frøknla, adv. nach art eines tap f em: alts. ags. afris. ful, ahd. fol) 1) voll: frøknla láteþ HHv 12* (frøknlega R). m. sg. nom. fullr es (bjórr) Ijóþa ok líkn-

fr0þa (dd; ahd. fruoten) klug machen, stafa Sd 5 S' dat. tak viþ hrímkalke unterrichten: inf. ek mon fráþa folk- fullom forns mjaþar Skm 382 Ls 532; djarfan gram Rml4*EF. 5 pl. acc. fram sette hon (Amma) fulla skutla

fr0þe, n. (fær. frø0i (gedieht', aschwed. Rß 183; f sg.nom.. er munnlaugin var frydhe; vgl. got. frodei, f., ahd. fruoti) full, bar hon (Sigyn) út eitrit Ls 65 pr 6, kenntnis, kunde: pl. nom. numen ero vesa þóttomk full ilz hugar at frændr frøf>e Orp 181; gen. fjQlþ veit fréþa Vsp dauþa Oßr II38*; pl. acc. fullar grindr 443 493 583. 10 sák fyr Fitjungs sunom Hqv 75*; n. sg.

Compositum: forn-fróþe. acc. Agnarr gekk at Grimni ok gaf honum

fugl, m. s. fogl. horn fult at drekka Orm 33, hon (Borg-

1. full, n. der gefüllte becher: sg. acc. hildr) tók eitr mikit horn fult ok bar full skal signa ok viþ fáre sea ok verpa SinfjQtla Sf 8, hon (Brynhildr) tók horn lauke i lQg Sd 7h, férþe mér Grimhildr 15 fult mjaþar ok gaf honum (Sigurði) minnis-full at drekka svalt ok sárlekt Oßr veig Sd 1 pr 2; pl. acc. sjau/ eigom vit II22 *. salhús sverþa full hverjo Akv 71; 2) voll-

Compositum: bragar-full. xählig: m. pl. acc. á f) vi þinge es þjóþer

2. füll, adj. (norw. aschwed. adän. ful, skolo i fulla dóma fara Sd 116 (s. dómr, 3). fær. fulur; got. fills, ags. ahd. ful) faul, 20 Composita: full - drukkenn, full-fast-stinkend: f. sg. acc. leiddo þámey (Herkjo) lega, full-gQrva, full-gødr, full-i mýre fúla Gßr III 10*. hyggja, full-illa, full-kvæne, full-

full - drukkenn, part.prt. vollgetrunken, malenn, full - mikell, full - ráþa, full -

genug getrunken: n. sg. nom. fór þar fjQlþ rýnenn, full-rød r, full-spakr, full-

horna unz þótte fulldrukket Am 82. 25 staþenn, full-steikþr, ful-ting (ful-fúllegr, adj. garstig, hässlich: n.sg. tingja), full-true, full-týja, full-

nom. fullegt andlit Rß 83. vegenn; bqlva-fullr, geiska - fullr,

full-fastlega, adv. in sehr bindender hróþr-fullr, hug-fullr, sorg-fullr,

weise: it monoþ alla eiþa vinna fullfastlega sorga - fullr, vamma - fullr.

Grp 312. 30 full - ráþa, adj. indecl. festentschlossen:

full - gqrva, adv. ganz genau: þege ]bú, m. pl. nom. fyrr v<?rom fullráþa at firra Freyja! þik kannk fullgQrva Ls30l. yþr life Am 402

full-gødr, part. prt. reich begabt, full-rýnenn, adj. vollständig vertraut reich ausgestattet mit etw. (eho): f. sg. mit den runen: m. sg. nom. fár es full-nom. fullgédd fee Sg 34*. 35 rýnenn Am 112.

full - hyggja (hugþa) lieben: prt. ind. full - rødr, part.prt. %u ende gesprochen: sg.l. (mit suffig. pron) umb Svanhilde n. sg.nom. fullrótt's of þetta Akv 461. SQto |)ýjar es barna minna bazt fullhugþak full-spakr, adj. genügend klug: m. sg. Ghv 152. nom. vastat, Fróþe! fullspakr of þik .. es

full-illa, adv. schlimm genug: fått es 40 man keypter Ort 8 fullilla faret viþ gram slikan Am 81full -sta]) enn, part. prt. (norw. full-full-kvæne, adj. wer ein gutes weib staden) lange genug gestanden: n.sg. acc. hat, wolbeweibt: m. sg. nom. fullkvæne hafa fullstaþet fljóþ at meldre Ort 24*. þá fylker være, ef meintregar mér angraþet full-steikþr, part. prt. gar gebraten: Orp 343. 45 n. sg. nom. hann (Sigurþr) hugþi at (hjai*tat)

ÍJÚl-mvlmn,part.prt.genug gemahlen: fullsteikt væri Fm 31 pr 2, (Sigurþr) n. sg.nom. mona hQndom hvilþ vel gef a, skynjaþi hvárt (hjartat) fullsteikt væri áþr fullmalet Froþa þykke Grt 17*. Fm 31 pr 3.

full-mikell, adj. sehr gross: m. sg. full-trúe, m. (vgl. norw. full-tru, adj.) nom. þótte hQrom Hrungnes spjalla verþr 50 treuer freund, vertrauter: sg. nom. f>á Hlórriþa vel fullmikell Hym 162. vélte (SigvQrþr) mik, es vesa skylde allra

fullr, adj. (norw. full, fær. fullur, eiþa einn fulltrue ((treu in bexug auf aschwed. fulder, adän. fuld; got. fulls, alle eide') Br 2*; acc. nam hann (Gunnarr)