(Atli) fann eitt liiis HHv 5 pr 5, í húsinu a) gefunden iver den, sieh finden: inf
fann hann (Atli) Sigrlinn konungs dóttur far mono epter undrsamlegar gollnar tQflor
ok ÁIqíu jarls dóttur HHv 5pr 7, (Heþinn) i grase finnask Vsp 612; prt. ind. sg. 3.
fann trollkonu HHv 30 pr 7, Dagr fann jQrþ fanzk æva né uphimenn Vsp 3% i
Helga måg sinn þar sem heitir at FjQtur- 5 þann tima fannz i Danmark kvernsteinar
lundi HH II27 pr 3, Sigurþr reif) eptir tveir Ort 17 (s. %ur Eyrb. e. 4, 2); b) sieh
slóþ Fáfnis til bælis hans ok fann þat opit treffen, zusammenkommen, auf einander
Fm 44 pr 1, þar fann Sigurþr stórmikit stossen: prs. ind. pl. 1. launa monk f>ér
gull Fm 44 pr 3; pl. 3. (æser) fundo á farsynjon ef vit finnomsk i sinn annat
lande .. Ask ok Emblo Vsp 17% (Geirrøf>r 10 Hrbl 144; pl. 2. ek hins get, ef it Gymer
ok Agnarr) fundu kotbónda einn Orm 5, finnesk . . at ykr tíþe vega Skm 243;
(valtivar) fundo at Æges ørkost hverjan pl. 3. finnask æser á Iþavelle Vsp 60XB,
Hymi% fundu f>eir (Vælundr ok brœþr hvé så vQllr heiter es finnask vige at
hans) á vazstrQndu konur þrjár Vkv 6, Surtr ok en svqso goþ? Vm 17% Vígríþr
sale fundo auþa Vkv 5*, feir (menn Hund- 16 heiter vqIIi- es finnask vige at Surtr ok
ings) leitufm ok fundu eigi Helga HHII1 en svqso goþ Vm 181; prt. ind. pl. 3.
pr 4, (SQrle ok Hamþér) fundo á stræte mæla nQmo ok mart hjala þás ráþspaker
stórbrQgþóttan (Erp) Hm 12% fundo vå- rekkar fundosk Orp 62.
stigo ok systurson sáran á meiþe Hm.171; firar, m, pl. (alts. firihos, ags. firas, ahd.
2) aufsuchen, besuchen: inf. (vin skaltu) 20 firihi) menschliche od. übermenschliche fara at finna opt Hqv 44% farfm. at finna wesen, leute: nom. hitke hann (ósnotr maþr) opt (vin) Hqv 118% hvi's þór, stiller! veit, hvat hann skal vif) kveþa, ef hans freista støkt or lande ok est einn komenn oss at firar Hqv 26*, firresk æ forn røk firar Ls finna? HHv 31*; prt. ind. sg. 3. (Heþinn) 25% auþrans þess mono of aldr hafa frétt fann Helga brófmr sinn HHv 30 pr 14; 25 eina firar Fj32*, ey vas Helge .. fyrstr opt. pl. 2. segeþa meyjom né salþjóþom, i folke f>ars firar bQrfjosk HH155*; gen. manne øngom, at it mik fyndeþ Vkv 22*; vil tu, at ek, Valfaþer! vel fyr telja forn
3) verschaffen: imper. sg. 2. finn mér spjQll fira þaus fremst of man Vsp 1* lindar loga Rml*; 4) erfahren: inf. alt (hier sind menschen und gotter gemeint: mon þat Atle epter finna, es mina spyrr 30 Mhff, DA V, 89), hvat's þat fira? Alv 2% morþfQr gQrva Sg 403; prs. ind. sg. 3. bregþe enge fQsto heite fira Alv 3% q11 of fat fi|>r (ósnotr mafr) es at þinge kømr, røk fira VQromk, dvergr! at viter Alv 91 at hann á formælendr få Hqv 253, J)á hann li1 131 151 171 191 211 231 251 271 (hann om. Fm) þat fiþr es me{) frøknom 29L 311 33% fQgr mær fira (Qlrun)Vkv 2% (fleirom) kømr, at enge es einna hvatastr 35 fQj>or ek ákka sem fira syner Fm 23, fQþor Hqv 643 Fm 173; prt. ind. sg. 2. Jm fant né áttat sem fira syner Fm 3% fornjósnar at ek lauss life Fm 8*; sg. 3. syster fann augo fmrfo fira syner, hvars skolo vreijjer þeira snemst at þeir i sal kvQmo Akv 161; vega Sd 27% vask upp alen i jQfra sal .. 5) erkennen: part. prt. n. sg. acc. J>ann at fira ráþe Od 132, feigþ fira fjQlmargra hefk allra ætgQfgastan fylke fundet ok 40 så (mær) Ort 212; dat. hvat lifer manna framast nekkve Opr II312; 6) merken: þás enn mæra líf>r fimbolvetr meþ firom? prs. ind. sg. 3. hitke hann (ósnotr maþr) Vm 44% matr sé þér leiþare an manna fiþr, J)ót J)eir of hann fár lese, ef hann hveim enn fráne ormr mef) firom Skm 27% mef) snotrom sitr Hqv 243; 7) anerkennen: (Herjafaþer gefr) manvit firom Hdl 32, nu hefr hQnom (Sigverþe) alt illo launat, 45 hina vilt heidr, Helge! es réþ hafner es fremstan þik finna vilde Br 18*; skojm fyrre nqtt mef) firom HHv 262, vits 8) deuten: inf. runar mont fm finna ok ráþna ok våpna vant's jQfre at faa þeims skal stafe Hqv 142x; 9) erfinden, ersinnen: fremstr meþ firom Sd 36*; acc. fjQlþ's prs. ind. sg. 3. snót fiþr vélar (sinnt auf þats fira tregr Sd 30*, svá skal golle frøkn list) sér at hefndom Orp 45*; prt. ind. 50 hringdrife vif) fira halda Akv 346.
sg.3. sat en alsnotra ambQtt fyrer es orþ firen-illr, adj. überaus böse: f. sg. voc.
of fann vif) jQtons måle ((die eine ant- (sw.) þik skal Freyr fiask, en firenilla
wort fand') Ak 262 282; 10) finnask mær! Skm 333.