*.
grima, f. {norw. aschwed. grima, feer. grima, adän. grime; ags. grima, m.) 1) maske, hulle (poet. bezeichnung der nacht): sg. nom. (nQtt) kollQþ es grima mej> goþom Alv 30*U; acc. (nQtt) kalla grímo ginnregen Alv 30*; 2) geschnitztes bild am vordersteven des schiffes, gallion-bild: pl. nom. gyldar grimor Gßr II16*. Compositum: haust - grima, grimmlega, adv. bitterlich: gråta þú, Guþrún! sva grimmlega Sg 25*.
grimmr, adj. (norw.grim, fær. grimmur, aschwed. grymber, adän. grem; alts. ags. ahd. grim) 1) grimmig, trotzig: m. sg. nom. hann (Reginn) var vitr, grimmr ok fjQlkunnigr Rm 4; dat. hefr minn faþer meyjo sinne grimmom heitet Granmars syne HR 119% verþk mik gøla af grimmom hug Sg 9*; pl. nom. glúpnoþo grimmer (syner Atla) ok gréto þeyge Am 72*; n. pl. dat. hvatte at vige grimmom orþom Guþrún suno Ghv 1*; 2) feindlich gesinnt (gegenjmd: ehm): m. sg. nom. (Hniflungr) gat fyr Guþruno, at være grimmr Atla Am 83*; gen. Sigurþar .. folkom grims Hdl 25* (vgl. jedoch Bugge, Ark. 1, 252); f. pl. nom. gengo á mille grimmar urþer Sg 5*; 3) grausam: f. sg. nom. grimm vastu, Guþrun! es gørva svá måtter Am 801; pl. nom. grimmar lim ar ganga attrygþrofe^ 233; 4) bitter: n.pl. dat. grætr, gollvareþ! grimmom tQrom HHU44*; 5) schmerzlich: n. sg. nom. þá's Guþrúno grimt of hjarta, es brøf>r hennar þér til bana ráþa Grp 511; superl. m. sg. nom. sá (es mér harmr) grimmastr, esGunnare f raner ormar til fjQrs skriþo Ghv 17*; 6) schrecklich: n. sg. acc. hugþomk, Gunnarr! grimt i svefne Rr 161. — Zur etym. vgl. E Schröder, Hz 42, 66. Compositum: grimm - úþegr. grimm - úpegr, adj. kühnen, trotzigen mutes: m. sg. acc. Gunnar grimmúþgan á galga festef) Am 55*; superl. m. sg. acc. þann sák gylfa grimmúþgastan, es barþesk bolr, vas á braut hQfoþ HHII19*.
Grimnes -m^l, n. pl. das lied von Grímner: nom. Grm üb.
grind, f. (norw. fær. aschwed. adän. grind; vgl.ags.grindel, ahd. grintil jiegeV) 5 1) gitterwerk, gehege, (bes. für vieh): pl. dat. gape Jm grind om frå Skm 285; acct fullar grindr sák fyr Fitjungs sunom Rqv 751; 2) eingehegter ankerplatz für schiffe, haf en: pl. dat. liggja i grindom 10 fyr Gnipalunde brimdýr blásvQrt HR 1521 (anders Bugge, Norr. skr. 195); 3) gitter-tür: sg. nom. forn es sú grind (Yalgrind), en {»at faer vito, hvé hón's i lås of loken Grm 22*, segfm mér þat, FjQlsviþr! .. 15 hvat sú grind heiter, es mef> goþom SQat menn et meira foraþ Fj 9*; acc. gest þú né geyja né á grind hrøkkver Hqv 134% hliþverþer hQrar borgar grind upp luko Gßr II372; pl. nom. hQtt hrikfo grinder 20 (grindr R) Am 35*.
Compositum: ná-grindr. gripa (greip; norw. aschwed. gripa, fær. gripa, adän. gribe; got. greipan, alts. grípan, ags. gripan, afris. gripa, ahd. 26 grifan) greifen, ergreifen: prs. opt. sg. 3. þik geþ gripe Skm 31*; prt. ind. sg. 3. (Hlórriþe) greip á stafne Hym 28*, Grim-hildr greip viþ orþe (griff das wort auf, vernahm das wort' Gþr H 331. 30 gripr, m. (norw. grip, n., fær. gripur, aschwed. griper) lcostbarkeit, kleinod; in: dýr-gripr.
1. griþ, f. (norw. gridd) heftigkeit; in: hriþ - gríþ.
35 2. griþ, n. pl. (norw. grid, gred, fær. grið, f., griður, m., aschiued. grijþ, gruf), adän. grith, gruth; ags. griö) friede, Schonung und Sicherung des lebens (s. zur Eyrb. c. 9,10): acc. Dagr ÜQgnason fekk 40 griþ ok vann eiþa VQlsungum HHII16 prl6, (eige) galge gQrvallan (Atla), ef á griþ hygþe Am 30*.
Compositum: griþa - staþr. griþa - staþr, m. friedensstätte: sg. nom. 45 þar (at Ægis) var griþastaþr mikill Ls 12. gríþr, f. riesin: sg. gen. opt naer hræve gránstóþ gríþar HHII17*.
grjár, adj. grau: n. sg.gen. (sw.) grjots grea Grt 22; dat (sw.) gre a fjalle Grt 101. 50 grjót, n. (norw. grjot, fær. grót; alts. griot, ags. gréot, afris. gret, ahd. grioz) gestein, steine: sg. nom. hQrg mér gørjje (Ottarr) of hlaþenn steinom, nú es grjot