venj

605

verð

Árni 2, 1. — Med á, hann vanðisk á þat, vænnede sig til det, udøvede flittig, Hfr 2, 4, så es vensk á dýrðir Leið 7; — med við, v. egghúfs elg við glym Dúfu, vænne den til, pul III 4, v-sk við þrek

}Qk2.

veptr, m, islæt, rauðr v. Darr 1.

ver, n, sø, hav, pul IV u 2, veörsollit v. Ólhv 5, 1, fyr v. handan (h. v.) Oliimr Lv, Guðr II 7, Ólhelg 4, fyr vestan v. H hund II 8, vestr of v. Hfl 1, austan v., i Norge, Ht 82, of v.. vestr i eyjar lv 5. — I kenninger, for skib: v-s marr SnE II 198, ísldr 24 (jfr mar-próttr), vagna v., vognens hav, jorden, o: jordens overflade, Alv 3 (jfr herom Bugge Arkiv XIX, 1 f., næppe rigtig og MOlsen Ark. XXXIX, 303 f.), - for guld: eldar v-s Sturl 4, 27, — for fjæld: v. gaupu pdr 5. - Jfr elg-, hrein-, leg-, út-.

1.  vera, f, væren, tilværen, slikt es vál-aðs v., derpå beror den elendiges liv, Hávm 10, eiga sér v-u i vq, tilflugtssted, Hávm 26, jfr Fj 2; dags v. (eller ét ord?), dværgenes navn på blikstille, Alv 22.

2.  vera se vesa.

Veratýr, m, Odin (egl 'menneskenes gud'), Gri 3, pul IV jj 8.

verbal, n, 'hav-bål', guld, Ht 46. 93.

verbergi, n, urigtigt, for herbergi(?) St 12.

verð, n, pris (købesum), selja við v-i ~EValg, gjalda v. fyr e-t LU 70 (v. L), v. heims ok virða Líkn 36. — jfr bolstr-.

verða, (varð, orðinn), 1) blive, vorde, om en forandring af (den tidligere) tilstand til en anden, v. óskmey Oddrgr 16, varða vón lygi Am 93, v. glaðr, kuðr, dœlskr Hávm 55. 57, Krm 16, mik veizt v. vergjarnasta pry 13, v. búinn Hhund I 22, v. kløkkr Am 62, v. hæstr Ohv 20, ljúfr verðr leiðr Hávm 35, verðr þinn feigr faðir Skí 25, v. heill Fj 36, svort v. solskin Vsp 41, v. QÍlgari Hhund' II 51, v. olr, ofrglvi Hávm 14, v. víss e-s Helr 13, v. vreiðr pry 13, hryggr varð Gunnarr Sigsk 13, v. dauðr Am 100, ísldr 6, Korm Lv 62, v. glíkr e-m Ghv 3, sykn emk orðin Guðr III 9, einstœð emk orðin Hamö 5, v. varfleygr St 14, meiri v-i þrifnuðr þinn Arn 2, 1, fremstr varð Skúli Ht 68, emk orðinn ógæfr Jóms 3, v. kann á ýmsa halt Mhkv 26, því varð ulfr feginn Hfl 14; det samme udtrykkes med at, v. at, blive til (noget andet), v. at grjóti ESk 6, 35, grjót orðit at gleri Hyndl 10, v. at undrsjónum Ski 28, v. at "tungum LU 93; ef oss at spokum yrði Hárb 18, hykk at orðnir sé ållir at einum mér Gri 54, orðnir at nýum Hhund II 28, hold at hræum oröit Guðr II 42. — 2) blive, ske, fremtræde som virkelighed, sveipr varö í for Haustl 13, rósta varö Rdr 3, styrr varð Hamð 23, þrymr varð Vell 29, es sókn vas orðin Esk 6, 44, ept orðna geira þrimu Ód 25, hlymr varð pdr 13, unz ór varð jotunn Vafpr 31, verðr af

Qllum einna nøkkurr Vsp 40, láta harðar hefnðir v. Oddrgr 19, nú þat varð Fj 49, níjtt varð í bæ Hhund I 2, varö ára ymr Hhund I 27, urðu dvQl dœgra Am 104, aldri verðr fríðri (maðr) Ód 28, þat mun ok v. Sigsk 60, ef þat verðr Gróg 4, hvat v. kann Mhkv 28, verðrat íss á 9 Vafþr 16. — 3) med prædikativt ord (subst. eller ad.']), blive, vise sig som (₌ reyn-ask) verðíeikr yrði sok til e-s LU 14, hefr orðit þarfastr úd 14, kvað mik orðinn sverðlítinn, her omtrent — 'være', Grettis 46, mæztr of orðinn Vsp 10, panns vas oröinn œztr manna Hfr 3, 26, malmrýri telk orðinn skýran IngE 2, verðra matr in betri Ilárb 3, hverr (JQtna) elztr yrði Vafpr 28, eigi verðr gótt ór draumi GSúrs 18, ljós verðr raun ESk 6, 46, ógipt verðr skjót Mhkv 19, allopt verðr í hreggi svalt Mhkv 21, erfitt verðr þeims illa kann Mhkv 24, varð gótt til vista Tindr 1, 7, v. ótt snimma Am 18, foröum hefr ek slœgvitr orðit Lil 43, svá voröin spá-dómsorð Lil 12. — 4) blive, forløbe, ef þat bíör at v. vel Hávm 41, urðumk leið en ljóta Eg Lv 27, varða gims sem gerði Tindr 1, 1. — 5) med part. pass. (omskrivende hovedverbet) og adj, blive, fjoturr fastr verðr (₌ festisk) Fj 10$ at vér hrædd yrðim Am 17, hjarta verðr glatt Hávm 55, ncjtt verðr feginn tlávm 74, dynr malms varð gqrr Steinn 3, 9, kveðit mun mér v. pmåhl 9, arfi verðr skotat VGl 1, varð framgengt Yt 1, v. lattr lifs Yt 14, v. heptr Yt 26, v. bariðr Rdr 5, v. pveginn Mhkv 6, v. fundinn Rst 35, sinn foður ráðinn v.Krm 27, lét v. Mit sverð-þing Sigv 1, 7, lét v. helfarar veittar Jorns

34,  lét v. banat jarli pham 1, 3, varöat alinn Qsum Vafpr 38, varð borinn Hyndl

35, muna v. varit Alv 8, v. ráðit til gamans Grip 44, mun heitinn v. Grott 22, verðr fjorvi of farit Lok 57, v. leiddr heiman Am 35, pars aptrborin aldri v-i Sigsk 45. — 6) med dat. pers., blive, indfinde sig (for en, til godt eller ondt), ef okr góð skQp geröi v. Sigsk 58, kvaðat dœmi v. nema mér Oddrgr 12, sjaldan verðr víti vejrum Hávm 6, mér verör þorf hapts Hávm 148, þá varð hilmi hugr á vífi Hhund II 14, þat verör morgum manni Eg Lv 38, þat varö mér pBrún 3, þat varð þinni konu, det skete for, den fejl begik, Lok 40, hvat þá varð vitri Am 12. — 7) målte, blive nødt til, v. (v. 1. taka) at rísa ár Skall 2, v-uni hyl ja harm Eg Lv 10, v. at forða fjejrvi Arn 2, 6, v. pola eld ok eggjar Hskv 1, 1, v. flestir fjqrlausn þola Hyndl 49, v. (at) liggja Yt 12, Gráf 9, v-um foröask fornhaldin sko/p Hfr Lv 10, v. hlaupa pmåhl 12, v. biðja Haustl 8, fot v. rjóöask blóði Hfr 1, 8, v. flýja Gldr 8, munum v. lifa við veiðimat Hym 16, verök sjolf synja lýta Guðr III 8, verðr at skiljask, vi må nu skilles, Grip 24, v. hniga at velli Hhund II 10, urðum síðan Sæmorn vaða HHj 5, v. at biðja friðar fyrri Hárb 29. — 8) noget svagere