Lin

378

lítt

Línús, m, from mand, Mey 55.

líri, m, blandt fuglenavne, pul IV xx 5; jfr no. lira, "Puffinus Anglorum", (Aasen) fcer. líri 'ung skråpe' (puffinus arcticus, Jakobsen). Jfr sund-.

líta, (leit, litinn), 1) se, 1. e-n augutn Sigrdr 3, pitt oss 1-ir Hhund II 41, 1. benjar, sør Hhund II 46, Ouðr I 27, 1. eld á jofri Guðr I 26, leitk pik of sinn H hund II 13, 1. orm á hringum Jorns 37, lofðar 1. lung Bragi 2, 2, lit þar Sigurð Quðr II 8, alt pats leitk HHj 28, vilj ak 1. pat Am 58, 1. bgrur Gunnl Lv 5, 1. gQrla pær farðir Haustl 20, 1. í sjónir e-m Sigv

12,   13, 1. i augu Vsp 28, Hym 2, vasa tunglskin tryggt at 1. Arbj 5, 1. dgglinga Rst 16, 1. hirðmenn spenna hlumi tit 75, 1. tvá standa Re g 21, vas hverr drengr litinn Qudr II 35, litnir saman phred 12; 1. austr, se mod øst, HHj 29; folk leit er o. s. v., Sturl 3, 6; — genenmskue, mák 1. pat Grip 36, litk hvi sumt mun sæta Griss, an vér 1-um Leiknir, 1. orð ok íðir Nj 3; — ítr (goð) 1-ir mik kveðja, ser at jeg tiltaler, Has 4. — 2) med prcep. og adv., lit á ljúfan, se hen på, Guðr I 13, 1. hvass-ligum augum á, om Tor, EVald 2, absolut, Guðr I 14, 1. á en fornu mtjl, se på, tage i betragtning, Sigv 7, 7, 1. á tgr Lil 91; 1. i. se, kikke ned i, Vpl 23, — 1. eptir of e-t, se efter, undersøge, Grip 21, — 1. of eigu sina, se henover, Sigsk 47, — 1. til okla, se hen til, Korm Lv 2, innar litk til kvinna Ólhelg 8, derimod er 1. til, Gunnl Lv 12, på grund af alliterationen næppe rigtigt (mulig: tita til), — 1-ask umb = 1. umb sik, se sig omkring, Am 54, Hsv 82, Darr 9, Herv III 8; — 1. upp. se opad i luften, Håvm 129 (jfr MOlsen Eggjum 104), — 1. út Sigv 3, 12; 1. við e-m, se hen til en, Sigv 3, 7; — 1. aptr, se tilbage, Hym 35. — 3) medium, 1-ask, synes, vurdere, konungs grum lízk várt torrek verra Sigv

13,  22, óporf lízk mér í peim mglum BjH 7, mtmnum lizk sem o. s. v., Am 2, 18, peira myndir litaz mér sem o. s. v. Lil 80, pat liz vansi Lil 47, leizk sá vægðar trauðr ísldr 24. Jfr fyrir-.

lítilæti, (f. lítil-), n, nedladenhed, ydmyghed, rót 1-is, jomfru Maria, Lil 25, af 1. Gd 25, fyr 1. Lil 52, með 1. Lil 90.

litill, adj, (minni, minstr), 1) lille, ringe (af vækst, omfang, betydning), íokkaði litla, de små drenge, Am 77, hvat es pat et litla Lok 44, nú emk svá lítil (modsat: hæri, men med bibetydning af 'ringe') Guår I 19, vesgl kvazk æ til litil Anon (X) I B 7, 1. sveinn, ubetydelige svend, Bjhit 2, 5. 7, kveða menn né minna Gunnl Lv 10, meiri ok minni megir Heimdallar Vsp 1, hóti minni hreystimaðr Jóms 8, litit lið Bjhit 2, 23, við helming minna Am 2, 13, primr hlutum minna lið ESk 6, 32, bera minna hlut, komme til kort, Bjhit 2, 6, — om ting, genstande og lignende, lítilla sanda, lítilla sæva, lítil eru geð guma, hvor der er små søer, er der små sandbredde, og således er det med men-

neskenes sind (de er små), elliptisk udtryk, Håvm 53, lítit borð (á báti) EGils 3, 18, lítit brauð Leið 27, eigi lítil merki Rst 10, hogg at minni Korm Lv 54, minstr verki, ganske ubetydeligt digt, Hfr Lv 25, láta verðan minna bragar, lade en få ringere digterævne, Od 2, bu litit Håvm 36. 37, tala minst es pat Sigv 1, 11; glteiti vas litil Jorns 11, of litla &qk ESk 6, 37, minni sakar Am 71, of minni sorgir ESk 6, 60, sorg at minni Ghv 21, minstr fagna-fundr Hal 13, lítit lýti Korm Lv 5, litil bæn Eg Lv 29, litil fy si Hym 20, minni málgróðr Gunnl Lv 10, unað lítit Grip 46, v(3 litil Hhund II 4, Vitg, prommutt peygi litil Am 17; eiga litinn kost und sér, have ringe magt, lidet at sige, Mhkv 25; — pitt lif esa litit, dit liv er ikke ringe, er storartet, BjH 4; — om tiden, hQfum litinn dag, nu er der lidet tilbage af dagen, Sigv 3, 11, opt mér mgnuör minni pótti, kortere, Ski 42, láta millum ills litit, lade kun kort tid forløbe mellem (tilføjede) onder, Am 85. — 2) andre, og absolute udtryk, litlu verr, det har lidet at betyde, Mhkv 13, morgum ræðr litlu, det har ringe betydning for mange, Am 35, kaupa sér lof i litlu Håvm 52, minna mun fyrir, urigtig for meira (v. L), Hfr Lv 22, reiðask minna HolmgB 8, fyrir kveðk mér minna, det vil blive mig lettere, Am 64, litlu meira Korm Lv 14, litlu ok lengra, og noget længere (sammenhængen mangelfuld), Am 38, litlu lengr Brot 8, litlu fyr dag Brot 14, Guðr II 43; litit es at syn ja, det er lidet at nægte, det er en sådan bagatel, at der er ingen grund til at nægte det, Hårb 56, engr skal lengi lítils biðja Nj 24. — minna Sigsk 49 er vist fejl for minni s. d. — litlu (sprundi) Rorrn Lv 59 er vist fejl for ljósu. Jfr af ar-, all-, megin-, o-, raun-, sverð-, válítit.

lítilmagni, m, person med ringe kræfter, ussel person, Frp I 29.

Htt, adv, (minnr el. miðr, minst), lidt, i ringe grad, vas 1. steikt etit, der blev spist noget, der ikke var stegt meget, (o: slet ikke stegt, råt), Hhund II 9, 1. gamall Ótt 3, 1, 1. megandi, lidet formuende, Vsp 17, 1. leikinn, lidet godt, ilde behandlet, Am 90,

1.  fegnir Hårb 29, 1. drukkin, lidet, o: ikke, beruset, Akv 15, lignende betydning, o: ikke, findes Harkv 22, Eyv Lv 7, GSúrs 23, Rorm Lv 35, Sigv 3, 7, Steinunn 2; litt (ved rettelse af lut) gættr frá losta Níkdr 3, ypðit 1. hurðum, åbnede dören kraftig, Am 47, séask 1. óvu Sigsk 33, hjarta bif-ask 1. Akv 25, rcekja 1. Am 16. 97, Hróm

2,  eira 1. Am 33, vægja 1. Am 40, spyrja 1. Am 78 o. s. v., i flere af disse tilfælde kan 1. også gengives ved 'ikke'; hertil komp, miðr, miðr an aðrir Kolb 1, 2 og miðr óttuðumk Has 14, pví minnr LU 82, superl. minst, m. dyljum pess, slet ikke nægter jeg det, HolmgB 6, m. hugða ek manna, mindst blandt mænd, o: mindst af alt, Rrm 28, sofna ek m. Vgl 31, glaða