ser HQgna heita at rúnom, þar åtte hann ankündigt: sg. acc. forþomka furþo (so alz fulltrua Sg 16 \ Th. Hjebnqvist, Ark. 11,110 f gr, fQr þó R)

full - týja (J>) ausreichende hilfe ge- (ich kann dem durch ein Vorzeichen anwähren: prt. ind.pl. 3. hendr mér full- gekündigten tode nicht entgehen' Am 26*. týþo Fm 61. 5 fúss, adj. {norw. aschwed. adän. fus,

full - vegenn, part. prt. genug gelcämpft: fœr. fúsur; alts. ags. füs, ahd. f uns) n. sg.nom. fyrr vas fullveget Am 49*; willig, bereit, entschlossen: m. sg.nom. acc. hefr fullveget Sg 33koster 'o betre heidr an at kløkkva sé ful-ting, n. hilfe: sg. acc. svá kvazk hveims fúss es fara Skm 132; pl. nom. (Erpr) veita mundo fulting frændom sem 10 létosk þeir (Gjukungar) fuser aller upp fótr Qþrom Hm 132. risa Am271.

fultingja (gþ) helfen, nützen (ehm): Composita: gunnar-fúss, hel-fúss, inf. hvé mon jarpskamr okr fultingja? hróþr-fúss, hvar-fúss, óþ-fúss.

Hm 12*. 1. fylgja, f. (norw. fylgja, aschwed,

fåna (aþ) faulen, vermodern: prs. ind. 15 fylghia in: hem-fylghia, adän. følgje) sg. 3. (askr Yggdrasels) á hliþo fúnar 1) begleitung: sg. gen. reiþ á varge . . Qrm 353. fljóþ eitt es hann (Heþen) fylgjo beidde

fundr, m. (norw. aschwed. adän. fund, HHv 352; acc. dyggva fylgjo hykk ens feer. fundur; mhd. f unt) begegnung, zu- døkkva vesa at hrottameiþe hrafnsi?m203; sammentreff en: sg. nom. sjå mon i heime 20 2) gefolge: sg. acc. hQfþom á skriptom .. hinztr fundr vesa HHv 402; dat. nú 'mk hjQrdrótt, hjalmdrótt, hilmes fylgjo Opr svá fegen funde okrom sem átfreker II162; 3) schutzgeist eines menschen Oþens haukar es val vito RHII421; (dessen erscheinen den bevorstehenden acc. Sif á hór heima, hans mondu fund tod ankündigte): pl. nom. hann (Helga) vilja Hrbl 122, hér's maþr úte .. sá vill, 25 grunaþi um feigþ sina, ok þat at fylgjur fylker! fund þinn hafa Orp 4*. hans hQfþu vitjat Heþins HHv 34 pr 2.

fune, m. (vgl. got. fon, funins, n.) feuer: 2. fylgja (gþ; norw. fær. fylgja, aschwed. sg.nom. fune kveykesk af funa Hqv 572, fylghia, adän. følje; ags. fylgian, afris. eldr heiter meþ niQnnom, en meþ Qsom fulgja, vgl. alts. folgon, ahd. folgen, folgon) fune Alv 261; voc. gQngomk firr, fune! 30 folgen, nachfolgen, begleiten (ehm, eho): Orm l '2; dat. fune kveykesk af funa inf. fylgja skal kveþjo koss Fj 482, hvat Hqv 572, Ullar hylle hefr ok allra goþa lætr fylgja Helga nafne, brúþr bjart-hverrs tekr fyrstr á funa Orm 422; acc. litoj)! HHv 71, þar mon fláræþe fylgja funa kynda HHII382, halt Fáfnes hjarta annat Orp 38*, sømre være syster ykkor viþ funa Fm 312, (SigvQrþr) Fáfnes hjarta 35 frümver sinom at fylgja dauþom Sg 602; vif> funa steiker Fm 322. prs. ind. sg. 3. |>at fylger ljóþa lokom Hqv

fura, f. (norw. fura, furu, schwed. furu, 163*, SkQll heiter ulfr es fylger eno skir-adän. fur; ags. furh, ahd. forha, foraha) leita goþe til ísarnviþar Orm 39\ fylger f Öhre: sg.nom. allþurr fura Vkv 11*R, hQnom (Tý) Hróþrs andskote Hym 11*, (emk orþen) fallen at frændom sem fura 40 hof monk kjosa .. ef hQnom Sigrlinn sefr at kviste Hm42. á arme ok ónauþog jQfre fylger HHv 4*,

fúrr, m. (norw. adän. fyr; alts. afris. hrynjahQnom á hælþeyge hlunnblik hallar ahd. fiur, ags. fff) feuer (KO, Efterl. skr. . . ef hQnom fylger ferþ min heþan Sg 1,114; 11,34): sg.nom. år brann hrise 68*; pl. 3. hQnom fylgja fimm ambótter allþurro fúrr Vkv 11*; acc. hvi þú einn 45 Sg 691; opt. sg.3. esat maþr svá góþr, of kvamt eikenn fur yfer? Skm 17*, at galle né fylge (dass kein fehler (ihm) : ek einn of kvamk eikenn fúr yfer anhafte' Hqv 132*; prt. ind. sg. 1. (mit Sk?n 18 *. suffig. pron.) vask á Yallande ok vigom

furþa, f. (norw. furda) 1) ivunder: sg. fylgþak (gieng kämpfen nach', tsuchte gen. in adv. bedeutung, überaus, sehr: 50 kämpfe auf' Hrbl 70, fylgþak þér á fjQr-Helgi ok Sváva . . unnuz furþu mikit gynjo, sem vit bréþrom tveim of bornar HHv 30 pr3; 2) Vorzeichen, omen, bes. værem Od 10*; sg. 3. varþ þá skrækr ein solches das jmd den baldigen tod mikill ok fylgþi brestr FM 619, Orkning