golle gr, adj. golden: n.sg. dat. Glaser goll -Tare Jr, part.prt. goldgeschmückt: stendr meþ gollego laufe FM 7 ^GU. f. sg. voc. grætr, gollvarej)! grimmom tQrom

gollen -bürste, sw. adj. mit goldenen HHII44³. horsten: m. sg. nom. gqltr gloar gollen- gómr, m. (norw. gom; vgl. aschwed. bursti Hdl 7³. 6 gome, feer. gómi, adän. gåne, ags. góma,

gollenn, adj. (aschwed. gyll ene, adän. ahd. guomo) kiefer: pl. acc. gæta varþ gylden- in compp.; got. gulþeins, alts. (Kostbera) tungo í góma báþa .sie musste ahd. guldín, ags. gylden, afris. golden, die xunge im munde festhalten, ihr stockte gulden, gelden) 1) golden, vergoldet: m. die rede' Am 9⁸.

sg. dat. GunnlqJ) gQfomk gollnom stóle á io gote, m. hengst: pl. gen. til gota etke drykk ens dýra mjajjar Hqv 105*; f. pl. gørf>ot heyra Hm 18². — Als name eines nom. J>ar mono epter undrsamlegar gollnar p ferdes FM IO⁵ 12^l5. tQflor i grase finnask Vsp 61²; n. sg. dat. Compositum: hlunn-gote. Glaser stendr mef) gollno laufe fyr Sigtýs gotneskr, adj. (vgl. got. Gut-þiuda) SQlom FM7⁶; acc. lét hann (Jqrmon- 15 gotisch: f. sg. nom. Grimhildr gotnesk kona rekr) sér i hende hvarfa ker gollet Hm QþrII17³.

20*; pl. dat. Óþenn ok Sága drekka of goþ, guþ, n. (norw. fær. adän. gud, alla daga glqþ ór gollnom kerom Qrm 7*; aschwed. guþ; got. guþ, alts. ags. afris. acc. J)ær (norner) of greiddo gollen simo god, ahd. got)gott: sg. dat. Svalenn heiter, ok und mánasal miþjan festo HHI3³; 20 hann stendr solo fyrer, skjQldr, skinanda 2) goldglänxend: m. sg. acc. (hverr) lætr goþe Orm 38², SkQll heiter ulfr es fylger gunnfana gollenn fyr stafne? HHII22²; eno skírleita goþe til ísarnvif>ar Orm 39², pl. acc. garþar gloa þykkjomk of gollna á skilde kvaþ ristnar (runar) þeims stendr sale Fj 5³. fyr skinanda goþe Sd 15*; pl. nom. ginn-

Composita: gollen-burstr; al-gollenn, 25 heilog goþ .. nQtt ok niþjom nQfn of gQfo hóf-gollenn, marg-gollenn. Vsp 6², ginnheilog goþ .. of þat gættosk,

goll-hringr, m. (norw. gull-ring, fær. hverr skylde dverga drótt of skepja Vsp gull-ringur, aschwed. gul-ringer, adän. 9², ginnheilog goþ .. of þat gættosk, hvárt guid-ring) goldener ring: sg.nom. gull- skyldo æser afráþ gjalda eþa skyldo gof> hringr einn lá þrjá vetr viþ þjóþveg á 30 q11 gilde eiga Vsp 23² *, ginnheilog goþ .. Jalangrsheiþi Ort 13; acc. Niþuþr .. gaf of þat gættosk, hverr hefþe lopt alt læve .. BQþvildi gullhring þann er hann tók af blandet Vsp 25², hvé så VQllr heiter es bastinu at Yælundar Vkv 17 pr 1. finnask vige at Surtr ok en svqso goþ?

goll - liroþenn, adj. (part. prt.; ags. Vml7\ Yígríþr heiter VQllr, es f. v. at gold-hroden) mit gold überxogen: m.pl. 35 S. ok en svqso goþ Vml8², gein vi]> agne acc. hjalma gollhroþna Akv 4² (Bugge, sús goþ fia, umbgjQrþ neþan allra landa Beitr. 22,117). Hym 23³, heiler æser, heilar åsyn jar ok

goll-hvitr, adj. leuchtend wie gold: q11 ginnheilog goþl Ls li², Byggver ek f. sg. acc. (sw.) gladdak ena gollhvito heite, en mik bráþan kveþa goþ q11 ok Hrbl 92A. 40 gumar Ls 45², þik (mik) á hjQrve skolo

goll-hyrndr, adj. mit vergoldeten hör- ens hrimkalda magar gQrnom binda gof> nem: f. pl. nom. acc. gollhyrndar kyr Ls 49* 50², þar (á Óskópne) q11 skolo ßrk 23*; HHv 4². geirom leika goþ Fm 15², svá hjalpe þór

goll-miþlande, m. (part. prs.) gold- hollar vætter, Frigg ok Freyja ok fleire spender: sg. nom. reiþ góþr Grana goll- 45 goþ, sem þú felder mér får af hQndom miþlande Hir 11*. Od 8², (mit suffig. art.) go{>en qII Vsp

goll - sk<£l, f. (aschwed. gul-skal) gol- 23* BH, báþu guþin alla hluti gråta Baldr dene schale: pl. acc. láttu á flet vaþa ór helju FM5*, guþin finna gýgi 1 helli greppa gollskáler meþ gumna hQndom nQkkorum FM5^G; voc. hvi þegeþ ér svá, Akv IO². 50 þrungen goj)! at ér mæla né megoþ? Ls 7*;

goll-spore, m. goldener sporn? pl. gen. heima letja ek munda HerjafQþor i acc. (Sigurþr) bindr gullspora á fætr sér gQrþom gof>a Vm 2², frå jQtna runom ok FH2². allra goþa seger þú et sannasta (ek kann.