fimbol-vetr, m. (der grosse, furcht- þat et finita Vm 281, J>at ræþk þér et bare Winterbezeichnung des langen finita Sd28\
winters der dem Weltuntergänge voraus- fingr, m. (norw. aschwed. finger, feer. geht (Sn. E.l, 186): sg. acc. hvat lifer fingur, adän. fingær; got. figgrs, alts. ahd.
manna þás enn mæra líþr fimbolvetr mej) 5 fingar, ags. afris. finger) finger: sg. dat.
firom? Vm 44*. tok hann (Sigurþr) á fingri sínum Fm 31
fimbol-þulr, m. (hauptdichter', be- pr 3, (mit suff. art.) hann (Sigurþr) brann Zeichnung Odins als des (patrons und ok bra fingrinum i munn sér Fm 31pr4;
idealen repräsentanten' der fmler (Mhff, pl. nom. fingr digrer Bp 83; dat. sqto
DA V, 292): sg.nom. rúnom enom regen- 10 hjon, SQ0skíaug0, Faþer ok Móf>er fingrom
kunnom þeims gørf)0 ginnregen ok fáþe at leika Bp272, (Hunar) forþoþo fingrom
fimbolfmlr Hqv 78s, stafe es fáþe fimbol- ok fengo i snøre Am 422.
fmlr ok gørf)0 ginnregen Hqv 142*. Compositum: mæ-fingr (mjó-fingr).
fimm., num. card. (norw. adän. fem, fingraþr, adj. mit fingern versehen, fær. fimm, aschwed. fäm; got. fimf, ahd, 15 fingrig; in: mjó-fingraþr. fimf, finf, alts. afris. fif, ägs. fif) fünf: finna (fann; norw. aschwed. fær. finna, elde heitare brinnr mef) illom vinom friþr adän. finnæ; got. finþan, ags. ahd. findan, fimm daga Hqv 512, fjQlþ of viþrer á fimm alts. fithan, findan, afris. finda) 1) finden, dQgom Hqv 736, vask meþ FjQlvare fimm antreffen: inf. (mono æser) gollnar tQÍlor vetr alla Hrbl 3 7, fimm suno Br 93 Sg 185, 20 i grase finna Vsp 612H, þik i fletsstrae hefk fimm vera forspell bef>et Qþr 143, finna né niQtto Ls463, biþ (Svqvo) bráþ-fimm ambóttir Ofr 125 pr 4 Sg 691, fórk lega búna verþa, ef vill finna fylke kvikvan af fjalle fimm døgr taleþ GþrlIU1, hann HHv 36*, mon Hqþbrodr Helga .finna .. (Vilmundr) varþe mey varmre blæjo fimm i flota miþjom HHI36*, ut gakk, Sigrún vetr alla 0d5b, unþak aldre ok eign fQþor 25 frå SevafjQllom! ef folks jaþar finna lyster fimm vetr eina Od 13*, fóro fimm saman HHII412, vilk fljótlega finna Gripe Orp 2*, Am 273, brøj)r vér fimm vQi'om es Buþla þú mont finna Fáfnes bøle Orp 13*; prs. niistom Am 51*; fimm hundroþ fünf- ind. sg. 2. þar (i smiþjo) fiþr þú belge hundert Orm 23* 24*; fimm tøger fünf blóþe stokna Vkv 362, þat ræþk þér . . at dekaden, fünfzig: acc. sverþ . . fjórom 30 þú nQOin bjarger hvars f)ú á foldo fif>r Sd fære an fimm tøgo HHv 82. 332; pl. 3. guf)in finna gýgi i helli Compositum: fim-tán. nQkkorum FM56, finna þeir (sendimenn) fim - tán, num. card. (norw. adän. femtan, i helli nokkorum hvar gýgr sat FM 58 Wr ; fær. fim-tan, aschwed. fäm tan; got. fimf- opt. sg. 3. hér skyle enge Qþrom granda .. taihun, ags. fifteon, afris. fiftine, fif- 35 f)ót bana bróþor bundenn finne Ort 6*; tene, ahd. finfzehen, finfzen) fünfzehn: prt. ind. sg. 1. auþogr þóttomk es ek annan fylker vas fimtán vetra HHI IO2, ganga fann Hqv 473, Billings mey ek fann bef)jom fimtán folk upp áland HHI51h, bauþhann á sólhvita sofa Hqv 96*, grey eitt ek f>á (Gunnarr) enn vif) mér bú fimtán Od 20 *. fann ennar gof)o kono bundet befyjom á fimtånde, num. ord. (norw. adän. fem- 40 Hqv 1003, (mit suff. pron.) fannk , hus-tande, fær. fimtandi, aschwed. fämtande; guma hverge in betra Oþr I93, hår fannk got. fimftataihunda, ags. fíftéoöa, afris. heiþingja vriþet i hring rauþom Akv 8% fiftinda, ahd. finftazehento, finftazéndo) (mit suff. negat. u. pron.) fankak mildan der fünfzehnte: n. sg. acc. f>at kann ek et mann eþa svá matargóþan, at været þiggja fimtánda Hqv 1601. 45 f>eget Hqv 40*, fankak svá marga mqgo fim te, num. ord. (norw. adän. femte, ich fand nicht so viele leute (denen ich fær. fimti, aschived. fämte; ahd. fimfto, nicht überlegen gewesen wäre) Fm 16*, finfto, alts. fifto, ags. fífta, afris. fifta) fankak i hug heilom hjóna vætr síþan der fünfte: m. sg. nom. Glaþsheimr heiter Am 90*; sg. 2. (mit suff. negat. u.pron.) enn fimte (bør) Orm 81; acc. þann (galdr) 50 fantattu mann enn harþara at Hrungne gelk þér enn finita Og 101; f. sg.nom. daufmn Hrbl 32; sg. 3. mQgr fann Qmmo en fimta (igþa) kvaþ Fm 36 üb.; n. sg. mjqk leiþa sér Hym 8 *, (Loke) fann halfane. þat kann ek et fimta Hqv 150*, segfm sviþenn hugstein kono Hdl 432, hann