alts. gi-gamalod) alt: m. sg.nom. stendr i brynjo burr Sigmundar døgrs eins gamall HHI62, var Helgi eigi gamall HHII27 pr 2, móþ hefr (SigvQrþr) meira an maþ gamall Bm 13*, hann (Hjalmgunnarr) var 6 þá gamall Sd 4 pr 3, (sw.) enn gamle {mir (Vafþrúþn er) Vm 9*, Alfr enn gamle Hdl 18*; gen. (sw.) Hrolfs ens gamla Hdl 22*; dat. (sw.) Alfe enom gamla Hdl 122 HHI542; acc. Geirrøf)r konungr åtti þá 10 son tiu vetra gamlan Orm 31, gamlan .. Hjalmgunnar Hir 8*; pl. nom. opt's gótt þats gamler kveþa Hqv 1336, ul far mono ráþa arfe Niflunga gamler, gránvarþer Akv 112; gen. gamalla øxna nQfn hefk 15 gQrla freget FM 113; n. sg. dat. mjQtoþr kyndesk at eno gamla Gjallarhorne Vsp 462.
gaman, n. (norw. aschwed. fær. gaman, adän. gammen; got. ga-man: Kluge, Kz 26, 70; ags. gamén, gomen, afris. game, 20 gome, f., alts. ahd. gaman) 1)gescllschaft, verkehr: sg. acc. mat þú villat né manzkes gaman Hqv 113*; 2) geschlechtlicher verkehr, liebesgenuss: sg. gen. mon Njarþar syne Gerþr unna gamans Skm, 40* 42*, 25 þrár hafj)ar es ek hef til þíns gamans, en Jm til mins munar Fj 50*; dat. gamne mær unþe Hrbl 92; acc. hitt ek hugþa, at ek hafa mynda gej) hennar alt ok gaman Hqv 984, þat kann ek et sextánda (ljóþ), 30 ef ek vil ens svinna manz hafa gef) alt ok gaman Hqv 16l2, hvé sa b^rn of gat enn baldne jQtonn, es hann hafþet gýgjar gaman? Vm 32*, hvíldak hjá þeim systrom sjau ok haff)ak gef) þeira alt ok gaman 35 Hrbl 48, vita far, ef vilja mune MenglQþ mitt gaman Fj 434; 3) freude, lust im allgem.: sg. nom. maþr es manz gaman Hqv 47*, (gefk þér) hunskår meyjar þærs hlaþa spjQldom ok gøra goll fagrt, svát 40 gaman þykke Opr II272; gen. augna gamans fyser aptr fån (lies: flestan?) (nach augenweide' Fj 5*, auþs andvane ok alz gamans HHII32*; dat. gråt at gamne skaltu i gøgn hafa Skin 308, ganga 45 at garj)e . . øxa als varter j<?tne at gamne ßrk 232, hón firrer þik flesto gamne, fQgr álite fostra Heimes Orp 29l, hón (Þóra) mer at gamne gollbókaþe sale sufjrøna ok svane danska Opr II15*; 4) vorteil, 50 nutzen, heil: sg. nom. þat (Lyfjaberg) hefr lenge veret sjúkom ok SQrom gaman Fj362; gen. mon Gunnare til gamans
ráþet siþan verþa eþa sjQlfom mér? Orp 44*.
Composita: gaman-runar, gaman-røjba;
of - gaman, svefn - gaman, gaman-i'únar, f pl- 1) runen durch deren anwendung man die liebe jmds gewinnt, liebeszauber: gen. fullr es (bjórr) ljóþa'ok líknstafa, góþra galdra ok gaman-rúna Sd 5*; 2) freundschafts - od. liebes-rerhältnis: dat. góþan mann teygfm þér at gamanrúnom Hqv 119*, ef f)ú vilt þér góf)a kono kvef)ja at gamanmnom ok få fQgnof) af, fQgro skaltu heita ok låta fast vesa Hqv 129*.
gaman-r0þa, f. heilsamer spruch: pl. gen. fullr es (bjórr) .. góþra galdra ok gamanrøfma Sd 5* Vs.
gamban, n. (?) wort von unbekannter bedeutung (kraft? macht?); vgl. gambra tgrosstun, prahlen'; in: gamban-reiþe, gamban-sumbl, gamban-teinn.
gamban-reiþe, f. heftiger zorn: sg. acc. fm fenget hefr gambanreiþe goþa Skm 33*.
gamban-sumbl, n. grosses feierliches gelage: sg. acc. æser vito hveim þeir alda skolo gambansumbl of geta Ls 8*.
gamban - teinn, m. zauberrute: sg. acc. til holz ek gekk ok til hrás viþar, gambantein at geta . . gambantein ek gat Skm 322,4 gaf hann (Hlébarþr) mér gambantein, en ek vélta hann or vite Hrbl 59.
gamna (af)) jmd (ehm) erfreuen: inf. gamna greystóþe (??) Akv 11*.
gandr, ~m. (norw. gand, feer. gandur) stock, stab, bes. der stab den die hexen zu ihrer Zauberei benutzten, auf dem sie ihre nächtlichen ritte (die gandreiþer) ausführten; dann zauberrfiittel, zauberisches ding od. wesen überhpt: pl. gen. (vQlva) fekk spjQll spakleg ok spQ ganda (die seherkraft die xaubenvesen eigen ist' Vsp 302; acc. (Heiþr) vitte ganda f trieb Zauberei' Vsp 222. Compositum: jQrmon-gandr. 1. ganga, f. (aschwed. ganga) fahrt, reise: sg. gen. (Brynhildr) léta sik letja langrar gQngo (liess sich nicht von der weiten fahrt (ins jenseits) zurückhalten' Sg 44*, letea maþr hana langrar gQngo Sg 452; dat. emk af gQngo komenn þyrstr til þinna sala Vm8K