séttom þann sælan es sér né áttet Am 93*;

4) vorhaben, beireiben: prt. ind. sg. 1. (mit suff. pron.) þér monk alz þess eiþa vinna .. at viþ Þjóþmars sun þatke áttak es vqi'J) né verr vinna knátte GþrIII3³;

5) eiga e. inf. müssen, diepflieht haben: prs. ind. sg. 1. (mit suff. pron.) margs ák minnast Sg 56¹; sg. 2. ått slikt at frétta Am 76*; opt. sg. 2. rinnea så marr es und þér rinne, þót fiandr þina forþask eiger EH II 30 *; pl.l. vilkak læs leita, nema launa eigem Am 13²; prt. ind.pl. 3. þeir (Hundings syner) qtto jQfre at gjalda fjárnám miket HB. Ill³; mögen: prs. opt. sg.3. fæst eige þvi nita Am 31*;

6) als hilfsverbum e. part. prt. (zur umsehreibung des plusqmpf.): prt. ind. sg. 2. þú viþ Gunnar åtter eiþa opt of svarþa ok år of nefnda Akv 32¹; pl.l. nio Qttom vit .. ulfa alna HHI41¹. — Zur etymol. vgl. Bugge, Beitr. 24, 449 fg.

eigande, m. (part. prs. von eiga) be-sitzer: pl. nom. jór þat visse: eigendr né lifþot (Sigvqrþr allein ist gemeint: KG, Njdla II, 563) G£rII5*.

eige, negat. (aus *eyv-ge; norw. fær. schwed. dän. ei, vgl. got. ni aiw, ahd. alts. ni éo, ags. ná, afris. ná) nicht: a) beim verbum: hón (fj^lkunneg kona) svá gører, at fm gaer eige þings né þjóþans måls Hqv 113 \ hon (Fulla) baþ konung varaz, at eigi fyrgerþi honum fj^lkunnigr maþr Grm 22, lætr hann (Geirrøfjr) handtaka þann mann, er eigi vildu hundar á ráþa Grm 27, visa fm mér nú. leiþina, alz þú vill mik eige of vágenn ferja Hrbl 134, Þórr kom eigi Ls 4, Loki mátti eigi heyra þat Ls 13, Qlve bergja lézktu eige mundo Ls 9³, eige vas Gotþormr Gjúka ættar Hdl 27³, þorek eige þann at nefna Hdl 45², eige ek flýg FM4^liU, J>ær (valkyrjur) .. kómu eigi aptr Vkv 12, goll vas þar eige á Grana leiþo Vkv 15(kjos) eige bruþer þærs buþlungr á HHv 3³, þikk eige þat HHv 7*, ek eige mák buþlungs niQnnom bana HHv 26*, sakask eige þú HHv 33 \ ugge eige þú ísungs bana HHI21¹, þeir leituþu ok fundu eigi Helga HHIIl pr 4, hirj) eige fm HQgna reiþe HHII16¹, ætt ått, en góþa! es eige seomk HHII16*, var Helgi eigi gamall HHII27 pr 1, bar hon (Borghildr) honum (SinfjQtla) hornit

ok þó ámælisorþ meþ, ef hann drykki eigi af Sfl6, vildak eige vélom beita jQfra brúþe Grp 40³, eige emk haptr Fm8³, eige máttak bregþa hlundstQfom 5 Sd4³, Qlrúnar skaltu kunna, ef þú vill, at annars kvæn véle þik eige trygþ Sd 7²Vs, hon (Guþrún) gret eigi sem aþrar konur Br 20 pr 9, Brynhildr vildi eigi lifa eptir Sigurþ Gþr 125 pr 3, samer eige okr 10 slikt at vinna Sg 17², þik Atle mon eige lata (eiga Odmno) Sg 57², hón (Guþrun) eige mon of ora sok aldre týna Sg 61 \ skalt i gøgnom ganga eige .. garþa mina Hir l¹, bregþ eige mér .. þót værak fyrr i vikingo 15 Hir 3¹, varþk þess vis es vilda eige Hir 13 ³E, Guþrún .. sendi mef> i*unum or|>, at þeir skyldu eigi koma Dr 9, Gunnarr hafþi beþit Oddmnar .. ok gat eigi Dr 11, baþ Guþrun sonu sina at þeir bæþi Gjúk-20 ungum lifs, en þeir vildu eigi Dr 15, SigvQrþr sjalfr eige kvam Gþr 114², viljak eige meþ vere ganga GþrH28¹, samer eige mér vij) sun Buþla ætt at auka Gpr II28³, verþr eige mér verr at ynþe Gpr 25 II34³, hon (Borgný) mátti eigi fœþa bQrn Od 2, Atle kvazk eige vilja mund aldrege at mege Gjúka Od 20³, mik Atle kvaþ eige myndo lyte ráþa Od 22^L, buþom vit þegnom bauga rauþa, at þeir eige til Atla 30 segþe Od 24², bjQrt (Guþrún) hefr þér eige boþet i sinn þetta Am 11*, ykr mon ástkynne eige i sinn þetta(sci7.vesa) Aml4², dyljomk J>at eige Am 14³, dylja monk þik eige Am 75² 86 \ hon (Guþrún) mátti eigi 35 søkkva Ghv 2, sitr eige hér snQr né dotter Ohv 19³, gaf hann (Fróþi) þeim (ambáttum) eigi lengri hvild né svefn, en meþan gaukrinn þagþi Ort 23, spurjm þær, ef eigi leiddiz Mýsingi salt Grt 30; b) bei ad-40 jectivis: varan biþk þik vesa ok eige of-varan Hqv 130*, þat var inn mesti hégómi, at Geirrøfjr konungr væri eigi matgóþr Grm 26, ek slæ elde of iviþjo, svát eige kømsk óbrend heþan Hdl 49², Hår segir 45 at hann (Gylfi) komi eigi heill ut FMl¹, þat var eigi auþvelt Br 20 pr 11, J>at vas eige arar titt, at frá konungdóm k vån er gengo Sgl4²; c) bei adverbiis: kømk eige áþr Rogheims á vit né JRQþolsfjalla, 50 áþr hefnt hefek HjQrvarþs sunar HHv 43¹, Helgi mátti eigi forþask annan veg, en tók klæþi ambáttar HH III pr 2, mon (Brynhildr) Gunnare gQrva segja, at eige