mik

406

mtt

m-lar sóttir Oddrgr 2; féarnám m-it H hund 111, får m-it Re g 24. — 4) om åndelige tilstande, m. móðr Sigv 11, 3, meiri móðr Reg 13, miklir munir Ski 5, meiri hugraun Jorns 33, m. móðtregi Ski 4, m-it angr ESk 6, 63, heipt at meiri Fáfn 19, m. sgknuðr Sigsk 13, m-il for-vitni Vafpr 1, meiri teiti Quör I 22, ástir mestar Gudr I 17, manvit m-it Håvm 6. 10.

11.  — 5) om andre ting, hórdómr m. Vsp 45, m-it spell Rst 30 (v. 1.), m-il vg Am 80, miklar talar Alv 35, miklar manvélar Hdrb 20, miklar firnar Brot 11, ofrmælgi m-il Vafpr 10, m-il fræs Fáfn 19, missvefni m-it Fj 16; m-it afhvarf tiåvm 34, m-il þgrf Håvm 148, Sigsk 44, m-il miskunn LU 2, meiri þrifnuðr Am 2, 1, ástráð m-it Hym 4. 30, Fáfn 35; meira megin Fáfn 22, mest manna val, udvalg af de störste mænd, Hyndl 11. 16. — 6) vanskelig, m-il for Sigv 3, 13. — 7) storsindet, af miklum hug Sól 70. — 8) absolut, mikit eitt skala gefa, kun små gaver behøver man at give, Hávm 52 (eller: lutter store gaver behøver man ikke at give, jfr B. M. Olsen, Arkiv XXXI, 63), vald m-ils Hárb 25, m-ils vant Hamð 27, mjór es m-ils visir Ótt 4, 1, pats varðar miklu ESk 6, 8, miklu hnugginn Gri 51; mér myndi pikkja m-it, mærkeligt, Rolb 2, 7. — 9) Dat. sing. hyppig med komparativ, 'langt', m-u betri Vpl 27, m-u verri Hym 19, m-u meiri HHj 32, sæmra m-u Hhund I 45, Il 23, m-u hærra LU 43, m-u heldr Rorm Lv 37, harðara m-u Brúsi; med superlativ, m-u mest Hhund I 50, m-u fegrst Fåfn 40, m-u lengst Sigv 13, 20, vildastr m-u Sigv 3, 7, makligast m-u Nj 15; m-u mest Rorm Lv 21. — meiri hlutr,over halvdelen, störste delen, Rorm Lv 25, Hfr 3, 17; et meira, adverbielt, fremdeles, VGl 11; mest mitt lif, den störste del af mit liv, VGl 11, hitt vas mest orð, det almindeligste, Hfr 3, 4, hann vas mest gótt manna, han var det største gode, den bedste, Hfr 3, 29, es pykkir mest at vita Hárb 5, et mesta, adverbielt, i stærkest grad, meget kraftig, Svert 2; mest adverbielt, alls mest, allerstærkest, ESk 6, 63, (vógu) mest morgin, de kæmpede stærkest om morgenen, Am 53, undrask mest Am 12, jfr 56, ganga mest framm Sigv

12,   12. — Gen. sing. trækkes sammen med følgende til (der da bliver til ti, jfr hølzti), mikilsti, altfor, m. snimma, altfor tidlig, Håvm 66. Jfr afla-, all-, borð-, fé-, firin-, full-, of-, prýði-, veg-, þrek-, æðru-ærsla-.

mikillæti, n, overmod (af mikillátr, jfr láta mikinn), Sól 66.

mikilsti se mikill, slutningen.

mikilvirkr, adj, som arbejder meget, udretter meget, m-k í sér Hólakirkja Gd/5 23.

Mikjall se Míkáll.

mikla,, (-aða, -aðr), gðre stor, kraftig, goð m-ai" e-n ESk 6, 67, lát eigi metnað

m-ask (v. I. magnask) Hsv 30, rnorð m-aöisk ív 40.

Miklagarðr, m, Ronstantinopel, Bglv 2, ESk 6, 53, Mark 1, 30, Rv 31, Gyð 2.

mildgeðr, adj, gavmild af sind, Yt 37, Arbj 16.

mildi, /, 1) gavmildhed, gefa af m. Hskv 2, 11, mega e-n m. (dativ), overgå en i gavmildhed, Steinn 3, 17, m. mildings Rst 12, af mestri m., af m. pinni Sturl 3, 2. 21, njóta Óláfs m. ESk 6, 66. — 2) (mildhed, godgørenhed, m. sterkr Mlag 2, m. mætr PI 40, Alpost 13; m-in sjálf, Rristus, LU 67, jomfru Maria, 95, valdr m., den hellig ånd, Heilv 9, m. megnuð Mdr 20, mjúk m. Gd 9. 65, blessuð m. Gd 10; gæzka ok m. Hsv 146. I enkelte tilfælde er det ikke let at skælne mellem de to betydninger. Jfr fé-.

mildingr, m, 1) gavmild mand (jfr SnE I 532: orr maðr heitir m.), pul IV j 3, m-a sjot° Arbj 2. — 2) fyrste, konge, pul IV hh°2, HHj 19, Hhund I 19. 26, Arn 2, 8. 18, Mark 1, 12. 18, ESk 6, 36. 46, i pi. Merl I 43, Graf 1 (ved rettelse), mætr m. Sindr 1, m. HQrða ESk 6, 39. - I kenninger, for gud: m. aldar ESk 6, 58, m. dýrðar Leid 23, m. bragninga Nikdr 2, m. heiða tjalds Likn 12, m. mána ranna SnE II 236, m. mána foldar Gd 4, Pet 48, m. sunnu skeiðs Gd 66, alene om gud, Rolb 2, 9. 10, — for jætte, hella m., mål hella m-s, guld, Sigv 12, 2. — Urigtig v. 1. for miðjungr Haus ti 8. — Jfr auð-, hlym-, hodd-, yfir-.

mildiverk, n, mildheds gærning, god gærning, Gd 46. 72.

mildleikr, m, mildhed, miskundhed, LU 83.

mildliga, adv, mildt, blidt, skina m., Mey 2.

mildr, adj, 1) gavmild, Håvm 39, Helr 2 (v. 1. om Brynhild), (modsat gløggr) Sigv 2, 2, m-ir menn Håvm 48, Eg Lv 41, in mildri (kom par.) Es kål 2, 2, m. gramr Rst 4, m. malmrunnr GSúrs 14, mild snót Ragn II 2, mild gid Arn 5, 20, milt hjarta ESk 11, 8, Kraki enn m-i fsldr 21; — med gen., m. matar Fj 4, m. mætra hringa Sigv 5, 7, m. unnar bliks ESk 6, 33, m. fremðar porm 1, 9, frægðar m. Anon (XI) Lv 14, dýrðar m. Leið 14; villig til, m. morðs pjóðA 4, 9, m. ógnar Stúfr 4, m. styrj ar ESk 9, 2, m. hildar Hl 12 b, m. heiptar ESk 6, 32, m. hervigs Sturl 6, 5, m. mensku, som gærne viser sin bravhed, lv 14; — med af, m. af purptum Hsv 113. — 2) mild, blid, gekk mild fyr kné Oddrgr 7. — 3) from, mild mær Has 19, m. meginfjglði hglða ESk 6, 4, om gud, LU 48. Jfr al-, auð-, bragð-, bgð-, dað-, fé-, gjaf-, gjpf-, goll-, grið-, gunn-, happ-, heið-, heipt-, hodd-, hregg-, hring-, jafn-, koss-, leik-, megin-, ó-, ógn-, skil-, tir-, veðr-, veg-, vell-.

/. milska, /, blanding, blandingsdrik (af